سینماروزان: دو ماه پیش از جشنواره سی و ششم بود که روزنامه «کیهان» خبری درباره اسپانسرینگ سازمان هنری-رسانه ای اوج در جشنواره مطرح کرد؛ خبری که زودتر از حد تصور تکذیبیه این سازمان را به دنبال داشت اما از متصدیان روابط عمومی سازمان سینمایی صدایی صادر نشد!!(اینجا و اینجا را بخوانید)
به گزارش سینماروزان در آستانه برگزاری جشنواره و اعلام نام فیلمهای بخش مسابقه وقتی مشخص شد تمام فیلمهای تولیدی توسط این سازمان سر از بخش مسابقه درآورده پیش بینی هایی شکل گرفت مبنی بر توزیع کاندیداها و جوایز به این محصولات! پیش بینی هایی که با ۲۴ نامزدی و بعدتر اهدای ۹ جایزه به محصولات این سازمان رنگ تحقق گرفت.
حالا کمتر از یک هفته بعد از پایان اختتامیه محمدمهدی حیدریان رییس سازمان سینمایی روی آنتن زنده شبکه دوم سیما از لزوم دستبوسی اوج سخن گفته است بدون اینکه از لزوم عدالت در توزیع سرمایه های ارگانهای عمومی سخن گوید.
حیدریان در «سینمادو» بیان داشت: سینمای اجتماعی باید مسائل مهم و استراتژیک داخل جامعه را شناسایی کند و به آنها به خوبی بپردازد. یک بخش از سینمای راهبردی را بخش خصوصی نمی تواند ورود کند و به همین دلیل بعضی ارگان ها در این بخش ورود پیدا می کنند. البته بعضی ها نسبت به این موضوع نقد دارند که به نظرم حرف های ژورنالیستی است؛ هر کسی بتواند هر نوع امکانی برای سینما فراهم کند تا بتوانیم موضوعات مختلف را که در صدر آن، مسائل راهبردی قرار دارند بسازیم، حتما استقبال می کنیم. بنابراین باید دست سازمان سینمایی اوج، حوزه هنری و دیگر نهادها و ارگان هایی را که در سینما ورود می کنند ببوسیم زیرا سینماگران کشور باید فیلم بسازند و حرف خودشان را بزنند.
⇓⇓⇓
اینکه محمدمهدی حیدریان می کوشد خلاف خواسته جامعه درباره روشنگری پیرامون هزینه هایی که از منابع عمومی برای تولیدات ارگانی خرج شده از دست بوسی این ارگانها بگوید به کنار، پرسشهای اصلی منتج از اظهارنظر تازه ایشان عبارتند از:
اول: آیا در دستبوسی، فعالان بخش خصوصی که بدون استفاده از بیت‌المال، محصول سینمایی تولید می‌کنند نباید در الویت باشند؟
دوم: آیا دستبوسی نباید برای ارگانهایی باشد که سرمایه‌های عمومی را به طور عادلانه میان فیلمسازان مستعد توزیع می‌کنند؟؟
جناب مهندس حیدریان چرا دست مسئولین اوج را میخواهید ببوسید، لطفا جای خودتان را به این مسئولین بدهید تاآنها در جایگاه شما سینما را حداقل شکوفا کرده و چرخ آن را بچرخانند.شما چرا به زحمت بیافتید.