آرزوهای کارگردان «دختری با کفشهای کتانی» برای سینمای96 و مدیرانش⇐امیدوارم «شرایط حساس کنونی» را پشت سر بگذاریم/امید که شخصیت‌های فیلم‌ها و قهرمانان سینمایمان دیگر توسری‌خور، منفعل و ابله نباشند

سینماروزان: رسول صدرعاملی کارگردان آثاری نظیر «دختری با کفشهای کتانی»، «من ترانه 15 سال دارم» و «زندگی با چشمان بسته» در عیدانه ای که برای «شرق» نوشته دو آرزوی مهم برای سال96 کرده است؛ یکی به اتمام رسیدن موقعیتی زمانی موسوم به «شرایط حساس کنونی» که به ترجیع بند سخنان مدیران منفعل وطنی بدل شده و دیگری اینکه سینمای 96 بجای شخصیتهای منفعل و توسری خور به سمت استفاده از قهرمانان برود.

متن یادداشت صدرعاملی را بخوانید:

امیدوارم بالاخره سالی برسد که دیگر آرزو‌به‌دل نباشیم. آرزو دارم سال ١٣٩٦ همین سال باشد؛ یعنی به قول «علی معلم» در این سال عقلا و زعمایمان کمتر حرف بزنند و بیشتر عمل کنند. به عبارت دقیق‌تر با رفتار و عملکردشان نشان دهند که تغییر کرده‌اند، ‌نه با کلامشان. اصلا مسئولیت‌پذیری خود را با عملکرد خود به مردم به اثبات برسانند وگرنه دیگر از کلمات و حرف‌ها هیچ کاری ساخته نیست.
امیدوارم جامعه به سمتی برود که «شرایط حساس کنونی» را پشت‌سر بگذارد.
امنیت، احساس آرامش و شادی بیشتری میان مردم به وجود آید. امید است روزهای سیاه را پشت‌سر بگذاریم و روی سفید روزگار را هم ببینیم. آرزویم برای سینمای ایران این است که همین رونقی راکه پیدا کرده است ‌تداوم دهد. شخصیت‌های فیلم‌ها و قهرمانان، دیگر توسری‌خور، منفعل و ابله نباشند، بلکه آن‌قدر قوی و رشک‌برانگیز باشند تا دلمان بخواهد جای آنها باشیم، نه‌اینکه برایشان دل بسوزانیم! خلاصه اینکه سینمایمان پرقدرت باشد و کمتر سعی کنیم که جهان شکل ما شود، بلکه بتوانیم در عین اعتقاد و احترام به تنوع فرهنگ‌ها، با جهان تعامل سازنده داشته باشیم.