سینماروزان: با وجود گذشت بیش از دو سال از روی پرده رفتن آخرین فیلم مجید مجیدی «محمد رسول الله(ص)» و در روزهایی که هنوز نسخه خانگی این فیلم عرضه نشده است همچنان حرف و حدیثها درباره این فیلم کم نیست.
به گزارش سینماروزان آن طور که محمدرضا صابری پخش کننده فیلم آخر مجیدی بیان کرد برای تولید این فیلم نزدیک به ۱۲۰میلیارد هزینه شد(اینجا را بخوانید) و حامی تولید نیز موسسه نورتابان وابسته به بنیاد مستضعفان بود؛ این فیلم تا قبل از رونمایی در جشنواره مونترال به جز برخی اکرانهای خصوصی در هیچ جشنواره ای رونمایی نشد.
حالا مجید مجیدی در گفتگویی با خبرگزاری ترک «آناتولی» سخنانی را درباره استقلال حرفه ای و آفات غلبه نگاه جشنواره ای بر سینما بیان کرده است.
مجید مجیدی درباره شکوفایی سینمای ایران بیان داشت: به طور کلی باید بگویم که سینمای ایران توانمندی های زیادی داشته و دارد. جهان خارج روزی ایران را از طریق صادرات نفت٬ پسته و فرش می شناخت اما بعد از انقلاب تحولی در حوزه سینما رخ داد و هنر و سینما در ایران بعد از انقلاب رشد فزاینده ای یافت. استعدادها به این ترتیب شکوفا شد و اتفاقات خوبی افتاد. در این مسیر قطعا آفت هایی نیز وجود دارد و بعضا سینماگران ما بخصوص جوانان را به دام جشنواره ها می افکند. البته نفس شرکت در جشنواره چیز خوبی است، اما اگر قرار باشد جشنواره نگاه شما را تغییر دهد این دیگر چیز خطرناکی است و می تواند ما را از هویت مان دور کند. متاسفانه در سال های اخیر شاهد این موارد بودیم.
این کارگردان خاطرنشان ساخت: در برخی از جشنواره ها نه به فیلم بلکه به تفکری که در پشت ساخت این فیلم و یا سازنده آن بوده جایزه داده اند، البته فیلمهایی بوده اند که به حق باید جایزه می گرفتند. گرچه برخی از فیلم ها فقط به دلایل نگاه سیاسی ای که داشتند جایزه گرفته اند. بی تردید سینمای ایران جایگاه بسیار خوبی دارد. من فقط نگران نسل جدید سینمای ایران هستم که در مسیر خوبی حرکت نکند و مردم و سینمای مردمی را فراموش کند و فقط چشم داشته باشد به آن سوی مرزها که این خطری است برای همه سینماگران در جهان.
مجیدی با اشاره به داشتن استقلال رأی در حرفه اش بیان داشت: همیشه داشتن استقلال عمل و رأی در هر کاری، هم شیرین هست و هم سخت. متاسفانه در هر کشوری گروه ها و نگاه های سیاسی سعی می کنند تا شما را به سمتی برانند. آنها بعضا ما را نیز متهم به حکومتی بودن می کنند حتی اگر مستقل باشید. من فکر می کنم در ایران یک نگاه سیاسی وجود دارد که سعی بر سایه افکندن بر آثار شما می کند که این نگاه سیاسی با تفکر و ایدئولوژی فیلمساز جمع می شود. این آثار هنرمند است که باید مورد داوری قرار بگیرد. ضمن اینکه فراموش نکنیم استقلال بهایی دارد که باید آن را بپذیریم. به عنوان مثال من برای ساخت فیلم پیامبر اسلام وارد پروژه ای شدم بودم که قطعا باید از بودجه ملی استفاده می کرد، چراکه بخش خصوصی به خاطر بالابودن بودجه آن، قادر به فعالیت در این زمینه نبود. به هرحال من فیلمی ساخته ام که برای پیامبر اسلام است و اگر از امکاناتی هم استفاده کرده ام طبعا در راستای آن تفکر و گرایش بوده است اما بسیاری آمدند و به آن از زوایه مادی نگاه کردند و گفتند که مجیدی، میلیاردها پول برای این پروژه صرف کرده است. به هرحال این فیلم، پروژه ای ملی بود و برای جهان اسلام دستاوردهای متعددی داشت که هر کدام از آنها می تواند سرمایه ای ملی برای کشور محسوب شود. به همین دلیل یک فیلمساز باید با نگاهی توام با استقلال کارهایش را به پیش ببرد که این نگرش شرایط سختی را برای شما ایجاد می کند. البته باید مقاومت کرد. خداوند تا حالا به من لطف کرده تا آنچه را که دلم خواسته است بسازم. الآن که ۵۸ سال از عمر من گذشته است، وقتی برمی‌گردم و به آثارم نگاه می کنم به صراحت می گویم که از هیچ کدام از آثاری که ساخته ام پشیمان نیستم و از ساخت همه آنها خوشحالم و پای تک تک آنها ایستاده ام. خودم به عنوان یک فیلمساز تلاش کرده ام آثاری بسازم که به آن باور داشته باشم. به تمام آثارم افتخار و تاکید می کنم که من کارهایی را کرده ام که خودم به درستی آن باور داشته و دارم.
