سینماژورنال: وظیفه برگزارکنندگان یک رویداد فرهنگی آن است که در نشستهای مرتبط با آن رویداد به اطلاع رسانی درباره شیوه اجرای رویداد بپردازند و وظیفه اهالی رسانه هم انعکاس این نشستها بدون کمترین تحریفی است.
به گزارش سینماژورنال در این بین هیچ تکلیفی بر دوش برگزارکننده نشست گذاشته نشده که حتما از فعالان رسانه ای حاضر در نشست خود با اعطای هدایا تقدیر کند.
وظیفه برگزارکننده، اطلاع رسانی است و وظیفه اهالی رسانه، پوشش خبری این اطلاع رسانی.
برای همین خبرنگاری که برای دریافت هدیه به این نشستها می رود به اندازه برگزارکننده ای که خود را ملزم به اعطای هدیه می داند زیر سوال است.
و قطعا همین عادت ناپسند برخی خبرنگاران به دریافت هدیه است که برخی اوقات با واکنش نامناسب طرف مقابل جبران می شود.
در نشست خبری جشنواره نوجوان همدان چنین اتفاقی روی داد و برگزارکننده با اعطای مجلدهایی سنگین وزن و البته بی ربط به جشواره نوجوان به اهالی رسانه، شرایطی را فراهم آورد که انتظار نامعقول دریافت هدیه، تا همیشه در یاد دریافت کنندگانش بماند.
فصلنامۀ دو سال قبل در سبد هدایا!!
جالب اینجا بود یکی از این مجلدهای سنگین، شماره ای از فصلنامه “فارابی” بود که در زمان مدیریت جواد شمقدری بر سازمان سینمایی منتشر شده بود.
البته که زحمت اصلی(!) انتشار این مجلد را احمد میرعلایی مدیرعامل سابق فارابی کشیده بود و احتمالا در زمان انتشار که بهار ۹۲ بوده و دو سال و نیمی که از آن تاریخ گذشته این مجلد که بهای آن ۱۰ هزار تومان هم تعیین شده، آن قدر کم مخاطب بوده که بخش عمده اش به تولیدکننده بازگشت داده شده است.
طبیعی است که نگهداری تعداد بالای این مجلد سنگین هزینه زا بوده و حالا برگزارکنندگان جشنواره نوجوان پیش خود گفته اند با هدیه دادن این فصلنامه های تاریخ مصرف گذشته از استهلاک نگهداری آنها خلاصی یابند.
در رفتار منتج به این نوع هدیه دادن صدالبته که به اندازه هدیه دهنده، هدیه گیرنده هم مقصر است و به همان اندازه که از برگزارکننده نشست جشنواره نوجوان باید گله کرد باید از برخی خبرنگاران که هر نوع رفتاری را تحمل می کنند و ککشان هم نمی گزد گلایه داشت.
- فصلنامه فارابی محصول دوران فاخرسازی فارابی
فصلنامه موضوعی انقلاب، جنگ و مقاومت؛ هبه جشنواره نوجوان
جالبتر اینجاست که این فصلنامه موضوعی ۳۰۰ صفحه ای با سوژه “انقلاب، جنگ و مقاومت” گردآوری شده بود و در نشست جشنواره نوجوان هبه شد!!!
از روابط عمومی جشنواره که خود از قدیمی های حیطه خبررسانی است انتظار ارزش‌گذاری بیشتری بود؛ خبرنگار حرمت می خواهد نه هدیه. یک نمونه حرمت گذاری همین است که یک نشست را سر ساعت آغاز کنند و به موقع به پایان ببرند که این اتفاق در نشست اخیر رخ نداد.
پی نوشت: نگاهی به تیم تحریریه فصلنامه مذکور که در زمان مدیریت شمقدری در بنیادی که زیرمجموعه وی بود، منتشر می شد نام تعدادی از نویسندگان را پیش روی ما گذاشت که این روزها به منتقد درجه یک سیاستهای آن مدیر بدل شده اند.
تعدادی از این منتقدان این روزها هر کجا که می نشینند از فشارهای اقتصادی و بیکاری های سینماگران در آن دوران می گویند بدون اینکه این را هم بگویند که در اوج فشارها، خودشان حق الزحمه های خوبی برای نویسندگی در فصلنامه هایی می گرفته اند که فارابی هم به دنبال راهی برای رهایی از بایگانی آنهاست.
اگر می خواهید بیشتر با این نویسندگان آشنا شوید و به فصلنامه موردنظر دسترسی ندارد، کافیست به بولتنهای پرورق گروه سینمایی تازه تاسیس مراجعه کنید.
باید متاسف باشید برای اون خبرنگارایی که این توهینا رو می بینن و دم نمیزنن
میترسن که اگه حرف بزنن نبرنشون همدان و نتونن یه چند روز اونجا تو هتل بخورن و بخوابن…خخخخخخخخخ