سینماروزان/ساناز پورغفور: ناصر ملک مطیعی از آخرین سلبریتیهای بازمانده از سینمای مردمی فارسی در ۸۸ سالگی درگذشت.
ناصر ملک مطیعی در یک هفته گذشته به دلیل ناراحتیهای جسمی در بیمارستان بستری بود و تنها ساعاتی بعد از ترخیص از بیمارستان در خانه اش گذشت.
ناصر ملک مطیعی در حالی در بیمارستان بستری شده بود که به جز هنرمندانی نظیر پوری بنایی، بابک صحرایی و حسین فرحبخش، هیچ یک از مدیران صنفی-دولتی سینمای ایران حتی به اندازه یک «حال شما چطور است؟» هم برای ناصر وقت نگذاشتند و به عیادتش نرفتند.
مدیرانی که حالا لباسهای مشکی شان را داده اند به خشکشویی که اتوی بخاری درجه یک بخورد برای روز تشییع ناصر، گرفتن سلفی با تابوتش و احیانا کلماتی حرف زدن در رثای وی! فقط نمی‌دانیم ابوالمشاغل صنف سینما با چه رویی می‌خواهد در رثای ناصر حرف بزند؟ مگر نه اینکه ناصر با حکم باجناق ابوالمشاغل آن هم در زمان وزارت «عباشکلاتی»(!) ممنوع‌الکار شد؟؟
ناصر ملک‌مطیعی متولد ۱۳۰۹ در تهران بود و در حدود ۱۰۰ فیلم و سریال در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایفای نقش کرده بود و جزو معدود بازیگران تراز اول سینمای فارسی بود که بعد از سالها دوری از بازیگری، ۵ سال قبل توانست با «نقش نگار» به سینماها بازگردد. اما تأسف برانگیز آن که به هنگام اکران همین «نقش نگار» در دوران رییس و معاون معزول نظارت، نه تنها اجازه ندادند هیچ اکران مردمی با حضور ناصر برگزار شود بلکه حتی اجازه نداند سردرهای سینماهای نمایش دهنده این فیلم مزین شوند به تصویر ناصر!!!
حالا دیگر ناصر رفته و به فردین و بیک‌ایمان‌وردی و ایرج قادری پیوسته و خندان‌تر از همیشه دور هم نشسته‌اند و می‌خندند به ریش آنهایی که چند دهه کوشیدند با تزریق ایده‌های ماسونی جلوی سینمای پاپیولار و هرچه هنرمند پاپیولار بود بایستند و نوع تازه ای از سینمای اگزوتیک خلق کنند اما نه تنها نتوانستند ذره ای از عشق و علاقه ملت به این سینما کم کنند که روزبروز بر حرمت هنر و هنرمند مردمی افزودند.
زنده باد فردین! زنده باد ناصر!
چرا از عکس‌های قدیمی ناصر خان که یادآور شکوه و عزت سینمای مردمی ایران هست، استفاده نمی‌کنید؟
خدایش رحمت کند، جناب آقای ناصر ملک مطیعی ستاره بزرگ و تکرار نشدنی سینمای ایران.