سینماروزان/حامد مظفری: پرویز ربیعی دوبلور باسابقه که بسیاری از نقشهای مکمل را ماندگار کرده بود در ۸۴سالگی مرحوم شد.
پرویز ربیعی زاده ٢١ فروردین ۱۳۱۸ تهران بود و از دوران دبستان علاقه اش به نگارش و انشاء‌نویسی را نشان داد. ربیعی پس از آن که دبیرستان دارالفنون را تمام کرد برای آن که به سربازی نرود جذب هنرستان هنرپیشگی شد و از اوایل دهه چهل، دوبله را نزد احمد رسول زاده و پرویز بهرام شروع کرد و از آنها بسیار آموخت.
فیلم “ابله” به مدیریت دوبلاژ پرویز بهرام و “مردی که زمان را شکست” به مدیریت دوبلاژ احمد رسول زاده جزو اولین کارهای دوبله ربیعی بودند.
ربیعی از دوبلورهایی بود که بی ادعا در همه گونه دوبله حضور داشت، از محصولات خارجی تا محصولات داخلی و از انیمیشن تا رئال و حتی دوبله بازی‌ها.
صداسازی برای نقش مکمل و تبدیل آنها به خاطرات ماندگار، تخصص ربیعی بود و او از نریتوری “همشهری کین” تا معلم مدرسه “داستان زندگی” و از جک هاوکینز “پل رودخانه کوآی” تا دنیس هاپر “دوست آمریکایی” و…، حضور داشت.
به غیر از دوبله پت پستچی در انیمیشنی به همین نام، پرویز ربیعی در سریال “جنگجویان کوهستان” به جای کائوچیو و در سریال دیدنی “فرار از زندان” در نقش راکموند دانبار-فراری سیاهپوست عجول- صداپیشگی کرده بود. او در دوبله کارتون “بینوایان” به جای ژاور، حرف زده بود. ربیعی به جای پدرِ پسر شجاع در کارتون “پسر شجاع”، آقای نجار در “وروجک و آقای نجار” و البته به جای آلن ریکمن در مجموعه فیلمهای هری پاتر، صحبت کرده بود.
پرویز ربیعی در فیلم پدرخوانده به جای رابرت دووال- وکیل خانواده کورلئونه-حرف زده بود و گویشی به شدت منطبق با فیزیک دووال خلق کرده بود. او به جای استیو مک کوئین در “دزدی سنت لویی”، در “هفت دلاور” و “شکارچی تبهکاران” به جای ایلای والاک و در “بیلیارد باز” به جای جرج سی اسکات صداپیشگی کرده بود.
ربیعی سابقه دوبله در آثار ایرانی را هم داشت و مثلا در سریال “گرگها”ی داوود میرباقری به جای سیاوش طهمورث حرف زد. پس از آن در سریال “امام علی(ع)”داوود میرباقری نیز به جای منوچهر لاریجانی-در نقش طلحه-حرف زد. ربیعی همچنین در دهه شصت به دعوت منوچهر نوذری مدتی در برنامه “صبح جمعه با شما” به عنوان گوینده حاضر شد.
پرویز ربیعی با اینکه در هنرستان هنرپیشگی نزد اساتیدی مثل علی اصغر گرمسیری، مهدی نامدار(استاد فن بیان) و حسن رهاورد(تجزیه و تحلیل تئاتر) تحصیل کرده بود ولی هیچ گاه سراغ بازیگری نرفت و هیچ چیز را با دوبله جایگزین نکرد.
ربیعی با آن که جزو دوبلورهای باسابقه ایرانی بود ولی به شدت منزجر بود از اینکه “استاد” خطابش کنند و تاکید داشت بر آن که استادی دوبله فقط لایق امثال احمد رسول زاده، پرویز بهرام، منوچهر اسماعیلی و… است.
ربیعی با وجود تنوع دوبله هایش ولی صدایی منحصربفرد داشت که هیچ مشابهی ندارد.
