سینماژورنال: صابر ابر بازیگر سینما و تئاتر اخیرا درگیر اجرای نمایشگاهی از چیدمان و عکس شده با نام «از مردم استمداد مي‌كنم»؛ نمايشگاهي كه برخلاف بروشور و پوستر تبليغاتي آن بيشتر پرفورمنسي است تاثيرگذار به همراه مقداري عكس و چيدمان از ميان ۱۷۲۴ قطعه عكس و آگهي از گمشدگان دهه ۴۰ كه توسط صابر ابر طي چند سال جمع‌آوري شده بودند.
به گزارش سینماژورنال در پرفورمنس اين نمايشگاه، صابر ابر و پانته‌آ پناهي‌ها در دو اتاق شيشه‌اي قرار گرفته‌اند كه شامل وسايل اوليه‌اي براي زندگي از جمله تختخواب، شير دستشويي، چند قابلمه و ماهيتابه، آينه، پنكه، دفترچه يادداشت و قلم مي‌شود و اين دو بازيگر نقش گمشده و گم‌كرده را بازي مي‌كنند. رويارويي اين دو با تماشاگران بداهه‌هاي تكرار نشدني خلق مي‌كند.
تعدادی لباس دارم که با اتیکت پوشیده شده اند
صابر ابر در گفتگویی تفصیلی به بهانه اجرای این نمایشگاه به طرح برخی اتفاقات عجیب زندگیش پرداخته است و از جمله اینها پوشیدن لباس با اتیکت. ابر به “اعتماد” گفته است: شايد عجيب باشد ولي من تعدادي لباس دارم كه پوشيده شده‌اند اما با اتيكت! دليل دارد. به خاطر كسي كه آن را به هم داده.
وی ادامه داده است: يك چيزهايي در زندگي معمولي هم اتيكت دارد كه اين براي چه سالي و چه دوراني است. يعني حتي از اين معمولي‌تر هم در زندگي من وجود دارد. اينقدر صادقانه دارم مي‌گويم! دليلش فقط خاطره بازي نيست. از دست دادنش خيلي بيشتر برايم مهم و نگران‌كننده است.
مادرم میگفت چرا پابرهنه ای؟ می گفتم گم شد کفشم!
یکی دیگر از عجایب گفته های ابر درباره گم کردن چیزهایی است که به آنها علاقه ندارد. ابر در این باره بیان داشته است: يكي از چيزهاي جالب كه شايد به دليل وصل من به طبيعت باشد، اين است كه چيزهايي را كه دوست نداشتم گم مي‌كردم و مي‌گفتم گم شد! چون دوست‌شان نداشتم.
وی با ذکر مثالی در این باره ادامه داده است: بارها مي‌شد كه با مادرم بيرون بوديم و من پابرهنه مي‌شدم! كفشم را درمي‌آوردم و جا مي‌گذاشتم. مادرم مي‌ديد و مي‌گفت چرا پابرهنه‌اي؟ مي‌گفتم: گم شد كفشم! من تركش كردم. حذفش كردم. نخواستم با من بيايد. نمي‌خواستم، براي من نبود. دوستش نداشتم.
