سینماروزان/نسترن حسینی: اهمال در رسیدگی به معیشت بدنه سینما در دوران کرونایی با واکنش یک روزنامه‌نگار مواجه شد.
محمد شاکری روزنامه‌نگار با انتقاد از شیوه مدیریت فرهنگی روی آنتن رادیوگفتگو اظهار داشت: فرهنگ و بالاخص سینما برای مدیران دولتی جزو امور فوق‌برنامه است! همان طور که در مدارس امور فرهنگی و پرورشی، جزو دروس فوق برنامه است و زیاد جدی گرفته نمی‌شود، در حیطه کلان مدیریتی نیز مدیریت فرهنگی و بالاخص مدیریت سینما جزو امور فوق برنامه است.
شاکری ادامه داد: چون سینما فوق‌برنامه است برای مدیریت سینما هم افراد متخصص نمی‌آورند؛ یک بار از تلویزیون برای سینما مدیر می‌آورند، یک بار از دنیای پزشکی برای سینما مدیر می‌آورند و یک بار از میان مهندسان، مدیری برای سینما انتخاب می‌کنند و به همین ترتیب در دور باطلی می‌چرخند که خروجیش فقط فاصله بعید تصمیمات مدیریتی با خواسته‌های اهالی سینماست.
محمد شاکری با اشاره به مدیران موفق سینمای بعد از انقلاب بیان داشت: تنها ادوار سینمایی که مدیریت نسبتا استاندارد داشته‌ایم در دوران سیف‌الله داد و جواد شمقدری بوده. دلیل اصلی موفقیت نسبی این دو نفر هم سینمایی بودن آنهاست. هم سیف‌الله داد و هم جواد شمقدری کاملا برآمده از سینما بودند و با اینکه به‌لحاظ تقسیم‌بندی سیاسی هیچ شباهتی با هم نداشتند ولی چون با جریانات سینما و بدنه سینما آشنا بودند توانستند به نوبه خود موفق باشند.
این روزنامه‌نگار تاکید کرد: البته اینکه بتوان همه را راضی کرد تقریبا ناممکن است. هم در دوره داد و هم در دوره شمقدری، مخالفینی کاملا سینمایی برای مدیریت آنها وجود داشت و فی‌المثل شمقدری را به خاطر بسته شدن خانه سینما یا سیف‌الله داد را به خاطر درجه‌بندی محصولات و طرد سینمای بدنه شماتت کردند ولی مهم، کلیت سینماست که چه نمره‌ای به مدیران داده.
محمد شاکری با اشاره به گریز از حل ابتدایی‌ترین مشکلات اهالی سینما گفت: اینکه مدیران سینمایی به اسکار و جوایز کن و برلین می‌نازند ولی هنوز نتوانسته‌اند یک بیمه بیکاری یا بیمه درمانی جامع برای اهالی سینما ایجاد کنند، جای تعجب دارد. اینکه یک سال از شیوع کرونا گذشته و جز یک سبدکالا نصیب اهالی شریف سینما نشده حقارت‌بار است. اینکه برای دادن یک عیدی ناچیز بین سینماگران، خودی و نخودی راه می‌اندازند، جای خجالت دارد. واقعا زشت نیست که در یک سال اخیر چندین بار فرم خوداظهاری پیش سینماگران گذاشته‌اند تا یک کمک ناچیز به آنها بدهند. مگر اطلاعات سینماگران در بانک اطلاعاتی خانه سینما یا صندوق هنر نیست که مدام آنها را وادار به خوداظهاری می‌کنند؟؟
این فعال رسانه ادامه داد: شک نکنید اگر مدیرانی سینمایی بر سینما حاکم بودند تاکنون هم مشکل بیمه بیکاری حل شده بود، هم مشکلات معیشتی سینماگران روزبروز افزایش نمی‌یافت. مدیری که خودش از دل سینما بالا آمده باشد قطعا بهتر از مدیری غیرسینمایی خواهد توانست بر اوضاع مسلط شود و مشکلات را حل کند ولی مدیر غیرسینمایی تا برود بر اوضاع مسلط شود یا عزل میشود یا مجبور می‌گردد به استعفا.
محمد شاکری درباره راه برون‌رفت از مشکلات معیشتی سینماگران گفت: مساله این است که بودجه سینما صرف ارگانها و نهادهایی میشود کاملا بوروکراتیک که پر شده‌اند از مدیر و معاون و حقوق‌بگیرانی که اغلب سینمایی نیستند. این ارگانها جز برگزاری جشنواره‌های بی‌مخاطب و تولید محصولات شکست‌خورده، دستاوردی نداشته‌اند. اینکه به برخی نیروهای پیشکسوت سینما عیدی نمی‌رسد ولی کارمندان ارگانها، عیدی‌های هنگفت می‌گیرند، مسیر کاملا غلطی است که باید اصلاح شود. اگر بودجه‌ای نیست که کلا این ارگانها را تعطیل کنند و اگر هست باید بودجه را صرف ارتقای معیشت سینماگران کرد چون سینما بیشتر از مدیر و معاون و پرسنل حقوق‌بگیر به سینماگرانی نیاز دارد که چرخش را بچرخانند.
