سینماروزان/مهدی فلاح‌صابر:
مثبت: اینکه به سراغ سوژه فرار از زندان رفته که در سینمای ایران کمیاب است قابل تحسین است و اینکه داستان را به اواخر دهه چهل برده هم کمک میکند به سوژه ولی…
منفی: خط داستانی لاغرتر از آن است که کشش ایجاد کند برای یک فیلم فرار از زندانی استاندارد!!
مثبت: گره “گیرافتادگی” رییس زندان در سلول زندانی مفقود شده، بهترین گریز بود برای تغذیه فیلم و رهنمون به درام معمایی ولی…
منفی: حیف که خیلی زود از سلول درمی آید و به جایش یک زندانی خل وضع با بازی حبیب رضایی وارد داستان میشود که با بازی اگزجزه اش همان حس و حال نصفه نیمه درام را هم میگیرد!!
مثبت: فضاسازی بصری زندان، در ایجاد جغرافیایی مخوف برای داستان کم و بیش قابل تحمل است اما
منفی: چه حیف که حتی یک سورپرایز حسابی برای رودست زدن به مخاطب وجود ندارد و بدون کمترین کنشی به پایان میرسیم
منفی: تا دقیقه 40 جز مفقودی زندانی، اتفاق دیگری نمی افتد و در اینجا ماجرای عاشقانه ای ایجاد میشود با آهنگ ویگن که بناست رخوت را بزداید که چندان کارساز نیست! از عاشقانه که میگذریم 50 دقیقه دیگر نیز با حداقل اتفاق سپری میشود تا به پایان برسیم
منفی: مسن شدن نوید محمدزاده برای نقش زندانبان همراه شده با شبیه شدن گویش اش به گویش عزت انتظامی!
منفی: استحاله زندانبان رژیم ستمشاهی(!) در کسری از دقیقه، بی ربط ترین پایان برای چنین فیلمیست و آن را شبیه کرده به سریالهای انقلابی دو دهه قبل!! محمدصادق رنجکشان چطور توجیه شده برای حمایت از تولید این فیلم؟؟
*گاف
-نیروهای نظامی در مکان مسقف کلاه میگذارند و برای مافوق پا نمیکوبند!
-جایی که باند نیست، چطور هواپیما فرود آمده؟؟
-چطور دختر مددکاری که به هنگام پریدن از روی آب مراقب است خیس نشود خودش را به آب و آتش میزند که یک زندانی شبه‌سیاسی را نجات دهد؟؟
-درتعقیب و گریز انتهایی در بیابانی که بر سر چهارپا هم بزنی، سروکله اش آنجا پیدا نمیشود، ناگهان یک کامیون سبز میشود جلوی جیپ!!
*دیالوگ
-با مهربونی زندانو نمیشه اداره کرد
–با مهربونی جهنمو هم میشه اداره کرد
