سینماروزان: مرگ فرج حیدری فیلمبردار توانای سینمای بدنه درحالی که تازه دو هفته پیش از مرگ بیمه شده بود(!!) با انتقادات رسانه های مستقل مواجه شد و این رسانه ها به طرح این پرسش پرداختند که چرا بدنه پیشکسوت صنف برای بیمه شدن هم باید کلی دوندگی کنند و حرمتشان در زمان حیات رعایت نمیشود؟
به تازگی روزنامه اصلاح طلب “شرق” در تحلیلی با مرور کارنامه فرج حیدری به انتقاد از وضعیت سالهای آخر عمر او و دیگر پیشکسوتان فیلمبرداری پرداخته است.
این رسانه نوشته است: اساسا این‌گونه فیلم‌برداران و عوامل فنی سینما سیر تکاملی خود را در یک سینمای حرفهای که «بخش خصوصی» در آن به درستی تعریف شده باشد، پیدا می‌کنند.
“شرق” ادامه داده: متأسفانه با سیاست‌گذاری‌های دائم در تغییر و تبدیل سینمای ما در سه دهه اخیر و از دور خارج‌شدن بخش خصوصی و ناکارآمدی تشکل‌های صنفی زیر پوشش خانه سینما برای تقسیم کار عادلانه و تداوم حضور و فعالیت افرادی مانند فرج حیدری، با انزوا و دوران فترت طولانی فیلم‌بردارانی مانند فرج حیدری و جمشید الوندی و اصغر رفیعی‌جم و… مواجه بوده‌ایم. این توقف و رکود ناگزیر باعث فرسودگی و عزلت‌گزینی و بازنشستگی زودهنگام و مرگ تدریجی این‌گونه افراد می‌شود.
این رسانه اصلاح طلب افزوده است: فرج حیدری در زمان مرگش 62ساله بود و فرصت زیادی برای ادامه کار حرفهای و اثبات قابلیت‌های فردی‌اش داشت. آیا اراده‌ای در سازمان سینمایی و خانه سینما و صنوف اصلی و حرفهای مرتبط با آن وجود ندارد تا با برنامه‌ریزی صحیح و کارشناسانه و ایجاد شرایط مناسب و الزام‌آور برای حضور اهالی حرفهای سینما در دوره‌های آموزشی و به‌روزکردن خود و تطبیق با دنیای دیجیتال، از تداوم این وضعیت غم‌انگیز جلوگیری به عمل آورند؟؟
