سینماروزان/مهناز خدادوست: هیچ کدام از دست اندرکاران جهانی فجر فکرش را هم نمیکرد که وقتی با کلی تبلیغ «الیور استون» کارگردان فیلم ضدایرانی «اسکندر» را به محفلشان می آورند استون نه تنها حتی یک ابراز ندامت ساده از باب توهین به ایرانیان در «اسکندر» داشته باشد بلکه جمله ای را بگوید که آب سردی باشد بر پیکره همه آنها که همه این سالها مدام شعار جهانی شدن سینمای ایران را سر داده اند.
استون نمایش ایرانیان به صورت بدوی در «اسکندر» را حق طبیعی خود دانست و مدعی شد چون هیچ کس از آدمهای روزگار معاصر در زمان هخامنشیان زندگی نکرده، برای همین نمیتواند بگوید تصویر دقیق آن دوران چه بوده است! استون با زیر سوال بردن سینمای ایران و هند گفت: من درک نمی کنم چگونه فیلم های ایرانی و هندی تا این حد خسته کننده می شوند و در آخر هم در بعضی جشنواره ها جایزه می برند!
ناگفته پیداست آنچه استون با عنوان سینمای ایران نواخته همان سینمای موسوم به جشنواره ایست که در این سالها برایش یک گروه دولتی اکران و کلی کارمند هم ایجاد شده بلکه رشدش بیشتر شود و عجبا که بخشی از همان کارمندان در محفل جهانی فجر هم مشغول ارتزاقند و استون آنها را مینوازد و نه تنها صدایشان درنمی آید بلکه به سبک سه دهه قبل بخش انتقادی سخنان استون را هم سانسور میکنند.
استون از خجالت سینمای ایران درآمد اما نظرش را درباره اصغر فرهادی و جعفر پناهی که هر دو امسال در بخش مسابقه کن حضور دارند نگفت! آیا استون حتی اسکارهای اصغر فرهادی را زاییده همان جریان خسته کننده سینمای ایران میداند؟
استون در محفل جهانی فجر پیرامون فرزندی به نام «شان علی» که هفت سال قبل به ایران آمده و مدعی مسلمانی شده بود هم حرفی نزد؛
همان فرزندی که پس از حضور در ایران با جماعتی که مدعی تولید فیلم انقلابی بودند در برج میلاد بستنی طلا خورد و به واسطه این صرف بستنی، بودجه های میلیاردی را هم نصیب برخی خودیها برای همکاری مشترک کرد اما بعد از خروج از ایران صحبتهایی دوپهلو درباره مسلمان شدنش بیان داشت و هیچ خبری هم از تولیدات انقلابیش نشد. آقای استون! شان‌علی کجاست؟
