سینماروزان: محمد خزاعی را که در سالهای اخیر به عنوان دبیر جشنواره مقاومت دیده ایم از پنجشنبه یازدهم آذرماه به عنوان مجری برنامه تلویزیونی “سینمادو” به رسانه ملی می آید.
به گزارش سینماروزان خزاعی البته سابقه اجرای برنامه ای به نام “شبهای روشن” در شبکه جام جم را داشته اما طبیعی است که روی آنتن بردن یک ژورنال تصویری سراسری که زیر ذره بین سینماگران و روزنامه نگاران سینمایی قرار می گیرد به مراتب دشوارتر از اجرای برنامه ای روتین برای شبکه ای برون مرزی است.
خراعی در گفتگویی که با “خبرآنلاین” داشته در کنار برشمردن برخی ویژگیهای “سینمادو” و تأکید بر وجه جامعه شناختی(!) این برنامه ادعا کرده که به دلیل کمبود وقت نه “هفت” افخمی را می بیند و نه برنامه های دیگر تلویزیون!!! و البته نگفته چطور می شود اجرا در رسانه ای را پذیرفت که خود مخاطبش نیستیم؟
مهمترین گفته خزاعی آنجاست که می گوید خود را تهیه کننده ای می داند که هرازگاه کارهای دیگر می کند و این می تواند به این معنا باشد که شاید او نیز مانند افخمی به اجرا در تلویزیون به عنوان فعالیتی موقتی برای در بورس ماندن می نگرد!
متن کامل گفتگوی خزاعی را بخوانید:
چطور شد که شما به عنوان کارشناس و مجری برای «سینما دو» انتخاب شدید؟
بعد از رفتن آقای جیرانی از برنامه «هفت» آقای ضرغامی پیشنهاد دادند که ادامه برنامه را من بپذیرم، من همان موقع هم اعلام کردم از فضایی که برنامه «هفت» با اجرای آقای جیرانی داشت خوشم می‌آید و شیوه اداره ایشان در برنامه بهتر بود و اما من پیشنهاد آقای ضرغامی را به دلایل گرفتاری‌های که خودم داشتم از جمله مشغله‌هایم در سینما و برگزاری جشنواره و کارهایی از این قبیل نپذیرفتم. بعد از این بود که آقای گبرلو اجرای ادامه برنامه را بر عهده گرفتند. البته من مدتی در شبکه جام جم برنامه «شبهای روشن» را که در حوزه سینما بود اجرا می‌کردم. وقتی دوستان پیشنهاد برنامه «سینما دو» را به دادند و گفتند که به عنوان کارشناس و مجری در این برنامه حضور داشته باشم به دوستان گفتم هستند کسانی که در اجرا و حوزه نقد از من کارشناس‌تر هستند و می‌توانند این برنامه را به شکل بهتری اجرا کنند، اما اصرار دوستان بر این بود که خودم من در این برنامه حضور داشته باشم.
این نکته را باید بگویم که من خودم را نه مجری می‌دانم و نه مثل خیلی از دوستان که مدعی کارشناسی هستند ادعای کارشناسی دارم، من یک تهیه کننده هستم که فعالیت‌های دیگری هم انجام می‌دهم. حتی این امکان وجود دارد که من فعلا به صورت موقت اجرای این برنامه را برعهده بگیرم تا ببینیم در آینده چه پیش می‌آید. از طرف دیگر باید دید مشغله‌های من در حوزه سینما اجازه حضورم در برنامه را می‌دهد یا خیر. من گرفتاری‌ها و مشکلات دیگری دارم و باید ببینم آیا اصلا می‌توانم هر هفته متمرکز شوم و برای گردانندن این برنامه روی آنتن بروم. شاید اینکه هر هفته بخواهم روی آنتن بروم کار سختی باشد، اما من تلاشم را می‌کنم که در مدت زمان حضورم در این برنانه اتفاق‌های خوبی حاصل شود.
از ویژگیهای «سینما دو» برایمان بگویید و اینکه چقدر مخاطب طرح و ایده جذاب و نو در این برنامه خواهد دید؟
«سینما دو» کاملا برنامه متفاوتی نسبت به برنامه‌های سینمایی است که تا به حال از تلویزیون پخش شده‌اند و از منظر اجتماعی و جامعه شناسی به سینما و فیلم‌هایش نگاه می‌کند. «سینما دو» اصلا قرار نیست یک برنامه مطبوعاتی به معنای اینکه در فضایی جنجالی روی آنتن رود باشد. برنامه صرفا خبری و تخصصی سینما هم نیست بلکه این برنامه شیوه جدید و نویی است که از منظر جامعه شناسی و با حضور کارشناسان این حوزه و البته کارشناسان حوزه روانشناسی و اجتماعی فیلمهای فیلمسازان را نقد خواهد کرد و نگاهی جدی به سینمای اجتماعی ایران خواهد داشت.
چقدر از این طرح و ایده‌ها به خودتان تعلق دارد؟
تا جایی که من در جریان هستم طراحی اولیه این برنامه از حدود هشت نه ماه قبل مطرح شده بود و دوستان حتی با یکی دو کارشناس این برنامه را ضبط هم کرده بودند، اما ظاهرا طبق نظر خودشان به آن شکل و شمایلی که مطلوب خودشان بود نرسیده بودند و برنامه‌ها را متوقف کردند تا زمانی که از من برای همکاری دعوت کردند.
البته من از همان روز اول هم به دوستان گفتم من درگیر تولید فیلم هستم و نمی‌رسم، اما بالاخره شرایطی فراهم شد که احساس کردم شاید با حضورم در این برنامه بتوانم کمکی به سینمای ایران کنم. در واقع حس کردم این برنامه می‌تواند برنامه‌ای محترم و تخصصی در حوزه سینما باشد و می‌تواند بستری فراهم کند که افراد در حوزه سینمای اجتماعی بیایند و حرف‌هایشان را بزنند و ما مشکلاتی را که در سینمای اجتماعی داریم مطرح کنیم و اساسا نگاهی که به سینمای اجتماعی داریم را جریان شناسی کنیم و به بررسی افت و خیزهای آن بپردازیم.
من با این نگاه به این برنامه ورود پیدا کردم که مباحثی جدید در باب سینمای اجتماعی در برنامه مطرح کنیم و الان هم امیدوارم «سینما دو» بتواند برنامه خوبی شود. البته مهندس جعفری جلوه در شبکه دو به عنوان کسی که سالیان سال در حوزه سینما فعالیت می‌کردند ایده‌ها و طرح‌هایی داشتند که از ابتدا برای خود سیستم و مدیریت بوده و دوستانی که آنجا حضور داشتند الان نیز دنبال این هستند که برنامه جذاب شود. به نظرم دوستان سازنده تیم حرفه‌ای جمع کردند، از حضور آقای میرفخرایی گرفته تا طراحی صحنه و موسیقی و تیتراژ و … همه تلاش‌شان این بوده که برنامه خوب شکل بگیرد. البته بعد از چند قسمت اولیه ساختار برنامه عوض خواهد شد و تقریبا می‌توان گفت چند قسمت اولیه که روی آنتن میرود به نوعی محک زدن ذائقه مخاطب خواهد بود و بعد برنامه با توجه به بازخوردهایی که از مخاطب خواهیم گرفت تغییراتی پیدا می‌کند و طبیعتا نقصان‌های برنامه نیز در قسمت‌های آتی برطرف خواهد شد. تلاش ما این است که این برنامه جایی باشد برای دور هم جمع شدن اهالی سینما، بدون حب و بغض و در عین حال این برنامه نگاه خودش را دارد و برنامه ای خنثی نخواهد بود.
چه شباهت‌هایی بین برنامه «سینما دو» و «هفت» وجود دارد؟
من فکر می‌کنم ماموریت‌های هر کدام از این برنامه‌ها با هم متفاوت است. رقابت «سینما دو» با «هفت» مثل این است که بگوییم چون الان چند روزنامه سینمایی در می آید دیگر نیازی به انتشار یک روزنامه جدید نیست البته ممکن است رقابت بین روزنامه‌ها به وجود بیاید اما من فکر می‌کنم ماموریت هر برنامه سینمایی که در حال شکل گرفتن است باید متفاوت باشد. یعنی اگر شباهتی با هم داشته باشند سیاست گذاری در حوزه سینما در تلویزیون مشکلاتی خواهد داشت. برنامه «هفت» رسالت دیگری دارد با یک سابقه و پیشینه دیرینه دیگر کار خود را می‌کند و برنامه «سینما دو» کاملا با آن متفاوت است. ما سعی کردیم نگاهی کاملا علمی به همه چیز داشته باشد و قرار نیست وارد حواشی زرد شویم. اتفاقا من معتقدم چقدر خوب است که همه این برنامه‌ها سعی کنند موفق شوند و با حفظ ادب، احترام و رعایت شان مخاطب و مهمان برنامه مباحثی را مطرح کنند. ما نیز تمام تلاشمان این است که برنامه محترمی را به روی آنتن ببریم.
این روزها حواشی زیادی درباره برنامه «هفت» شنیده می‌شود و نارضایتی مخاطبان و حتی سینماگران نیز به وضوح مشخص است. چقدر این موضوع و رقابت با «هفت» در شکل گیری «سینما دو» تاثیر داشت؟
من از آنجاییکه گرفتار هستم،فرصت نمی‌کنم «هفت» و برخی دیگر از برنامه‌های تلویزیون را تماشا کنم. مطمئن هستم همه دوستان چه در «هفت» و چه در شبکه‌های دیگر همه تلاش می‌کنند تا به نوعی به جریان فرهنگی کشور کمک کنند. حالا اینکه چقدر موفق بودند یا نه بحثی جداست. اما من بیشتر «هفت» اقای جیرانی را تماشا می‌کردم بعد از رفتن ایشان و تصدی محمود گبرلو نیز چندین قسمت از برنامه را دیدم، از زمان آقای افخمی خیلی وقت نکردم برنامه‌ها را به طور کامل ببینم، اما چند قسمت از برنامه را دیدم که فکر می‌کنم این تعداد برای قضاوت عادلانه نباشد. به اعتقاد من صرف برنامه داشتن مهم نیست اینکه بدانی به چه نکته‌ای می‌خواهیم برسیم، هدفمان چیست و در نهایت قرار است تلاشمان به کجا ختم شود نکته مهمتری است. تلاش ما نیز این است که برنامه‌ای روی آنتن ببریم که به درد مردم و سینمای اجتماعی بخورد و تلاش ما و بچه‌ها در شبکه دو این است که این برنامه در عین حال که برای مخاطب جذاب باشد بحث‌های جدید را نیز در سینما باز و مطرح کند. حالا اینکه تا چه اندازه موفق شویم مستلزم این است که چند قسمت بگذرد تا خودمان هم بازخوردها را دریافت کنیم.
