سینماژورنال/حامد مظفری: در جشنواره سی و یکم فیلم فجر و در بخش فیلم اولیها، اثری به نمایش درآمد با عنوان “تنهای تنهای تنها”؛ اثری به کارگردانی جوانی خونگرم از خطه جنوب به نام احسان عبدی پور.
بازیگر اصلی “تنهای…” یک کودک بود. کودکی به نام میثم فرهومند که چنان طبیعی جلوی دوربین ظاهر شده بود که انگار سالهاست بازیگر است.
موفقیت آن فیلم در جشنواره سی و یکم و البته تحسین منتقدان نسبت به اثر این انتظار را ایجاد می کرد که هم کارگردان فیلم و هم بازیگر اصلیش در سالهای بعد پرکارتر باشند.
با این حال از یک طرف کارگردان آن فیلم احسان عبدی پور در این دو سال فقط توانسته یک فیلم با نام “پاپ” بسازد که آن هم نه فقط به جشنواره راه نیافت که هنوز وضعیت اکرانش هم مشخص نیست و از آن طرف میثم فرهومند بازیگر کودک کار نیز چنان که باید در سینما و تلویزیون فعال نیست.
البته که برخی کارشناسان حمایت یکی از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم از “تنهای…” را دلیل مهجوریت عواملش میدانند چراکه آن کاندیدا که در مناظره های انتخاباتی از این فیلم به عنوان الگویی از سینمایی ایرانی نام برده در آن انتخابات شکست خورد و رقیبش صاحب آرا شد.
فیلمنامه های سفارشی را رد کردم
عبدی پور کارگردان “تنهای تنهای تنها” با بیان اینکه ایستادگی بر اصولی که بدان معتقد بوده باعث شده درگیر هر کاری نشود به سینماژورنال بیان می دارد: من هم به مانند بسیاری از کارگردانان که کار اولشان مورد توجه قرار می گیرد با یک سری پیشنهاد برای ساخت فیلمنامه های سفارشی مواجه شدم اما هیچ کدام را قبول نکردم چون اعتقاد کامل دارم به ایستادگی بر اصول سینمایی که بدان معتقدم.
وی ادامه می دهد: اگر بنا بود فیلم خودم را نسازم مطمئنا “تنهای…” آن قدر مورد توجه قرار نمی گرفت برای همین فیلم دومم را علیرغم چراغ سبز ارگانهای مختلف برای حمایت باز هم با سرمایه ای اندک و آن طور که خودم صلاح می دانستم تولید کردم و امیدوارم همین روند را در آینده هم دنبال کنم.
این کارگردان درباره اینکه چقدر از کم کاریش در سالهای اخیر به این برمیگردد که یکی از کاندیداهای شکست خورده انتخابات ریاست جمهوری یازدهم از فیلمش تعریف کرده بود بیان می دارد: نمی توانم در این باره به صراحت چیزی بگویم اما طبیعیست که این گونه اظهارنظرات بی تاثیر نخواهد بود.
فقط دو فیلم کار کردم
میثم فرهومند بازیگر “تنهای…” که این روزها در سال سوم هنرستان و در رشته معماری تحصیل می کند با اشاره به فعالیت اندکش بعد از آن فیلم به سینماژورنال اظهار می دارد: من در دو سال اخیر دو فیلم بیشتر کار نکردم. چرا دو فیلم؟ برای اینکه فیلمنامه دیگری پیشنهاد نشد.
- احسان عبدی پور و میثم فرهومند در پشت صحنه “تنهای تنهای تنها”
وی ادامه می دهد: من بعد از “تنهای…” فقط در دو فیلم “ممیرو” و “آخرین نفر” بازی کردم. اولی را هادی محقق ساخته است و در آن نقش نوه پدربزرگی را بازی میکنم که یدا.. شادمانی ایفاگرش است. کل فیلمبرداری این کار در دهدشت انجام شده است. “آخرین نفر” را هم مهرداد موفق کارگردانی کرده است که کل کار در ابوموسی فیلمبرداری شد.
نمیشود به استقبالها دلخوش بود
فرهومند با اشاره به اینکه فکر میکرده بعد از “تنهای…” فیلمهای بیشتری بهش پیشنهاد شود می افزاید: استقبال از آن فیلم برایم انتظارات خاصی ایجاد کرد اما حالا فهمیده ام که زیاد نمیشود به این استقبالها دلخوش کرد برای همین الویتم را گذاشته ام برای تحصیل تا بتوانم به زودی وارد دانشگاه شوم و بازیگری بخوانم.
۳ میلیون و نیم برای دو سال!!!
این بازیگر که در “تنهای…” ایفاگر کاراکتر “رنجرو” بود درباره وضعیت مالیش در سالهای اخیر می گوید: برای این دو فیلمی که بازی کردم جمعا ۳ میلیون و نیم گرفته ام که خوب برای حدودا دو سال کاری رقم زیادی نیست اما واقعا پول برایم مهم نیست و بازیگری را بخاطر بازیگری دوست دارم.
وی ادامه می دهد: مشکل مالی زیادی ندارم بخصوص که پدرم هم شغلش آزاد است و از نظر مالی به من کمک می کند اما انتظار داشتم بواسطه موفقیت فیلم اولم هم که شده شرایط بهتری را تجربه کنم.
تمجید کاندیدای شکست خورده کار دستشان داد؟
به گزارش سینماژورنال فارغ از لحاظ کردن موضع گیریهای یکی از کاندیداهای شکست خورده انتخابات ریاست جمهوری یازدهم درباره “تنهای…” و تمجیدی که این کاندیدا از اثر ارائه داد، یک نکته دیگر هم در بحث مهجوریت عبدی پور و همکارانش حائز اهمیت است.
آن نکته این است که در کشور ما همچنان مستقل بودن و ایستادگی بر مشی حرفه ای به عنوان یک انسان مستقل و نه عنصری از یک جریان سیاسی خاص، هزینه زاست یعنی حتی اگر بلحاظ حرفه ای نفر اول حیطه ات باشی اما نتوانی زیر سایه یک جریان سیاسی یا فرهنگی خاص باشی کارت به مراتب دشوارتر است از کسی که توانایی چندانی هم در رشته اش ندارد اما زیر بلیت این و آن رفته است.
این استقلال است که باعث شکوفایی سینما میشود
دست اندرکاران تولید “تنهای تنهای تنها” هم چون تقریبا مستقل بودند و بعد از اولین موفقیت همچنان تصمیم گرفتند استقلال خود را حفظ کنند مجبور شدند در این دو سال فشارهای اقتصادی خاص را تحمل کنند اما…
اما در درازمدت همین رویه مستقل است که اسباب شکوفایی سینمایی مملکت ما را موجب خواهد شد و اگر بنا باشد سینمای ایران تکانی بخورد به مدد همین چهره های مستقل است.
