سینماژورنال: عباس رافعی که اولین فیلم ایرانی با آسیب شناسی جریان داعش را سال گذشته به تولید رساند به تازگی با این فیلم که “آوازهای سرزمین من” نام دارد در جشنواره “دِتکتیو” مسکو حضور داشت.
جشنواره دتکتیو جشنواره ای است که همه ساله در مسکو و با محوریت آثار سینمایی و تلویزیونی که بر مفاهیم کارآگاهی و اجرای قانون تاکید دارند برگزار میشود.
“آوازهای سرزمین من” نیز به واسطه تم ماجرایی و فضای پرتعلیقش در مرور یک اتفاق رئالیستی به این جشنواره راه یافت.
به گزارش سینماژورنال “آوازهای سرزمین من” موفق شد جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را از این جشنواره روسی دریافت کند و گویا همین جوایز باعث شده شرایط اکران فیلم در چند جشنواره دیگر هم فراهم شود.
رافعی درباره وضعیت اکران فیلمش به سینماژورنال می گوید: فعلا درگیر نمایشهای جشنواره ای فیلم هستیم. با توجه به سوژه فیلم بهتر دیدیم که اکران آن را با جشنواره های اروپایی شروع کرده و رفته رفته به جشنواره های آسیایی برسیم.
ستایش از نگاه نوآورانه و مضمون ضدافراطی گری
وی ادامه می دهد: نمایش فیلم در جشنواره دتکتیو مسکو هم اقبال نسبی مخاطبان را به همراه داشت و اغلب آنها با تماشای فیلم متوجه بخشی از ریشه های شکل گیری افراطی گری در منطقه شدند.
رافعی درباره جایزه هایی که از این جشنواره گرفته بیان می دارد: دو جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی که گرفتیم بخاطر نگاه نوآورانه و مضمون ضدافراطی گری فیلم بود و بر روی تندیسی که اهدا شد نیز با واژگان روسی از این نگاه ستایش شده بود.
- آوازهای سرزمین من
پخش بین الملل را خودم انجام میدهم/هیچ شرکتی به اندازه خودم دلش برای فیلم نمی سوزد
عباس رافعی درباره اینکه پخش خارجی فیلمش را کدام شرکت انجام می دهد به سینماژورنال بیان می دارد: راستش را بخواهید در سالهای قبل از سپردن پخش بین الملل به شرکتهای واسطه سودی عایدم نشد چون هیچ واسطه ای به اندازه صاحب محصول برای آن دل نمی سوزاند. برای همین خودم با مکاتباتی که با جشنواره های مختلف دارم زمینه حضور “آوازهای سرزمین من” در این جشنواره ها را فراهم می کنم.
ترجیح می دهم “آوازهای سرزمین من” در پاییز اکران شود
این کارگردان که آخرین ساخته اش “فصل فراموشی فریبا” سال قبل روی پرده رفت درباره وضعیت اکران “آوازهای سرزمین من” به سینماژورنال می گوید: با تعامل تهیه کننده کار به دنبال پیدا کردن زمانی مناسب برای اکران و دیده شدن فیلم هستیم. نظر خودم این است که فیلم همزمان با فصل بازگشایی دانشگاهها یعنی پاییز اکران شود تا بتوانیم طیف فرهیخته جامعه را وارد بحث درباره فیلم کنیم.
