سینماژورنال: سه هفته بعد از بیانیه آتشین یک منتقد و روزنامه‌نگار سینمایی در مرور برخی از ایرادات و اشکالات موجود در ساختار انجمنی موسوم به “انجمن منتقدان و نویسندگان خانه سینما”(اینجا را بخوانید) به تازگی گزارشی درباره عملکرد انجمن به سینماژورنال رسید.
این گزارش را امیر فرض‌اللهی از اعضای پیوسته انجمن منتقدان که در دو سال اخیر بازرس علی‌البدل انجمن بوده است نگاشته است.
این گزارش در هفت بند تنظیم شده است و این بازرس کوشیده در این بندها به طور جداگانه به مرور برخی از مشکلات و انحرافاتی بپردازد که در سالهای اخیر در هیأت رییسه انجمن وجود داشته است.
سینماژورنال ضمن انتشار کامل این گزارش آمادگی خود را برای انعکاس نظرات موافق و مخالف نسبت به این گزارش اعلام می‌دارد:
قبیله یعنی یک نفر
حضور محترم اعضای پیوسته و وابسته انجمن منتقدان؛ از آنجا که بازرس اصلی، عضو قبیله است و یازده سال می گذرد که در انجمن قبیله معنای یک نفر را دارد و او هم از بدو پیوسته شدنش به شورای مرکزی انجمن رها یافته و در این مدت آدمهای مختلف در شورا را به انحای مختلف به بازی گرفته تا به مطامع شخصی خود برسد، اینجانب وظیفه دارم گزارشی راستین را درباره اتفاقاتی که در این تنها صنف نویسندگان و منتقدان سینمای کشور می گذرد به عرض شما که صاحبان اصلی انجمن هستید و بزرگترین ارکان آن به حساب می‌آیید،عرضه دارم.
ترجیح شخص به جمع؟؟؟
یک. از آنجا که بزرگترین شاخص اخلاقی کار صنفی؛ داشتن روحیه ای غیرمنفعت طلب وترجیح منافع جمعی به شخصی است؛ این تفکر در دو نفر از اعضای ثابت شورای مرکزی یازده سال اخیر انجمن نه تنها وجود نداشته بل آن که تماما در جهت کسب منافع شخصی خویش گام برداشته اند و با عنایت به این موضوع دو شورای مرکزی ۵ سال گذشته هیچگونه فعالیتی در راستای اهداف اساسنامه انجمن بخصوص در احقاق بندهای {الف }، {ه} و {و} که در فصل دوم اساسنامه انجمن وظیفه ذاتی شوراهای مرکزی قلمداد شده و همانا دفاع و تثبیت حقوق صنفی و حرفه ای اعضا و فعالیت به منظور فراهم کردن جبران خسارات ناشی از بیکاری و تلاش در جهت گسترش زمینه فعالیت حرفه ای و تداوم کار برای اعضاء در مطبوعات می باشد، صورت نگرفته و حتی در برابر اعضایی که با مدیران مسئول مطبوعه خود دچار مشکل شده اند به جای رایزنی به آنها جواب غیرمسئولانه داده اند و تلاشی در جهت کسب و احقاق حقوق از دست رفته اعضاء با کارفرمایان آنها ننموده اند چرا که انجمن را محلی برای تامین خواسته های شخصی،گسترش ارتباطات خویش در سینما و مطبوعات برای کسب جایگاهی بهتر(!) وارتقای جایگاه تریبونی خویش پنداشته اند.
سوءاستفاده کثیری(!!!) از موقعیت خود داشته‌اند
دو. یکی از اعضای شورای مرکزی در دوسال اخیر بواسطه عنوان خود در شورا، سوءاستفاده کثیری(!!!) از موقعیت خود داشته و با دور زدن انجمن و انجام امور ارجاع شده از سوی مراکز دولتی و خصوصی به انجمن توسط خویش و انکار صنف و روحیه صنفی اقدام به عقد قرارداد با دو جشنواره اخیر فیلم فجر و سینما حقیقت در برگزاری جلسات نقد و بررسی به صورت شخصی و کسب منفعت برای خویش و استفاده حداقلی از اعضایی که خود میپسندد، سوءاستفاده مطلقی در این باره از جایگاه خود داشته و با رفتاری بسیار غیرمسئولانه و دیکتاتورمابانه به کنتراتچی جلسات نقد وبررسی فیلم در ایران تبدیل شده و در مراکز فرهنگی و… مافیای نقدوبررسی تشکیل داده است؛ همین موضوع بزرگترین دلیل استعفای طهماسب صلح جو از ریاست انجمن در اسفند۱۳۹۲ بود.
سوءاستفاده ای که در تاریخ انجمن بی سابقه است و می طلبد در راستای جمهوریت نظام، مجمع عمومی انجمن کمیته ای را مأمور تعدیل اساسنامه کند به نحوی که حضور اعضای پیوسته در شورای مرکزی را بصورت پی در پی جایز نشمارد و و پس از یک بار حضور در شورا، این اعضاء در شورای مرکزی بعدی حق کاندیدا شدن نداشته باشد تا بدین گونه تکثر افکار بیشتری در ادوار شوراهای مرکزی انجمن حاکم شود و زمینه سوءاستفاده های اینچنینی فراهم نیاید تا در نهایت شوراهای مرکزی در راستای اهداف اساسنامه و در جهت تامین خواسته های صنفی اعضا گام بردارند.
رییسی که با پول دولت به کن رفته!
سه. تراژدی روزگار ماست که در هنگامه بسته شدن خانه سینما در سالهای گذشته توسط سلیقه ای ترین دوره مدیریت دولتی تاریخ سینمای ایران، کسی رییس انجمن منتقدان بود که تاکنون حتی یک نقد مکتوب در مطبوعات ندارد و بواسطه لابی گری و التماس دعا به مدیران قبلی سینمای ایران، سوءاستفاده تام و تمامی از جایگاه صنفی خود داشته و با پول دولت به جشنواره کن در فرانسه و جشنواره ای سینمایی در تونس رفته و به کعب المراد خویش رسیده و غیرمسئولانه ترین رفتارها را در دوره ریاست خود از ابتدای تشکیل انجمن تاکنون، از خود رقم زده است.
موقعیت های عالی برای شخص رئیس و آنها که در پسند اویند بوده و امتیازات حداقلی برای سایر اعضاء
چهار. در اغلب جشن های انجمن بواسطه اینکه یک طیف خاص در ۱۱سال اخیر بر انجمن حاکم شده اند، فقط بخش اندکی از اعضای انجمن در برگزاری، داوری و عاملیت در اینگونه مراسم ها حضور داشته اند و بقول آن منتقد روزنامه “صبا” موقعیت های عالی برای شخص رئیس و آنها که در پسند اویند بوده و امتیازات حداقلی برای سایر اعضاء و این الگوواره رفتاری حاکم بر انجمن بخصوص در پنج سال اخیر باعث بسیاری از سوء تفاهمات بین اعضا شده به طوری که برخی انجمن را ملک شخصی خود می پندارند و برای خود بواسطه آن موقعیت های فراوان ایجاد کنند.
برخورد سلیقه ای برای عضوگیری در انجمن
پنج. عضویت در انجمن برای نسل جدید رسانه ها خواسته معقولی است که باید با بررسی سوابق تکنیکی صورت گیرد. با این حال دیده شده رییس فعلی انجمن در برابر متقاضیانی که کاملا شرایط عضویت در انجمن را دارند، بواسطه اینکه از رسانه ایشان خوشش نمی آید و یا گرایشات آن رسانه موافق با نظرات ایشان نیست به درخواست این متقاضیان پاسخ واهی داده و خلاف اساسنامه انجمن عمل کرده است. ملاک عضویت افراد دارا بودن شرایط تخصصی در حوزه سینماست و رفتارخارج از این شاخص ها برخورد سلیقه ای محسوب می شود.
امتیازها فقط در اختیار اعضای شورای مرکزی قرار گرفته
شش. شوراهای مرکزی دو دوره اخیر انجمن{که پنج سال طول کشیده است} به هیچ وجه در قبال امتیازهایی که توسط سایر نهادها از قبیل طرح ترافیک خبرنگاری و…به اعضای انجمن اعطا شده پاسخگو نبوده اند و در پی مراجعه اعضاء به افراد مسئول در شورا، پاسخ مسئولانه ای به اعضاء داده نشده و این قبیل امتیازها فقط در اختیار اعضای شورای مرکزی قرار گرفته؛ این نیز به نوبه خود به دور از بندهای اساسنامه و البته انصاف است.
ترجیح دادن حقیقت برمنافع شخصی
هفت. نگارش و ارائه این گزارش از آنجا که قرارم با خودم در زندگی، ترجیح دادن حقیقت برمنافع شخصی‌ام است، تنها در جهت روشنگری است و عصبانیت سوءاستفاده کنندگان از انجمن در قبال بنده به خاطر ارائه این گزارش و سرزنش آنها و طرفدارانشان را به جان می خرم تا حقایقی را بیان کرده باشم.
ارادتمند همه اعضاء
امیر فرض‌اللهی
بازرس علی‌البدل انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی
۲۶ آبان ۱۳۹۴
