سینماروزان: مدیر برند لبنیاتی که درباره ارتباطش با یک شخصیت متنفذ سیاسی حرف و حدیث فراوان است هنگامی که روی آنتن زنده برنامه‌ای تلویزیون قرار گرفت به ناگاه درباره طعم و مزه «زن-شراب-پنیر» صحبت کرد و همین عاملی شد بر شکل گیری حواشی فراوانی حول این حضور.
محمدصادق عابدینی در روزنامه اصولگرای «جوان» در تحلیلی بر این حواشی، پرسشهایی را درباره چگونگی حضور این مدیر در برنامه زنده و مجری مقابلش مطرح کرده است.
متن تحلیل «جوان» را بخوانید:
وقتی نام مدیر یک شرکت تولیدکننده مواد غذایی به عنوان مهمان یک برنامه تلویزیونی غیرمرتبط مطرح می‌شود، اولین چیزی که به ذهن خطور می‌کند این است که آن شخص برای رسیدن به تلویزیون و در اختیار داشتن امکان تبلیغ برند تجاری‌اش، هزینه کرده است.
اخیراً بخش‌های متعددی از گفت‌وگوی مدیر یکی از برند‌های تولیدکننده مواد غذایی با یک برنامه تلویزیونی در فضای مجازی منتشر شده است. در این گفتگو مدیر شرکت مواد غذایی صحبت‌های حاشیه‌داری درباره زن، شراب و پنیر به زبان می‌آورد. تنها واکنش مجری تلویزیون هم که دستپاچه شده خنده‌هایی از سر استیصال است. واقعاً هم نمی‌شود روی آنتن زنده تلویزیون هر چیزی را به سرعت ممیزی کرد و جلوی حرف‌هایی را که به صورت زنده در حال پخش است گرفت، اما چرا باید شاهد این شرایط باشیم که تلویزیونی که می‌تواند به صورت بالقوه تریبونی با نزدیک به ۸۰ میلیون مخاطب باشد، اینچنین ارزان در اختیار افرادی قرار بگیرد که نمی‌دانند در چه جایگاهی قرار گرفته‌اند و از باید‌ها و نباید‌های حضور در مقابل دوربین تلویزیون چیزی ندانند.
همانطور که تلویزیون در برنامه‌های اقتصادی نیز تعرفه‌های خاصی برای معرفی برند‌ها و حتی نام بردن از آن‌ها دارد. تقریباً می‌شود گفت که هیچ چیز در تلویزیون در رابطه با برندینگ رایگان نیست و هر برند تجاری برای آنکه نام، لوگو یا فعالیتش در تلویزیون یا رادیو معرفی شود باید طبق تعرفه‌ای که از سوی اداره بازرگانی صداوسیما مشخص می‌شود هزینه پرداخت کند. پس آیا مدیر آن شرکت تولیدکننده نیز مشابه سایر فعالان حوزه اقتصادی جهت حضور در یک برنامه پر بیننده تلویزیون هزینه‌ای پرداخت کرده؟؟ ولی آیا این هزینه‌کرد می‌تواند ضامنی بر این باشد که هر چیزی از تریبون تلویزیون پخش شود؟! مسلماً در اینجا قصور بر گردن شبکه تلویزیون و گروه برنامه‌ساز است که نتوانسته‌اند مهمان برنامه را توجیه کنند که صرف حضور در تلویزیون ولو با پرداخت هزینه نمی‌تواند مجوزی برای بیان هر مسئله‌ای باشد.
تلویزیون در بدترین حالت ممکن نیز دارای میلیون‌ها بیننده است. حتی افرادی بیننده مستقیم برنامه‌های تلویزیونی نیستند، اما بازنشر برنامه‌ها را در فضای مجازی دنبال می‌کنند. هر گونه خدشه وارد کردن به جایگاه رسانه ملی به عنوان رسانه تراز جمهوری اسلامی بازخورد‌های فراگیری پیدا می‌کند. نمونه اخیر این بازخورد‌ها مهمان برنامه «فرمول یک» شبکه یک سیماست که از تشابه میان زن، شراب و پنیر می‌گوید و مجری وامانده از اینکه چه تصمیمی بگیرد که اوضاع را در اختیار خود قرار دهد، صرفاً به خنده و واکنش‌های دستپاچه متوسل می‌شود. این برنامه و مجری آن پیش از این نیز سابقه حاشیه‌سازی از این دست را داشته‌اند و عجیب است که مدیران رسانه ملی نتوانسته‌اند آن‌ها را توجیه کنند که تریبون تلویزیون جمهوری اسلامی تریبون ارزان قیمت و پیش پا افتاده‌ای نیست که اولاً بشود آن را محلی برای دیده شدن هر شخصی قرار داد و درثانی ارزش‌ها و هنجار‌های جامعه اسلامی را فدای درآمد ناشی از حضور صاحبان صنایع و تجار کرد که به دلیل پرداخت هزینه حضور در تلویزیون برای خود حق هر گونه اظهارنظری را در نظر گرفته‌اند.
مجری این برنامه به شدت ضعیفه و هنوز توی حال و هوای اجرای برنامه گزینه دو (که اونجا خوب اجرا می کرد) مونده. مشخص نیست براساس چه متر و معیاری این جوان بی تخصص و کم توان توی شبکه یک برنامه های متعددی رو اجرا می کنه وقتی که هنوز اصول اولیه اجرا رو بلد نیست و در واقع هیچ جور نمیشه پذیرفت که توی شبکه یک یا هر شبکه دیگه ای برنامه اجرا کنه. فقط باید تاسف خورد