سینماروزان/غفور پورغفور: محفل بین الملل فجر چهارمین دوره برگزاری جداگانه و با بودجه ویژه خود را از انتهای فروردین ماه آغاز خواهد کرد و بعد از حضور بازیگران «دختر»رضا میرکریمی دبیر محفل در هیأت داوران، حالا یک فیلم پشت خط اکران مانده ارگانی وارد بخش «جشنواره جشنواره ها» شده است.
به گزارش سینماروزان بخش «جشنواره جشنواره ها» از دیرباز محفلی بوده برای نمایش آثاری بوده که پیشتر در جشنواره های مطرح به نمایش درآمده اند ولی اعلام نام سه فیلم ایرانی امسال این بخش یک پرسش جدی را در هدف گزاری این بخش ایجاد کرده است.
فیلم های ایرانی «درساژ» ساخته پویا بادکوبه، «راه رفتن روی سیم» ساخته احمدرضا معتمدی و «هندی و هرمز» ساخته عباس امینی سه فیلم ایرانی بخش «جشنواره جشنواره های» محفل۹۷ جهانی فجر هستند و در این بین فیلم «راه رفتن روی سیم» یا همان «بوف کور» پیشتر در هیچ جشنواره ای به نمایش درنیامده است.
«راه رفتن روی سیم» یک فیلم ارگانی است که با حمایت انجمن سینمای دفاع مقدس و مشارکت ۶۳۰میلیونی فارابی تولید شده است؛ این فیلم دو سال بعد از تولید نه تنها نتوانسته بود در بخش ملی فجر پذیرفته شود بلکه حتی مجالی برای اکران عمومی هم نیافته بود! در این شرایط قرار دادن فیلم در بخش «جشنواره جشنواره ها» چه معنایی دارد؟ آیا بناست توجیهی تراشیده شود برای بودجه هنگفتی که فارابی و انجمن دفاع مقدس صرف تولید این فیلم کردند؟
برای ایجاد این توجیه بهتر نبود فیلم را در بخشی دیگر از جشنواره به نمایش درآورند که ناقض هدف‌گزاری نباشد؟؟ آیا احمدرضا معتمدی که برادر شهید غلامعلی معتمدی از شهدای هفتم تیر و از نوادگان آیت الله سیدعبدالحسین لاری است و البته سابقه حضور در شوراهای ممیزی تصویب فیلمنامه وزارت ارشاد اسلامی در دهه ۶۰ و نیمه اول دهه ۷۰ را دارد خود واقف به بی‌ربط بودن حضور فیلمش در چنین بخشی نیست؟
