سینماژورنال: فرزاد موتمن کارگردانی که این روزها فیلم کم فروش “خداحافظی طولانی” را روی پرده دارد کارگردان تجربه گرایی است.
به گزارش سینماژورنال همین تجربه گرایی باعث شد که هم یک نوآر مانند “باج خور” در کارنامه اش باشد و هم یک کمدی تجاری مثل “پوپک و مش ماشاا..”.
داستانی که از هفت هزار سال پیش شروع می شد
موتمن در تازه ترین گفتگویش، دوست داشتنی ترین ژانر را از نظر خود ژانر ترسناک دانسته و از ماجرای ساخت فیلمی ترسناک در ابتدای دهه ۸۰ سخن گفته است. موتمن به “اعتماد” می گوید: سال ٨٤ يا ٨٥ بود، پروانه ساخت گرفتم براي فيلم “آفتاب‌پرست”، فيلمنامه‌اش را شادمهر راستين نوشته بود و داستاني بود كه از هفت هزار سال پيش شروع مي‌شد.
ادامه فیلم فرقه های شیطان پرستی در ایران بود
وی ادامه می دهد: شروع فيلم حمله آريايي‌ها به ايران بود و به تهران معاصر كشيده مي‌شد و فرقه‌هاي شيطان‌پرست را در تهران معاصر دنبال مي‌كرد. فيلمنامه خيلي خوبي نوشته شده بود. اما نشد، با اينكه در آن دوره آقاي حيدريان مسوول امور سينمايي بودند و فيلمنامه را خيلي دوست داشتند و مي‌خواستند كه حتما كار شود، در بخش فرهنگي فارابي جلوي فيلم را گرفتند.
آخرش گفتند ساخت این نوع فیلمها مخاطبان را کنجکاو می کند
موتمن درباره دلایل این مخالفت بیان می دارد: آخرش به ما گفته شد ساخته شدن اين فيلم جامعه را به اين نوع فيلم‌ها بيشتر كنجكاو مي‌كند.
تمام اله مانهای سینمای ترسناک از مکاشفه یوحنا می آید
این کارگردان درباره دلیل ساخته نشدن فیلم ترسناک در ایران اظهار می دارد: دليل اينكه ما توي سينماي ايران فيلم ترسناك نساختيم يا اگر ساختيم بد شده، به اين دليل كه از راهش وارد نمي‌شويم. سينماي ترسناك به نظر مي‌رسد كه بيشتر از هر چيزي تحت تاثير آن سه صفحه گنگ، مبهم و غيرقابل فهم و تفسيرناپذير انتهاي عهد جديد انجيل است كه ما به اسم مكاشفه يوحنا مي‌شناسيم. تمام المان‌هاي سينماي ترسناك از مكاشفه يوحنا مي‌آيد.
وی ادامه می دهد: مكاشمه يوحنا مثل ابوكاليپس است، آخر الزمان را توصيف مي‌كند. لحظه‌اي است كه بمب هيروشيما منفجر مي‌شود. درست توي لحظه‌اش است و دنيايي را براي شما تصور مي‌كند كه از آسمانش آتش مي‌بارد و از زمين دارد دود بلند مي‌شود و المان‌هايي كه توي فيلم‌هاي ترسناك مهم هستند، مثل اسكلت، جمجمه، اجنه، عزازيل حلقه، ساعت گرگ و ميش، هفت آسمان، هفت فرشته، اژدهايي كه آتش از دهانش بيرون مي‌آيد، استفراغ سبز، چون در “جن‌گير” مي‌بينيم، توي مكاشقه يوحنا است كه مي‌گويد وقتي عزازيل به بدن شما وارد مي‌شوند (آنها ايزيزل مي‌گويند) ماده لزج سبزرنگي را استفراغ مي‌كنيد، همه اين عوامل را سينماي ترسناك دارد براي اينكه فيلم ترسناك، عجالتا در كنار كمدي تنها نوع سينماست كه بر پايه غرايز انساني ساخته شده است. غريزه خنديدن، غريزه ترسيدن و اين آن سينمايي است كه به لحاظ اعتقادي، باورهايش در اعتقادات مذهبي است. ما را كمي به ملاحظه‌كار بودن دعوت مي‌كند.
