سینماروزان/غفور پورغفور: نهمین دوره اجلاس اتحادیه ای موسوم به «اتحادیه رادیو و تلویزیونهای اسلامی» در حالی در مشهد آغاز به کار کرده است که یکی از جدی ترین پرسشهای پیرامون این اجلاس چرایی برگزاری مداوم آن در ایران و همچنین نقش آن در توسعه بازار برای محصولات فرهنگی-هنری ایران است.
به گزارش سینماروزان «اتحادیه رادیو و تلویزیونهای اسلامی» با حضور تعدادی از شبکه‌ها و مؤسسات رسانه‌ای در سال ۱۳۸۶ شروع به کار کرد.
از آن زمان که ادعا میشد بیشتر از ۲۵ کشور در این اتحادیه حاضرند تا امسال و دوره نهم که گفته شده بیشتر از ۳۵ کشور در اتحادیه حاضرند تاکنون نزدیک به ۹ دوره اجلاس مربوط به این اتحادیه برگزار شده است.
اما مسأله اینجاست که تمامی ادوار اجلاس در ایران برگزار شده و حتی برای یک سال هم که شده اجلاس در یکی از آن سی و چند کشور دیگر عضو اتحادیه برگزار نشده است. چرا؟
تازه امسال برای آن که تمرکززدایی شود برگزاری اجلاس از تهران خارج شده و به مشهد منتقل شده اما هشت دوره قبلی همه در تهران و اغلب مرکز همایشهای صداوسیما برگزار شده بود.
اگر هدف از برگزاری این اجلاس هم افزایی میان کشورهای مسلمان در جهت تبادل محصولات فرهنگی-هنری است چرا برای یک سال هم که شده اجلاس به خارج از ایران منتقل نشده؟ آیا کشور دیگری داوطلب تأمین هزینه های برگزاری اجلاس نبوده است؟
به جز آن نتیجه حاصله از حضور و میزبانی ۹ دوره ای ایران در این اجلاس چه بوده است؟
همین امسال اگر به فهرست نمایندگان ایرانی حاضر در اجلاس نگاهی بیندازیم می بینیم که فارغ از صداوسیما ارگانهای مختلف از حوزه هنری و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گرفته تا مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تا سازمان هنری رسانه‌ای اوج با محصولات خویش در این اجلاس حاضر بوده اند.
اما خروجی این اجلاس چیست؟ فی‌المثل به واسطه برگزاری هشت دوره قبل این اجلاس چند محصول فرهنگی-هنری تولید داخل فرصت اکران در سینما یا نمایش در تلویزیون کشورهای مسلمان دیگر را پیدا کرده اند؟
به نظر می رسد بعد از پشت سر گذاشتن ۹ دوره اجلاس و در آستانه دهمین سال برگزاری دست اندرکاران ایرانی حاضر در این اجلاس باید گزارش کاری دقیق از خروجی این اجلاس ارائه دهند؟ البته که پاسخگویی به پرسش مبنی بر چرایی برگزاری مدام این اجلاس در ایران در جای خود باقیست.
- غفور پورغفور
