سینماروزان/حامد مظفری: خط داستانی اولین فیلم صدمیلیاردی سینمای ایران با عنوان #فسیل برمبنای به کما رفتن کاراکتر اصلی در دهه پنجاه و بازگشت از کما در دهه شصت، پیش رفته. پایان بندی فیلم هم با کمای مجدد کاراکتر و به هوش آمدن این بار در دهه هشتاد و دوران محمود احمدی نژاد است…
کریم امینی کارگردان فسیل درباره چند و چون تولید قسمت دوم #فسیل به سینماروزان گفت: هرچند سیر داستانی فسیل طوری به پایان میرسد که امکان تولید قسمت دوم وجود دارد ولی باید صبر کرد تا پایان اکران قسمت اول.
وی درباره ترکیب بازیگران قسمت دوم گفت: اگر قسمت دوم فسیل ساخته شود قطعا با حضور کاراکتر اسی و شخص بهرام افشاری خواهد بود. الحمدلله ترکیب بازیگران فسیل جواب داده است و اگر قسمت دوم تولید شود انشاءالله باز هم بتوانیم از ترکیب موفق قسمت اول استفاده کنیم.
کریم امینی که پیشتر فیلم #گربهسیاه را با رگه های نقد اجتماعی ساخته بود، درباره ریشخندهای سیاسی موجود در فسیل اظهار داشت: زمان روایی داستان منطبق با نقاط عطف سیاسی است و طبیعی است که فیلم رگه های سیاسی داشته باشد و نمیشد بی اشارات سیاسی فیلم را روایت کنیم پس تا حد امکان سعی کردیم زمان بندی سیاسی ماجراهای فسیل را لحاظ کنیم. در زمان مقارن اتفاقات اصلی فسیل، گروهک های سیاسی مختلف در کشور فعالیت داشتند که در فیلم هم همینها هست و ازقضا یکی از شخصیتها هم آلوده گروهکها شده و بخشی از داستان را پیش میبرد.
کریم امینی پیرامون پایان فیلمش با احمدی نژاد و اینکه چقدر امکان دارد در قسمت دوم با شخصیت های سیاسی همچون وی یا محمد غرضی، شوخی شود، بیان کرد: احمدی نژاد در نوع خودش شخصیت عجیبی بود و موافقان و مخالفان خود را داشت و کاندیداهای انتخاباتی آن سالها مانند محمد غرضی نیز به اندازه خود حرف و حدیث داشتند… شوخی با شخصیت های سیاسی جذاب است و بعضی ها کاراکترهای شان اجازه شوخی را میدهد مثل احمدی نژاد ولی اینکه در قسمت دوم باز به سراغ شوخی با کدام شخصیت ها میرویم را بعدتر و حین نگارش معلوم خواهیم کرد. آنچه مشخص است اینکه با یک فکر حساب شده پایان را به سخنرانی محمود احمدینژاد اختصاص دادیم تا پایان کمدی برخلاف روال معمول، پایانی دوست داشتنی برای فیلم و مسیری قابل اعتنا برای ادامه داستان باشد.

موفقیت #فسیل در اکران ممکن است پیشنهادات مختلفی را دربرابر کارگردان قرار دهد. کریم امینی در پاسخ به اینکه اگر پیشنهاد تولید فیلم جنگی از نوع ارگانی باشد قبول خواهد کرد یا خیر، به سینماروزان گفت: البته فیلم جنگی را نباید با فیلم ارگانی یکی دانست! کارگردانان بزرگی مثل احمدرضا درویش و رسول ملاقلی پور داشتیم که تاریخ سینمای جنگ ما هستند و نمیتوان آنها را ارگانی خواند. دوست دارم فیلم جنگی بسازم ولی نه فیلم ارگانی. اینکه یک ارگان پشت قصه خوبی بایستد قابل دفاع است و در این سالها فیلمهای جنگی ارگانی خوبی هم داشته ایم. بماند که در تولید فیلم جنگی در بخش خصوصی نمیتوان از پس هزینه های تولید برآمد. فقط در همان بحث تجهیزات و سازه های جنگی بدون حمایت ارگانهای متولی نمیتوان حتی یک پلان موثر تولید کرد. ارگانهایی هستند که فیلم غیرجنگی میسازند که من علاقه ای به آن نوع فیلمسازی ندارم ولی فیلم جنگی چرا، دوست دارم بسازم اما با ایده و فکر خودم و نه با سفارش و دخالت.
امینی افزود: کمدی جنگی ساختن هم جزو علایقم است مثل لیلی با من است. این هم نبوغ خود را میخواهد که کم هم پیش میآید فیلم کمدی جنگی خوب از کار درآید. اساسا باید سوژه برایم جذابیت داشته باشد و بعد امکانات موجود را می سنجم و سپس مهندسی امکانات برای بارور کردن سوژه به بهترین شکل ممکن.

فیلمنامه فسیل را بنده در سال ۹۸ ثبت کردم و بنابراین شکایت خود را نیز آغاز نمودم. بزودی اعلام خواهم ننود.
عالی ه واقعا
سینمای ایران به هر چیزی نیاز داره
و بیشتر از همه به کمدی های سیاسی
همون کاری که مجله گل آقا انجام میداد
واقعا زمانش هم رسیده بود
که شوخی با سیاسیون هم وارد فیلمها بشه
وقتی میشه مارمولک ساخت
و با سوءاستفاده های به نام دین
شوخی کرد چرا نباید بشه با سیاستمدارا
شوخی بشه
غرضی،؟؟
احمدی نژاد؟؟؟؟
میرحسین هم هست؟؟؟