سینماژورنال: همان طور که پیش بینی می شد شفاف سازی علیرضا رییسیان در گفتگو با فریدون جیرانی درباره ماجرای انحلال خانه سینما و سنگر گرفتن حلقه بالادستی خانه سینمای منحل شده در حوزه هنری و بی تفاوتی آنها در جریان توقیف فیلمهای مجوزدار توسط حوزه، واکنش محمدمهدی عسکرپور را به دنبال داشت.(اینجا و اینجا را بخوانید)
عسکرپور که مدتی بعد از آن اتفاقات با سرمایه حوزه هنری «مهمان داریم» را تولید کرد در جوابیه ای که برای رییسیان نوشته از تلاشهایش برای حل مشکل فیلمهای توقیفی توسط حوزه هنری حرف زد و ادعا کرد صاحبان فیلمهای توقیفی از این تلاشها آگاهی دارند.
این ادعاها قبل از همه با تکذیب سعید سهیلی کارگردان فیلم توقیفی «گشت ارشاد» مواجه شد که در گفتگو با سینماژورنال با ردّ ادعاهای عسکرپور گفت نمی‌داند این ادعاها محصول عالم واقع است یا محصول خواب و رویا.(اینجا را بخوانید)
من هم فکر می کنم ایشان خواب دیده
حالا حسین فرحبخش کارگردان «زندگی خصوصی» که فیلم او نیز در شمار فیلمهای توقیفی حوزه قرار گرفت دومین کارگردانی است که ادعای عسکرپور را تکذیب کرده است. فرحبخش به “سینمانکات” گفت: من فکر می‌کنم همان طور که سعید سهیلی بیان کرده آقای عسکرپور خواب دیده است چون در آن زمان خانه سینما، کانون کارگردانان و از آن بالاتر طیفی که عسکرپور در ادعایش از آنها نام برده نه تنها هیچ قدمی در جهت حل مشکل برنداشتند که اتفاقا این طیف بودند که کُدهای لازم برای توقیف را به مدیران حوزه هنری دادند.
نه تنها کمک نکردند که به حوزه، کُد دادند
فرحبخش خاطرنشان ساخت: دقیقا همزمان با جشنواره سی ام فیلم فجر وقتی منوچهر محمدی روی خط برنامه «هفت» آمد به صراحت از این گفت که جشنواره مذکور پر بوده از فیلمهایی با مضمون خیانت و درست چند ماه بعد دیدیم که به همین بهانه توقیف فیلمها توسط حوزه هنری شروع شد. اتفاقات ریاست سازمان سینمایی در آن زمان به شدت در جهت حل مشکل این فیلمها کمک کرد اما دوستان منتسب به حلقه بالادستی خانه سینما کمترین کاری نکردند.
زندگی کاباره‌ای اجازه نمی‌دهد که انسان از حق دفاع کند
این کارگردان که سالهاست به همراه عبدالله علیخانی موسسه پویافیلم را اداره می کند ریشه تناقضات رفتاری آدمیان را به ظاهرالصلاح بودن آنها نسبت داده و بیان داشت: من با آنها که ظاهر و باطن شان یکی است مشکلی ندارم چون فکر می کنم تکلیف همگان با آنها مشخص است اما در میان آدمیان جامعه ما و به تبع در میان آدمهای سینما خیلی ها را داریم که ظاهرالصلاح هستند یعنی زندگی کاباره‌ای دارند اما در ظاهر از خدا و پیغمبر دم می‌زنند چراکه منفعت شخصی شان بر هر چیز دیگر ارجحیت دارد. ختم کلام اینکه زندگی کاباره‌ای اجازه نمی‌دهد که انسان از حق دفاع کند.
