سینماژورنال: عدم توزیع سالنهای سینمایی در شهرستانهای ایران مشکلی است که تقریبا اغلب تهیه کنندگان و پخش کنندگان ایرانی به آن واقفند.
به گزارش سینماژورنال همین مسأله بوده که باعث شده جهت دهی فروش فیلمها از تهران و یکی دو پردیسی صورت گیرد که بخش عمده فروش را به خود اختصاص می دهند.
اصلی ترین روش مقابله با این مسأله تأسیس سالنهای سینمایی مختلف در شهرستانهای دور و نزدیک است؛ سالنهایی که ظرفیت آنها منطبق با ظرفیت ساکنان هر منطقه تعیین شود.
در یک دهه گذشته بودند برخی سینماگران ایرانی نظیر ناصر شفق تهيه كننده آثار دفاع مقدسي دهه هفتاد که خبر از طرحي به نام ساخت سيصد سالن كوچك در كل كشور داده بود، طرحي كه گويا با تأمين بودجه اوليه تا پاي اجرايي شدن پيش رفت ولي درنهايت به عللي كه هيچگاه گفته نشد، عقيم ماند.
حالا اما یکی از مدیران زیرین سازمان سینمایی بدون توجه به مسأله نیاز مناطق محتلف کشور به سالنهایی که برایشان ارزش افزوده فرهنگی ایجاد کند، برنامه سازمان زیرمجموعه خود برای حل مشکل فقدان سینما در شهرستانها را راه‌اندازی “سینماسیار” دانسته است؛ یعنی شیوه‌ای که بیشتر از یک قرن پیش رایج بود!
راه اندازی سینماسیار براساس مامورتی که سازمان سینمایی محول کرده
سیدمصطفی ابطحی مدیرعامل مؤسسه رسانه های تصویری به “مهر” گفته است: «سینما سیار» از دیگر پروژه هایی است که در مؤسسه رسانه های تصویری دنبال می شود. بر اساس ماموریتی که رییس سازمان سینمایی به این مؤسسه محول کرده است، بعد از تلاش و رایزنی های مختلف به این جمع بندی رسیدیم که برای استان هایی که سینما ندارند و برای مردمی که هیچ دسترسی به سینما ندارند، بتوانیم پروژه «سینمای سیار» را فعال کنیم. این پروژه در کشورهای دیگر به خصوص در چین فعال است.
وی ادامه داده است: در این زمینه یک دستگاه «سینما سیار» در چین را مورد بررسی قرار دادیم و در نهایت به این نتیجه رسیدیم که از طریق تولیدات داخلی می توانیم دستگاهی به مراتب بهتر و قوی تر و با کیفیت بهتر در این زمینه تولید کنیم. در همین راستا قراردادی هم منعقد شد و بر اساس برنامه ریزی انجام شده در تابستان سال ۹۵، ۱۰۰ دستگاه «سینما سیار» برای استفاده در استان های محروم و شهرهایی که فاقد سینما هستند، آماده می شود و مردم می توانند فیلم های روز سینمایی را در سینما سیار مشاهده کنند و با این طرح تعداد مخاطبان افزایش پیدا می کند.
سابقه سینمای سیار دقیقا به ۱۰۸ سال قبل بازمی گردد
به گزارش سینماژورنال تلاش یک مجموعه سازمان سینمایی برای راه اندازی سینماسیار در شهرستانها در شرایطی است که سابقه استفاده از این متد در ایران به بیشتر از صد سال پیش بازمی گردد یعنی حوالی سال ۱۲۸۷ که اولین سینمای سیار توسط کارشناسان انگلیسی(!) شرکت نفت وارد آبادان و اهواز شد؛ این سینماهای سیار بیشتر به نمایش فیلمهای تبلیغاتی و آموزشی در اموری چون رعایت مسائل بهداشتی و چگونگی استفاده از مظاهر تمدن مدرن که بنا بود وارد کشور شود می پرداخت.
البته که این رویه بعدها یکی از جلوه‌های اصل چهاری شد که هری ترومن رییس جمهور ایالات متحده با ادعای کمک به توسعه کشورهای عقب افتاده راه انداخت.
در زمان اندروید سینماسیار به چه کار می آید؟
حالا بعد از گذشت یک قرن و اندی گویا نقطه ای گذاشته شده بر تاریخچه تأسیس سینما در ایران و دوباره سرخط آمده ایم و بناست از نو شروع کنیم به آشنایی مخاطبان ایرانی با سینماسیار!
با این تفاوت که در انتهای قرن سیزدهم خورشیدی نه خبری از ماهواره های دیجیتال بود و نه خبری از تلفنهای اندروید و سینماسیار کلی جاذبه برای مردمان داشت اما حالا در اواخر قرن چهاردهم بسیاری از مردمان حتی در نقاط دورافتاده نیز سال خود را با برنامه های شبکه های ماهواره ای تحویل می کنند و تحولات اجتماعی را با گوشیهای اندروید رصد می کنند و در این شرایط فرستادن سینماسیار برای آنها به نوعی شوخی شبیه است.
