سینماژورنال: با وجود اینکه اسکاری که اصغر فرهادی برای “جدایی” گرفت باعث شد این مهمترین نماد سینمایی دنیا وجهی ملموس تر برای ایرانیان پیدا کند اما هنوز هم هستند یک سری کارگردان ایرانی که در برخورد با این پدیده دست و پای خود را گم می کنند.
به گزارش سینماژورنال بهروز غریب پور کارگردان سرشناس تئاتر با نگارش یادداشتی برای “شرق” از یکی از کارگردانان ایرانی مقیم آمریکا نام برده که یک عمر در عشق جایزه اسکار بوده و وقتی جایزه را از نزدیک دیده جنون بهش دست داده است.
غریب پور می نویسد: یکی از کارگردان‌های صاحبنام ایرانی که به آمریکا کوچ کرده است تا بلکه به آرزویش برسد و جایزه اسکار را به‌دست بیاورد، دست‌به‌دامان جمشید اکرمی(منتقد ساکن در ایالات متحده) می‌شود که او را به ملاقات یکی از بازیگران نامدار آمریکایی ببرد.
وی ادامه میدهد: او روی این هموطن را زمین نمی‌اندازد و بالاخره هردو به خانه آن بازیگر مشهور می‌روند و در اتاق کار بازیگری که اسمش را نمی‌گویم تا رد‌و‌نشان آن کارگردان وطنی را نتوانید پیدا کنید، روبه‌روی او می‌نشینند در حالی‌که روی طاقچه پشت‌سر بازیگر چند‌جایزه اسکار به‌ردیف چیده شده‌اند… .
غریب پور می افزاید: در‌حین صحبت، کارگردان ایرانی از دیدن جوایز اسکار دچار جنونی آنی می‌شود و به‌سرعت روی میز کار می‌رود و یکی از مجسمه‌های اسکار را برمی‌دارد و در آغوش می‌گیرد و همان‌جا -عین لو یاخین در نمایشنامه باغ آلبالوی چخوف- راز دل را می‌گشاید و می‌گوید: دلم می‌خواد یه‌روزی یکی از این «اسکار»ها را بهم جایزه بدن.
