به گزارش سینماروزان و به نقل از “صبح نو” سی و سومین جشنواره فیلم کوتاه تهران که از هجدهم آبان‌ماه در تهران برگزار شده نیز دبیری آقای فرید فرخنده‌کیش، مدیرعامل انجمن سینمای جوان را بر خود می‌بیند. دبیری که از چند هفته پیش از برگزاری جشنواره فیلم کوتاه تهران با حاشیه‌هایی مواجه شده است که به نظر می‌رسد بخش عمده آنها ناشی از سیاست‌گذاری‌های خاص خودش باشد.
مهم‌ترین حاشیه زمانی ایجاد شد که برخلاف روال معمول جشنواره‌هایی در سراسر دنیا که دبیر یا شماری از متخصصین آثار را انتخاب می‌کنند، دبیر جشنواره فیلم کوتاه یک گروه ۲۰ نفره(!) از مشاورانی را که برخی از آنها کمترین سابقه و تخصصی در فیلم کوتاه ندارند، به عنوان هیأت انتخاب فیلم‌ها برگزید.
حاشیه دوم به انتخاب چهره‌های بزرگداشت برمی‌گشت. در این بخش دبیر جشنواره به جای آن که بکوشد صاحب نامان عرصه فیلم کوتاه را که سال‌هاست بی‌کمترین حمایت و چشمداشت مالی در این حیطه فعالند، به عنوان چهره‌های بزرگداشت معرفی کند، سراغ چهره‌هایی رفت که در ماه‌های اخیر به شدت منتقد عملکرد انجمن سینمای جوانان بوده‌اند؛ این شاید سیاستی باشد برای آرام کردن این چهره‌ها که البته تجربه نشان داده بازخورد آن مقطعی است.
حاشیه سوم جشنواره فیلم کوتاه مشخص نبودن وضعیت بودجه و تراز مالی این جشنواره است. فرخنده‌کیش در ماه‌های حضورش در انجمن سینمای جوانان ایران مدام از کمبود اعتبارات در این مرکز گلایه کرده است اما حتی یک بار به صراحت درباره ردیف بودجه انجمن و البته یکی از مهم‌ترین خروجی‌های انجمن که همین برگزاری جشنواره است چیزی نگفته است.
ورود سطحی نگران به جشنواره
جبار آذین، منتقد و مدرس سینمای ایران، با اشاره به اینکه فیلمسازی کوتاه، همچنان استانداردترین راه برای ورود به سینمای حرفه‌ای است درباره حواشی جشنواره فیلم کوتاه گفت: فیلم کوتاه سازان تنها مجالی که برای دیده شدن دارند همین جشنواره فیلم کوتاه است و همین مسأله است که لزوم تخصص‌گرایی در این جشنواره را جدی می‌کند. حتی اگر به دنبال تخصص‌گرایی هم نیستیم اسلوب کلی برگزاری جشنواره‌ها را نباید نادیده بگیریم. اینکه دبیر جشنواره یک هیأت ۲۰ نفره را مسوول انتخاب فیلم کرده بدعتی است کاملاً شبهه برانگیز. اگر این روند برای آن است که به شیوه مثلاً آکادمیک عمل کرده و دایره انتخاب‌ها را گسترده‌تر کنند که کاملاً در اشتباهند چون با هیأتی شامل کارمندان و مدیران میانی نهادهای خاص(!) یا فعالان سابقاً رسانه‌ای که حالا روابط عمومی شده‌اند، نمی‌توان اصلاً انتخاب درستی داشت چه برسد به اینکه انتخاب‌ها به سمت تنوع هم بروند.
این منتقد ادامه داد: این روند به نفع جشنواره هم نیست چون باعث می‌شود پای سطحی نگران به جشنواره باز شده و آثاری وارد جشنواره شوند که هم اعتبار سی و سه ساله جشنواره را خدشه‌دار می‌کند و هم اعتبار فیلم کوتاه سازان را از بین می‌برد. مگر امکان دارد با اشخاصی بی‌سابقه در هر حوزه‌ای بتوان بهترین‌های آن حوزه را گزینش کرد؟! محال است. از آن گذشته مهم‌ترین جشنواره سازندگان فیلم کوتاه نباید گرفتار در چنبره سعی و خطاهای مدیریتی شود. دبیر این جشنواره می‌تواند ایده‌های مدیریتی غیرتحصصی خود را در بخش خصوصی و با راه‌اندازی جشنواره‌های کاملاً غیروابسته به منابع عمومی تست کند؛ جشنواره فیلم کوتاه تهران محل سعی و خطا نیست.
نمک‌گیر کردن منتقدان با برگزاری بزرگداشت
آذین که در مقاطع زمانی مختلف سابقه مدیریت تحریریه رسانه‌هایی چون «سینما»، «نقدسینما»، «سینماخانواده» و «سروش» را برعهده داشته است با اشاره به ماجرای تقدیر از مخالفان سیاست‌گذاری‌های انجمن و برگزاری بزرگداشت آنها در جشنواره گفت: این متدی کاملاً منسوخ شده در مدیریت است؛ اینکه سعی کنی به جای توجه به انتقادات مخالفان به نوعی آنها را با بزرگداشت نمک‌گیر کنی، زیبنده نیست و بیشتر به نوعی معامله می‌ماند. از آن بدتر این است که در فهرست بزرگداشت‌ها چشممان به نام کارگردانان ورشکسته‌ای می‌افتد که به کارمند اجرایی جشنواره‌های کودک و فجر بدل شده‌اند.
- جبار آذین
لزوم شفاف سازی درباره بودجه
جبار آذین با تأکید بر شفاف سازی مالی جشنواره فیلم کوتاه تهران خاطرنشان ساخت: با همه کمی و کاستی‌ها، انجمن سینمای جوانان در حال استفاده از بودجه دولتی است و جشنواره فیلم کوتاه هم ردیف بودجه خاص خود را دارد. در ماه‌های اخیر کم نداشته‌ایم جوانان کوتاه سازی را که از دردسرهای حمایت مالی یکی دو میلیون تومانی از انجمن حرف زده‌اند.
از آن طرف مدیر انجمن هم مرتب از کمبود منابع می‌گوید. پرسش اینجاست چرا یک بار شفاف‌سازی کاملی درباره ردیف بودجه انجمن صورت نمی‌گیرد؟ آقای فرخنده‌کیش رک و راست درباره ردیف بودجه سالانه انجمن و اینکه چقدر از آن صرف برگزاری جشنواره و چقدر صرف کمک به فیلمسازان شده شفاف سازی کند.
