سینماژورنال: دو هفته بعد از استعفای شهاب حسینی از مشاوره جشنواره فیلم فجر و استعفانامه پر از گلایه وی نسبت به دبیر(اینجا را بخوانید) حالا پرویز پرستویی نیز در قامت یک منتقد، سیاستهای محمد حیدری دبیر جشنواره فیلم فجر را زیر سوال برده است.
به گزارش سینماژورنال پرستویی که در سالهای اخیر بیشتر در تولید آثاری مانند “من و زیبا”، “سیزده 59″، “دو” ، “بوفالو”و … همکاری داشته که اغلب در جلب توجه مخاطبان ناکام بوده‌اند در گفتگویی که با “ایسنا” داشته از وجوه مختلف جشنواره امسال از طراحی پوستر گرفته تا چگونگی رونمایی از پوستر و حتی چرایی طراحی لباس مخصوص هنرمندان برای فرش قرمز انتقاد کرده است.
البته که به مانند هر انسان آزاده دیگری انتقاد حق پرویز پرستویی است اما نکته اینجاست که گفته های پرگلایه ایشان دو تناقض اساسی دارد.
رضاداد یک دنیا آرامش بود اما اگر به جشنواره ایشان رفتند بخاطر کارگردانها بوده و نه رضاداد؟
اولین تناقض جایی بوده که ایشان گفته است: «پشت شخصی مثل آقای رضاداد یک دنیا تجربه و آرامش بود و کارها را با فکر انجام می‌داد.» و به فاصله چند جمله بعدتر بیان کرده است: «سال گذشته هم دو فیلم داشتم و اگر رفتم، به احترام کارگردان‌های آنها بود و بعد از آن دیگر کسی من را ندید. فقط با دیدن وضعیت به‌اصطلاح کاخ جشنواره متحیر شدم و آرزو کردم نیروی انتظامی آنجا نریزد که متاسفانه ریخت.»
پرستویی در جایی دیگر این را هم گفته است که: «دو سال گذشته که آقای قریبیان که بسیار آدم شریف و سالمی است، بعد از جشنواره اعلام کرد جایزه بازیگری تغییر کرده است و از نوید محمدزاده به رضا عطاران رسیده، چه اتفاقی می‌افتد که این می‌شود؟»
جالب است که ایشان از آرامش و تجربه رضاداد دبیر دوره های سی و دوم و سی و سوم جشنواره فجر گفته اند اما سال گذشته که ایشان دبیر بوده اند هم اگر به جشنواره رفته‌اند فقط به خاطر کارگردانان آثارشان بوده و نه مدیری که به زعم ایشان یک دنیا تجربه و آرامش پشتش بوده است!
از آن سو به انتقاد از جابجایی جوایز در دوره سی و دوم پرداخته اند که دبیر این دوره هم همان جناب رضاداد بوده است!
علاقه ای به دیده شدن ندارند اما عدم تفکر به ایشان به عنوان یکی از گزینه های رونمایی ناراحتشان کرده!
دومین تناقض گفته های این بازیگر جایی است که بعد از انتقاد از نحوه طراحی پوستر جشنواره سی و چهارم به گلایه از رونمایی اثر پرداخته است. وی با اشاره به بی‌علاقگی خود به قرار گرفتن در کانون توجه چنین بیان داشته است: «من عقده دیده شدن ندارم؛ کما اینکه برای بیلبورد دعوت شدم و قبول نکردم.» و چند جمله بعدتر گفته است: «برای رونمایی یا رضا کیانیان را باید دعوت کنیم یا آتیلا پسیانی، امین تارخ یا مثلا مجید مظفری یا در آخر من.»
قابل تأمل است که ایشان از یک طرف از بی علاقگی به دیده شدن می‌گوید و از آن طرف می‌پرسد چرا برای رونمایی بعد از گزینه هایی چون کیانیان، پسیانی، تارخ و مجید مظفری به ایشان فکر نکرده اند!
ای کاش…
سینماژورنال خرسند است که یکی از بازیگران پیشکسوت ایرانی سه هفته پس از رونمایی پوستر و بعد از مشخص شدن آثار بخشهای مختلف جشنواره و البته هویدا گشتن تکلیف بخش خارج از مسابقه، حرف دلشان درباره پوستر جشنواره را بیان کرده‌اند و نظر صریحشان درباره عملکرد دبیرخانه جشنواره را مطرح کرده اند اما…
اما ای کاش این بازیگر متن گفته هایش را پیش از انتشار لااقل یک بار بازبینی می‌کرد تا چنین تناقضات فاحشی در گفته‌ها به چشم نخورد.
