سینماروزان: کاملا قابل پیش بینی بود که بعد از بیانیه طوفانی انجمن مستندسازان درباره جشنی موسوم به جشن مستندسازان خانه سینما(اینجا را بخوانید) اقبال چندانی هم به این جشن صورت نگیرد.
به گزارش سینماروزان با این حال حلقه بالادستی خانه سینما به جای آن که عطف به این بیانیه مجالی را فراهم کنند برای گفتگوی با اعضای انجمن و حل سوءتفاهمات پیش آمده ترجیح دادند بر برگزاری جشن به هر قیمتی تأکید کنند تا بخش عمده مستندسازان سرشناس در جشن غایب باشند.
فارغ از محسن استادعلی (کارگردان «زنانگی»)، صادق سوری (تصویربردار «همجا») و حسن شبانکاره (صدابردار «آقای هرتز») که نامشان در فهرست برندگان بود و با این وجود در جشن حاضر نشدند شماری از چهره های سینمای مستند هم در جشن حاضر نبودند.
کامران شیردل، محمدرضا اصلاني، ابراهیم مختاری، هوشنگ آزادی‌ور، محسن عبدالوهاب، ناهید رضايي، آرش لاهوتی، مهرداد اسکویی، پیروز کلانتری، منوچهر مشیری، سیف الله صمديان، همایون امامی، محمد شیروانی، ارد زند، مجتبی ميرتهماسب، مهدی قربانپور، مانی پتگر، فرشاد فرشته حکمت، ناصر صفاریان، مهناز افضلی، شیرین برق نورد، محمدصادق جعفری، رضا دريانوش، فیما امامی، مهناز محمدی، ياسر خير، ابراهیم سعیدی، بهرام عظیم پور، شمیم مستقیمی، محمود رحمانی، میلاد خالقی منش، آرش رئیسیان، مهدی منیری و فرحناز شریفی از جمله مستندسازانی بودند که در جشن مستند خانه سینما حاضر نبودند.
بد نیست بدانید مشکل اصلی انجمن مستندسازان با حلقه بالادستی خانه سینما زمانی شکل گرفت که اتاق انجمن مستندسازان در خانه سینما به دستور منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما قفل شد. این قفل‌شدگی که بی هماهنگی با اعضای هیأت مدیره خانه سینما رخ داد موجب برپایی تجمع اعتراضی مستندسازان مقابل خانه سینما شد و به تازگی هم تحریم برگزاری جشن مستند خانه سینما رخ داد.
نمی دونم زدن این حرفها درسته یا نه اما خوب یادمه سال گذشته پس از جشن مستندسازان که البته من توش شرکت نکردم کلی انتقاد از نحوه برگزاری جشن توی گروه مطرح شد دست برقضا متاسفانه امسال تونستم توی این جشن شرکت کنم ( البته از روی کنجکاوی ) قطعا من نمی تونم دوره قبل رو با امسال مقایسه کنم ولی حداقل می تونم بعنوان یک برنامه مستقل نظرم رو تنها بعنوان یک عضو بگم ؛ مراسم امشب بسیار خلوت و بی رمق برگزار شد جای خالی خیلی از همکاران و دوستان احساس میشد هیچ حس مثبت یا شور و حالی در جریان نبود یا حداقل من دریافتش نکردم کیفیت برگزاری مراسم هم خیلی پایین بود کیفیت پخش صدا به شدت بد بود چنان که در جایی که ما نشسته بودیم صداها کاملا نامفهوم بود ،مجریان برنامه هم بدون انرژی اجرا میکردند که البته ممکنه بخاطر کیفیت پایین صدا بوده که اینطور بنظر می اومده ، بدون هیچ برنامه جانبی ایی که رنگ و بوی جشن به مراسم بده جوایز اهدا شد و فقط در چند مورد نوازنده ویولون بر صحنه حاضر گشته و درحالیکه صدای موزیکی با حجم سازهای یه ارکست شنیده میشد دقایقی کوتاه نوازنده محترم ظاهرا ویولون نواختند ? که حداقل بنده ازین ترکیب سردرنیاوردم ، پذیرایی هم تنها نوشیدنی های گرم تبلیغاتی و البته آب معدنی گرم و تنها یک نوع شیرینی بود که بیرون سالن تدارک دیده بودند، یک ایده جالب وجود داشت تمرکز روی زوجهای مستندساز که جایزه ها را تقدیم میکردند که متاسفانه در تمام موارد آقایان جایزه ها را اعلام کرده و بعضا چند کلمه ایی هم صحبت کرده و خانمها در سکوت جوایز را می دادند که برای من حداقل این برخورد حاشیه ایی با زنان مستندساز دلچسب نبود ؛ تندیس چهار کیلویی هم که گفتن ندارند امیدوارم خودتان بزودی ببینید، چند مورد بشدت آزاردهنده هم در مورد برگزارکنندگان بود که من را به یاد کتاب قلعه حیوانات انداخت اما از آنجا که مطرح کردنش قطعا موجبات بحث و دلخوری را بوجود می آورد از خیر بیانشان میگذرم ؛ همه اینها را گفتم که بگویم امیدوارم هرچه زودتر این شکاف بین مستندسازان از بین برود که رمق را از جمع پرشور مستندسازان گرفته است ، بغیر از بخشی که دوستان عزیزی جوایزی دریافت کردند امشب بنظرم شب غمگینی بود