سینماروزان/هاتف مظفری: میخواهم فعالیتهای سینمایی خود را شروع کنم و شاید تابستان ۱۴۰۱ به ایران سفر کنم.
فریبرز عربنیا که سالهاست در کانادا زندگی میکند با بیان مطلب فوق، گفت: هیچ کدام از فیلمنامههایی را که در سالهای اخیر به من پیشنهاد شده بودند ، دوست نداشتم ولی امیدوارم اگر شرایط از نظرم پاندمی و اجتماعی همواره باشد بعد از هفت، هشت سال دوری برگردم و کارهایم را در سینما که عشق اول و آخر من است، از سر بگیرم. مجموعه قصههایی را از نوشتههای خود برای چاپ آماده دارم و اگر در سفر به ایران به این نتیجه برسم که امکان انتشار آن نیست در فضای آنلاین به اشتراک خواهم گذاشت.
عربنیا با اشاره به اینکه همیشه به دنبال احرای برنامهها و کارهایی بوده که فایدهای برای مخاطب داشته باشد، یادآوری کرد: فکر اولیه برنامه “هفت” را من به شبکه سه پیشنهاد داده بودم که در لحظه آخر میخواستند چیزهایی را به آن تحمیل کنند. من هم گفتم که قالب کلی به این شکل تغییر میکند اساساً دیگر یک مجله مجله فرهنگی بیطرف نخواهد بود بنابراین کنارهگیری کردم که بعد برای مجریگری آن به من زنگ زدند.
وی افزود: من سعی کردم در این مورد مثبت نگر باشم و آن را دهنکجی تلقی نکنم چون شکل کلی برنامه هفت را خودم پیشنهاد داده بودم و بعد اجرایش را به من پیشنهاد کردند که من نپذیرفتم. با این حال همکارم فریدون جیرانی خوب آن را اجرا کردند، ولی آن چیزی که مد نظر من بود، نشد. البته شاید هم همزمان دو فکر مطرح شده بود و آنچه در آن مقطع اجرا شد فکری متفاوت از ایده من بود.
بازیگر سریال «مختارنامه» یادآور شد: عوامل ساخت سریال «سلمان فارسی» به کارگردانی داود میرباقری از من برای بازی در این مجموعه دعوت کردند ولی من نپذیرفته چون با معیارها و شرایط و خواستههای فعلیاش هماهنگ نبود و نخواهد بود.
او همچنین درباره اینکه برخی مخاطبانش از او انتظار کنش سیاسی یا راهاندازی کمپین دارند، گفت: من این نوع درخواستها را بیشتر یک شوخی میبینم ولی به این فکر می کنم که هر کس به طور فردی چه کاری از دستش بر میآید تا شرایط بهتر شود؟ با اطمینان میگویم در هر شرایطی که پیرامون ما باشد، آنچه از عهده تکتک ما برمی آید این است که روی افزایش آگاهی خود و اطرافیانمان کار کنیم. ما نمیتوانیم با خود و اطرافیان مهربان باشیم اما توقع داشته باشیم شرایط اطراف ما بهتر شود. من میتوانم درخواست کنم هر کسی که آینده ایران و سرنوشت خودش و هموطنانش و درسطحی کلیتر سرنوشت مردم جهان برایش از اهمیت برخوردار است تلاش کند دو کار را رفتار روزانه خود قرار دهد؛ اینکه دروغ نگوییم و منافع خود را بر منافع همگان مقدم نداریم.
وی بیان کرده است: میدانم در شرایطی که فساد و چپاول و تاراج تبدیل به یک رفتار همگانی میشود بسیار سخت است که انسان، درست رفتار کند اما واقعا از کجا باید شروع کرد؟ هر دستاوردی یک رنجی و تاوانی میخواهد. مطمئن هستم همین دو رفتار بهترین مبارزه با کسانی است که برای ایران سرنوشتی مخوف و چندپارگی را آرزو میکنند.