سینماروزان: فیلم «پاتو تو کفش من نکن» به کارگردانی محمدحسین فرحبخش، به نویسندگی زهرا پیرهادی و تهیه‌کنندگی عبدالله علیخانی که هفته گذشته اکران آن شروع شده، با درجه‌بندی ١٢+ توانست نظر شورای پروانه نمایش را برای اکران جلب کند. البته پیش از این عنوان شده بود که فیلم درجه‌بندی ١٨+ را دریافت کرده ولی بعد از مدتی به درجه بندی ۱۲+ بسنده شد.
به گزارش سینماروزان حسین فرجبخش که «پا تو کفش من نکن» اولین فیلم کمدیست که کارگردانی کرده درباره درجه بندی آن به «شرق» گفت: واقعیت این است که از نظر من این فیلم را بچه زیر پنج سال هم می‌تواند ببیند، اما درنهایت با این عنوان که «برای کودکان زیر ١٢ سال توصیه نمی‌شود و نه‌اینکه ممنوع است» توانست اکران شود. هرچند که من می‌دانم ریشه این بحث به کجاها برمی‌گردد! بااین‌حال خوشحالم که از همان ابتدا مردم از آن استقبال کرده‌اند. البته پیش از این هم برخی از فیلم‌ها همچون «مصائب شیرین»، به کارگردانی علیرضا داوودنژاد با درجه‌بندی ١٨+ در سینما‌ها اکران شده بود.
کارگردان فیلم «آب‌نبات چوبی» درباره تفاوت درجه‌بندی ١٢+ با ١٨+ گفت: اگر تفاوت این مورد را فهمیدید، به من هم بگویید! من خودم نمیدانم اینها چه فرقی دارند.
این تهیه‌کننده سینما در برابر این پرسش که «برخی‌ها معترض هستند که چرا فیلمی مثل خانه پدری نمی‌تواند اکران شود، درحالی‌که فیلم‌های فرحبخش همیشه شرایط اکران‌شدن را دارند» چنین پاسخ داد: اول اینکه مگر فیلم «پاتو تو کفش من نکن» چه اشکالی دارد که نباید پخش شود؟ معنی‌اش این است که هر فیلمی که فرحبخش می‌سازد، نباید پخش شود؟! من می‌دانم که متحجرین با این نوع سینما مخالف هستند. متأسفانه باید بگویم که همواره چوب لای چرخ ما گذاشته‌اند، اما ما تنها بخش خصوصی مستمری از ابتدای انقلاب هستیم که همواره و به‌طور مستمر کار می‌کنیم، اما نه وامی به ما تعلق گرفته و نه حمایتی از ما شده. منتها این بخش خصوصی همواره به خدا توکل کرده است.
او ادامه داد: فیلم «خانه پدری» از نظر من ارزنده است. منتها متحجرین جلو آن را می‌گیرند. یادم می‌آید زمان صدارت آقای شمقدری به ما فیلم را نشان دادند و نظر ما را جویا شدند که گفتم فیلم خوبی است و باید مجسمه سازنده آن را طلا گرفت و جلوی سردر وزارت ارشاد نصب کرد. این فیلم یک واقعیت تلخ این فرهنگ مملکت را به تصویر کشیده که باید از آن حمایت کرد. منتها برخی از مسئولان ما لیاقت ندارند که تشخیص دهند فیلمی مثل «خانه پدری» فیلم خوبی است که باید ساخته و اکران شود.
