سینماروزان: خبر درگذشت هر انسانی پیامهای تسلیت به بازماندگان و آرزوی شادی روح برای متوفی را به دنبال دارد. مرگ شتریست که در خانه همه میخوابد و این آرزوی شادی روح در نهایت نصیب همه خواهد شد.
درگذشت شعبانعلی اسلامی که در اواخر دهه شصت با عنوان مدیر تولید وارد سینما شد و چندی بعد تهیه کننده هم شد نیز بلاشک آرزوی شادی برای روح وی را به دنبال دارد.
اما وقتی می‌شنویم شعبانعلی اسلامی حالا بناست در قطعه هنرمندان دفن شود تعجب می‌کنیم! مگر شعبانعلی اسلامی در میانه دهه هفتاد و به دلیل مشکلات مختلف که مرور آنها ممکن است خوشایند بازماندگان نباشد، از صنف تهیه‌کنندگان اخراج شده نبود؟؟
پس چگونه است که هیأت مدیره خانه سینما و در رأس آنها مدیرعامل ابوالمشاغل به دفن یک اخراجی از صنف، در قطعه هنرمندان رضایت داده‌اند؟؟
مگر امکان دارد فردی که دو دهه قبل از صنف اخراج شده حالا بعد از مرگ به عنوان هم‌صنفی مورد حمایت جهت تخصیص مزار در قطعه هنرمندان قرار گیرد؟؟
