سینماژورنال: احمد احمدی وقتی پس از سالها فعالیت به عنوان عکاس و مدیر فیلمبرداری سراغ تهیه کنندگی آمد فیلمی را تولید کرد به نام “رد کارپت” که یک رکورد جالب در سینمای ایران به جا گذاشت.
به گزارش سینماژورنال این رکورد عبارت بود از فروش بالا و میلیاردی شدن فیلم در اکران ماه رمضان که در تمام این سالها اغلب تهیه کنندگان از انتخاب این زمان برای ارائه محصول خود واهمه داشته اند.
موفقیت “رد کارپت” در شبکه خانگی هم ادامه داشت و هرازگاه نیز حضورهای جشنواره ای این فیلم مانند حضورش در جشنواره تریپولی لبنان است که به وقوع می پیوندد.
احمد احمدی درباره وضعیت ادامه کارش بعد از “رد کارپت” به سینماژورنال می گوید: تاکنون از میان چندین طرح و فیلمنامه سینمایی ارائه شده هیچ یک را مناسب تهیه ندانستم و تا زمانی که به فیلمنامه دلخواه خود دست پیدا نکنم، ضرورتی نمی بینم که فیلمی تهیه کنم.
“حالم خوبه” یک کمدی با پروداکشن وسیعتر است
این تهیه کننده که اخیرا فیلمنامه ای به نام “حالم خوبه” را در بانک فیلمنامه خانه سینما ثبت کرده است درباره درونمایه این کار بیان می دارد: “حالم خوبه” یک کمدی است اما نه یک کمدی کم هزینه بلکه کمدی ای که باید با پروداکشن وسیعتر تولید شود با این حال تا زمانی که فیلمنامه کار کامل نشود نمی توان درباره تولید آن صحبت کرد.
فیلمنامه ای مناسب تولید است که هم منطبق با فضای جامعه باشد و هم پرداخت هنری داشته باشد
وی با اشاره به اینکه تجربه موفق “رد کارپت” سبب ساز ارائه فیلمنامه های فراوانی برای تولید به وی گردید به سینماژورنال بیان می دارد: تجربه تهیه کنندگی “رد کارپت” در کنار ۲۰ سال فعالیت در عرصه های مختلف سینما آموخته های گرانبهایی برایم به همراه داشت. مهمترین آموخته هم اینکه فیلمنامه ای مناسب تولید است که در شرایط کنونی پتانسیل جذب مخاطب را داشته باشد یعنی هم از لحاظ سلامت فرهنگی منطبق با جامعه باشد و هم از لحاظ تکنیکی و پرداخت هنری آن.
تهیه کنندگی باید درآمدزا باشد
احمدی خاطرنشان می سازد: سینما یک صنعت است و تهیه کنندگی در این صنعت باید درآمدزا باشد اما نه به هر قیمت. شما به عنوان تهیه کننده بخش خصوصی باید بتوانید فیلمی را تهیه کنید که در گیشه سودی را نصیبتان کنید برای ادامه مسیر.
اگر فیلمنامه خوبی با لحن جدی پیدا کنم بدم نمی آید با عطاران یک کار جدی انجام دهم
این تهیه کننده درباره اینکه چقدر امکان دارد که در آینده باز هم با رضا عطاران کار کند به سینماژورنال می گوید: این مساله فقط و فقط بستگی دارد به فیلمنامه. اگر فیملنامه ای پیدا کنم که مطمئن باشم با حضور عطاران به بار می نشیند حتما باز هم تهیه کنندگی کار را قبول می کنم.
احمد احمدی درباره اینکه آیا امکان دارد با عطاران بجای کمدی یک ملودرام جدی تولید کند اظهار می دارد: چراکه نه. اگر فیلمنامه خوبی به دستم برسد که لحنی صریح و جدی داشته باشد بدم نمی آید یک کار جدی با عطاران انجام دهم و شاید این اتفاق رخ دهد.
زمان تولید “رد کارپت” هیچ کس اعتقادی به موفقیت آن نداشت جز عطاران
احمدی حدودا یک سال بعد از اکران “رد کارپت” در ماه رمضان درباره اینکه چقدر از فروش بالای فیلمش را مدیون تبلیغات وسیع شرکتی بود به نام “کانون ایران نوین” به سینماژورنال می گوید: اول بگویم که زمان تولید “رد کارپت” هیچ کس اعتقادی به موفقیت آن نداشت جز عطاران که حضورش موهبتی مغتنم بود؛ انسانی که سینمای ایران نیازمند بسیاری همچون اوست.
- رد کارپت
همه در موفقیت سهیم بودند از کنترلچی سینما گرفته تا پخش کننده
وی ادامه می دهد: در ماه مبارک رمضان با بلیط نیم بها در سخت ترین شرایط (فوتبال جام جهانی، والیبال و گرمای بالای ۴۰ درجه) “رد کارپت” را اکران کردم به امید اینکه اکرانش بتواند چراغ سالنهای سینما را در آن ایام روشن نگه دارد که خوشبختانه به فروش چشمگیری دست یافت و من خشنود از اینکه انسانهای بسیاری توانستند در این موفقیت سهیم باشند،از کنترل چی سالنهای سینما تا عوامل فنی درگیر در تولید و البته پخش خوب شرکت فیلمیران و تبلیغات ایران نوین فیلم در این موفقیت شریک بودند.
“کانون ایران نوین” شریک تولید و مجری تبلیغات بود
احمد احمدی درباره حضور کانون ایران نوین در پروسه تولید “رد کارپت” به سینماژورنال می گوید: تهیه کننده “رد کارپت” من بودم و کانون ایران نوین بعد از تدوین فیلم به صورت شراکتی و با پرداخت نیمی از سرمایه تولید فیلم با ما شریک شد و البته که به عنوان مجری تبلیغات نیز به ما کمک کرد.
برایم مهم است که شرافتمندانه و مستقل فیلم تهیه کنم
احمد احمدی که سابقه مدیریت فیلمبرداری آثاری چون “پس کوچه های شمرون” و “نازنین” را دارد در پایان گفتگویش با سینماژورنال بیان می دارد: بزرگ شده این سینما هستم و عضو کوچکی از آن. پس برایم مهم است که شرافتمندانه و مستقل فیلم تهیه کنم نه با استفاده از سرمایه های عمومی مملکت. ضمن اینکه به موازات تولید قطعا به دلمشغولی همیشگی‌ام، مدیریت فیلمبرداری در سینما هم می اندیشم.
