سینماروزان: حدودا یک هفته قبل بود که روزنامه «کیهان» گزارشی درباره حضور فیلم «لرد» محمد رسول‌اف در بخش «نوعی نگاه» جشنواره کن ارائه داده بود؛ گزارشی که در آن ادعا شده بود فیلم «لِرد» با مجوز سازمان سینمایی و به سفارش جشنواره کن تولید شده است.(اینجا را بخوانید)
به گزارش سینماروزان عطف به آن گزارش، اداره نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی جوابیه‌ای را برای «کیهان» ارسال کرده است که در متن آن تلویحا تأکید شده که «لرد» پروانه نمایش ندارد.
متن جوابیه اداره نظارت را بخوانید:
همه فیلمهای سینمایی تولید شده در ایران باید طبق قانون برای حضور در جشنواره‌های داخلی و خارجی پروانه نمایش بگیرند. فیلم سینمایی «لرد» واجد پروانه ساخت از سازمان سینمایی است. این فیلم هم‌اینک در نوبت بازبینی شورای پروانه نمایش است و به زودی پس از بازبینی درباره پروانه نمایش آن تصمیم‌گیری خواهد شد.
شورای صدور پروانه نمایش پس از بازبینی این فیلم، درباره حضور و اکران آن در خارج از کشور نظر خواهد داد. تمامی فیلم‌هایی که از سازمان سینمایی موفق به اخذ پروانه ساخت می‌شوند، باید همین مسیر قانونی را طی نمایند. نمایش فیلم «لرد» به کارگردانی محمد رسول‌اف در هفتادمین دوره جشنواره فیلم کن هم پس از اخذ پروانه نمایش آن قانونی خواهد بود. شورای پروانه نمایش به زودی فیلم را بازبینی و درباره پروانه نمایش آن تصمیم‌گیری خواهد کرد.
حالا توضیحات تازه «کیهان» درباره این فیلم را بخوانید:
جوابیه معاونت محترم نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در واقع به نحوی تأیید خبر کیهان است. ایشان در توضیحات خود صراحتا فرموده‌اند: «فیلم لِرد واجد پروانه ساخت از سازمان سینمایی است.» که اساسا سؤال کیهان همین بود که چرا به کارگردانی که هیچ حرمتی برای قوانین جمهوری اسلامی ایران قائل نیست مجوز ساخت می‌دهید؟ اما داستان محمد رسول‌اف و فیلم‌هایش فراتر از اینهاست. پیش از این و در تاریخ 22 آذرماه 1395 خبری درباره این فیلم و اعتراض به شرکت آن در جشنواره فیلم فجر در روزنامه کیهان به چاپ رسید و در حالی که هنوز هیچ سخن و حتی پیش بینی درباره حضور فیلم یاد شده در جشنواره کن نبود، کیهان از سفارشی بودن آن توسط جشنواره فوق پرده برداشت. در همان مطلب به صورت سوالی مطرح شده بود که چگونه وزارت ارشاد و معاونت سینمایی‌اش به یکی از محکومین فتنه 88 که هنوز دوران محکومیتش را می‌گذراند و به قید وثیقه آزاد است و همچنین کارنامه سیاهی در قانون‌شکنی از جمله در همان حیطه اداره نظارت و ارزشیابی دارد، پروانه ساخت می‌دهد و اینک جناب معاون با گردنی افراشته تایید کرده که «فیلم لِرد واجد پروانه ساخت از سازمان سینمایی است»!
این درحالی است که همین جناب رسول‌اف در خرداد 1392 فیلم «دست‌نوشته‌ها می‌سوزند» (یک فیلم ضد انقلابی که وهن اسلام و ایران و انقلاب بود) را به جشنواره کن فرستاد و به نمایش درآورد که نشریات و مطبوعات و رسانه‌های خارجی و وابسته به نظام سلطه جهانی همچون رادیو زمانه آن را «بازگشت پیروزمندانه (رسول‌اف) به کن» اعلام نمودند!
و حالا بازهم ایشان برای ادامه گستاخی‌هایش از سازمان سینمایی صله گرفته و پروانه ساخت دریافت کرده، از طریق همین سازمان از بیت المال ارتزاق نموده و فرم شرکت در جشنواره فیلم فجر را هم پر می‌کند و لابد انتظار داشت از آن جشنواره سیمرغ بلورین هم دریافت کند!
معاونت محترم نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در توضیح خود مطرح کرده که «نمایش فیلم لِرد در هفتادمین دوره جشنواره فیلم کن، پس از اخذ پروانه نمایش قانونی خواهد بود»
قطعا این سخن به آن مفهوم نیست که فیلم یاد شده در جشنواره فیلم کن به نمایش درنخواهد آمد. پس آیا این سخن به این معناست که اگر فیلم یاد شده بدون اخذ پروانه نمایش، در جشنواره کن نمایش داده شود، عملی غیرقانونی صورت گرفته است؟ قاعدتا معاونت نظارت و ارزشیابی بایستی دربرابر این عمل غیرقانونی یا به قولی دهن کجی فیلمساز به مرجع قانونی سینما، بی‌تفاوت نمانده و جریمه‌ای مانند عدم صدور پروانه ساخت بعدی یا تعلیق مجوز کارگردانی و تهیه‌کنندگی و یا محرومیت از امکانات فیلمسازی و یا … را در نظر بگیرد وگرنه اساسا وجود این معاونت به دلیل نداشتن ضمانت اجرایی برای تصمیماتش، بی خاصیت بوده و زیر علامت سوال خواهد رفت. البته این اتفاق سال‌هاست برای معاونت ارزشیابی افتاده و برای مثال فیلمهای قبلی همین فیلمساز بدون اخذ پروانه نمایش در جشنواره‌های خارجی به نمایش درآمدند و حتی جایزه دریافت کردند و اکنون جناب کارگردان باز هم از این معاونت پروانه ساخت می‌گیرد!
اما برخی شنیده‌ها و شواهد حاکی از آن است بعضی فیلمهای بدون پروانه نمایش، با موافقت و مجوز نمایش ویژه از سوی سازمان سینمایی در جشنواره‌های خارجی به نمایش درآمده است.
در غیراین صورت چگونه فیلم‌هایی مانند «مهمونی کامی» و «مادر قلب اتمی»(علی احمد‌زاده)، «وقت داریم حالا» (عبدالرضا کاهانی)، «عصبانی نیستم» (رضا درمیشیان)، «خانه دختر»(شهرام شاه حسینی) و … علیرغم توقیف و نداشتن مجوز نمایش در جشنواره‌هایی مانند فستیوال فیلمهای ایرانی در کلن یا جشنواره‌های استرالیا و توکیو شرکت داشته‌اند؟ اگر همه این فیلمها (براساس آنچه جناب معاون گفته است) به طور غیرقانونی در جشنواره‌های خارجی حضور یافته‌اند، چگونه معاونت یاد شده هیچگونه جریمه‌ای از قبیل آنچه گفته شد، برای سازندگانشان در نظر نگرفته است و تولیدکنندگان این دسته از فیلمها، عملا و علنا قوانین سازمان سینمایی را زیرپا گذارده و به آن افتخار هم کرده‌اند؟! آنها مجددا برای فیلم بعدی خود از همین سازمان و شورای صدور پروانه ساخت، مجوز ساخت گرفته و با همین مجوز از امکانات و بودجه‌های دولتی و شبه دولتی و در واقع بیت‌المال مسلمین استفاده کرده‌اند؟! انگار که نه خانی آمده و نه خانی رفته!
مثلا پس از اینکه فیلم بدون مجوز نمایش «مهمونی کامی» ساخته علی احمد‌زاده در جشنواره‌های خارجی به نمایش درآمد (که یکی از نشریات آن را «دهن‌کجی «کامی» به وزارت ارشاد، سازمان سینمایی و هرچی که هست» خواند!)، فیلم «مادر قلب اتمی» او پروانه ساخت گرفت. یا فیلم «وقت داریم حالا» (عبدالرضا کاهانی) بدون مجوز نمایش و به قول جناب معاون به طور غیرقانونی در جشنواره‌های خارجی نمایش داده شد، اما همچنان فیلمهای بعدی‌اش مانند «استراحت مطلق» و «از هر نظر معمولی» و «ارادتمند، نازنین، بهاره و تینا» از همین سازمان سینمایی پروانه ساخت دریافت کرد و حتی فیلم «استراحت مطلق» پروانه نمایش گرفت و به اکران عمومی درآمد! در مورد رضا درمیشیان نیز همین اتفاق افتاد و علیرغم نداشتن مجوز نمایش برای فیلم «عصبانی نیستم»، این فیلم در برخی جشنواره‌های خارجی نمایش داده شد و فیلم بعدی درمیشیان یعنی «لانتوری» نیز بدون هیچ ملاحظه و جریمه (به خاطر قانون‌شکنی قبلی فیلمساز) پروانه ساخت و نمایش دریافت کرد و به اکران عمومی هم درآمد!اینک جناب معاون (که مدیر روابط عمومی شان در چاپ جوابیه، عجله فراوانی دارد!) باید پاسخ دهد که چرا ایشان در حمایت از به قول خودشان بی‌قانونی‌ها و زیرپا گذاردن قوانینی که خود وضع کرده‌اند، اینقدر عجله به خرج می‌دهند؟! به راستی این معاونت و سازمان سینمایی تا چه اندازه در گستاخی قانون‌شکنان و محکومینی همانند رسول‌اف سهیم بوده و امکانات بیت‌المال اعم از مادی و معنوی را در اختیار ایشان گذارده است؟! تا کی به اسم اعتدال و امید، سینمای این سرزمین را در اختیار کسانی قرار می‌دهید که اساسا سرزمین و کشور و مردم آن برای‌شان سرسوزنی اهمیت نداشته و به هر قیمتی فقط فروشنده به بیگانه هستند؟!
