سینماروزان: حرف و حدیثهای پیرامون داوری در جشنواره سی و هشتم فجر همچنان ادامه دارد و بالاخره یک داور پیدا شد تا نمایی دیگر و درعین حال ملموستر از هیات داوران ارائه دهد.
این داور، طهماسب صلح جو نام دارد که در زمره منتقدان قدیمی و درعین حال آرام ولی بااصول سینمای ایران است.
صلح جو جزو معدود منتقدان پیشکسوت سینمای ایران است که چند سال قبل و در اعتراض به تمامیت خواهی یک حلقه معدود، از ریاست بر انجمن منتقدان، استعفا داد و راه خود را از پیشکسوتانی که میخواهند به هر قیمت در راس این صنف باشند، جدا کرد!!
طهماسب صلح جو با اشاره به فضای متفاوت هیات داوران جشنواره به فیلم گفت: تصورم از فضای داوری همان فضای همیشگی بود و اینکه یک فضای فرهنگی است و قرار نیست چانه بزنیم اما امسال فضای هیات داوری مقداری تنش داشت و آدمها انگار در مقابل هم گارد داشتند و دوستانه و صمیمانه صحبت نمیکردند.
صلح جو ادامه داد: برای بهتر به ثمر رسیدن گفتگوها میشد سازمان دهی کرد و طوری برنامه ریزی کرد که این تعداد از داور(۹نفر) مجبور نباشند همه با هم بحث کنند چون ما به این روش عادت نداریم که در یک جمع یکی حرف بزند و بقیه گوش کنند و عموما دوتا دوتا با هم مشغول صحبت میشدیم و نتیجه گیری، سخت میشد.
طهماسب صلح جو با اشاره به کلنجارهای هیات داوران گفت: اگر همه چیز اتوکشیده و تر و تمیز باشد قشنگ نیست و جلوه خوبی ندارد! وجود کلنجار در چنین فضایی بهتر است ولی باید تحمل بحث را هم داشته باشیم… گاهی که میدیدم این کلنجارها دارد منجر به سوءتفاهم میشود ناراحت میشدم. وقتی دو نفر حرف هم را نمی‌فهمند و میخواهند حرف خودشان را به کرسی بنشانند یعنی سوءتفاهم که بالاخره پیش میآمد و ما سعی میکردیم بگوییم که این راه بحث نیست و جمع نشده ایم که بگومگو کنیم و قرار است کار فرهنگی کنیم!!
این عضو هیات داوران پیرامون نقش دبیر جشنواره در این کلنجارها بیان داشت: دبیر در جلسات حضور داشت ولی هیچ وقت وارد بحثهای داوری نمیشد بلکه بیشتر نقش مبصر و مدیر جلسه را داشت تا هنگام تنش، اوضاع را کنترل کند.
صلح جو با رد دخالت داروغه زاده در داوری خاطرنشان ساخت: خوشبختانه هیچ گونه تهدید کلانی نثار هیات داوران نشد و تنها مساله ای که وجود داشت همان کلنجارها و بحثها بود که این بحثها گاهی صداها را بالا میبرد…
