سینماژورنال: خانه سینما در ماههای اخیر کم با انتقاد مواجه نبوده است؛ انتقاداتی که بخش عمده آن درباره عدم توجه حلقه بالادستی این نهاد به اصلی‌ترین هدف راه اندازی خانه سینما بوده است.
به گزارش سینماژورنال خانه سینما در میانه دهه شصت و با هدف “بهبود وضعیت رفاهی و صنفی شاغلان سینما” تأسیس شد اما در ماههای اخیر بیش از بهبود وضعیت رفاهی همچنان تلاش برای برگزاری جشنهای مختلف بوده که در کانون توجه قرار گرفته!
جالب و البته دردناک است بدنه صنفی که نهایتا بیشتر از ۶ هزار نفر عضو ندارد هنوز که هنوز است از داشتن یک بیمه درمانی جامع رنج می‌برد و در کل ایران یک مرکز درمانی وجود ندارد که اعضای این صنف بتوانند با استفاده از کارت عضویت در خانه سینما، نه به صورت رایگان بلکه با تخصیص تخفیف از خدمات آن استفاده کنند.
تعداد اعضای صنف خانه سینما زیاد نیست اما در همه این ماهها نشده به مانند تمامی صنوف دیگر در برهه‌های زمانی مختلف، مقادیری اقلام رفاهی مانند بن‌های خرید کالا یا سبدهای کالا به اعضای صنف عرضه شود.
از همه ابزوردتر آن که نام این صنف خانه سینماست اما با کارت عضویت در آن حتی امکان تماشای فیلم با درصدی تخفیف در یک سینمای خاص هم برای اعضاء وجود ندارد.
یک میلیارد هزینه بازسازی یک ساختمان استیجاری؟
این شرایط که البته با انتقادات رسانه‌ها مواجه شده موجب گشته در هفته های اخیر مدیران خانه سینما سعی زیادی کنند برای رهایی از پاسخگویی در چرایی عدم حل مشکلات رفاهی، درباره فعالیتهای عمرانی که در خانه سینما انجام شده صحبت کنند و حتی رضا میرکریمی مدیرعامل این نهاد هم از صرف هزینه یک میلیاردی عمرانی برای بازسازی خانه سینما سخن گفته است!
این مدیرعامل در گفتگوی تازه اش هم باز بر این صرف یک میلیارد بودجه برای بازسازی عمرانی ساختمان خانه سینما به عنوان یک دستاورد تأکید کرده و آن را در شمول فعالیتهای مفید خویش برشمرده است اما به این سوال پاسخ نداده است که وقتی خانه سینما هنوز که هنوز است ساختمانی مختص و تحت مالکیت خود ندارد چه نیازی دارد به صرف یک میلیارد بودجه برای بازسازی؟
واقعیت این است که گذشته از ساختمان خانه سینمای ۲ که مالکیت آن برای شهرداری است خانه سینمای ۱ هم یک ساختمان استیجاری است که مالکیت آن در اختیار خانه سینما نیست و البته بابت آن اجاره هم پرداخت میشود!
در این شرایط اینکه یک میلیارد بودجه عمرانی صرف بازسازی ساختمانی استیجاری شود چه معنایی دارد؟
آیا صرف اینکه می‌توانیم از ارگانی مانند شهرداری حمایت یک میلیاردی عمرانی به نام سینما بگیریم این توجیه را ایجاد می‌کند که این یک میلیارد را تمام و کمال خرج بنایی کنیم که مالکیتش از شخص دیگری است؟
حواستان به ریشه های سیاسی این کمکها هست؟
از آن گذشته آیا به ریشه های سیاسی چنین کمکهای فکر کرده ایم و انتظاراتی که در سوی مقابل به واسطه این کمکها از اهالی سینما ایجاد خواهد شد؟؟؟
مگر میشود ارگانی مبلغی میلیاردی به اسم حمایت در اختیار نهادی دیگر گذاشته و در مقابل هیچ چشمداشتی نداشته باشد؟
بله
خانه سینمای شماره یک
ملک استودیوی فیلمیران بوده و ملک شخصی که گویا دو خانم مالکش هستن
یک میلیارد؟؟؟
واقعا که خبط کردن
با این پول میشد یه بیمارستان مجهز واسه سینماگران راه انداخت