سینماروزان/ مسعود احمدی:
مثبت: یک سکانس افتتاحیه استاندارد از حضور ملک الموت در جنگ هخامنشیان و سکاها و دیگر هیچ؟؟ نه! یک سکانس اختتامیه استاندارد هم در فیلم هست! مابقی؟ رها به امان خدا…
منفی: نمیشود ده سال فیلم نساخت و در بازگشت نه محصول خوب که حتی محصولی متوسط خلق کرد. البته تکلیف مولفینی که در بیکاری مینویسند و میخوانند و میبینند تفاوت دارد با جماعتی که دوره بیکاری شان به اتلاف وقت و رستوران داری میگذرد!
منفی: روایت چندپاره مرگ آدمهایی مختلف در طول تاریخ بی حداقل ربط منطقی چگونه فارابی را راضی کرده به حمایت جانانه از تولید؟؟
منفی: ضعف گریم بردیا!! انگار ریشهایش با چسب نواری روی صورت قرار گرفته!! بردیا دشنه زهرآگین خورده ولی بی‌لکنت و با زبان آرکاییک برای عزراییل سخنوری میکند!!
منفی: بازی ضعیف فرخ نژاد در نقش عزراییل با همان سبک و سیاق طنازانه ای یک خلافکار در “گشت ارشاد” !!
منفی: کنار هم گذاشتن کلی شخصیت تاریخی بدون آن که چفت و بست محکمی میان موقعیتها ایجاد شود کار ساده ای نیست؛ منطق میخواهد. منطقی که اتفاقا نظیرش را در سینمای خودمان در درام پرشخصیت «ساکن طبقه وسط» به شکلی استوار دیده بودیم ولی “سمفونی نهم” چون ثبات منطق ندارد حتی با پناه بردن به فانتزی سازی هم نمیتواند کمترین سودی ببرد از فراوانی شخصیتهای تاریخیش.
*کاراکتر
-کوروش کبیر با بازی علیرضا کمالی؛ بازیگری مستعد که کم فرصت عرض اندام می یابد ولی بجا و حساب شده ایفای نقش میکند.
*سکانس
-تصادف کاماروی 1975 با شتر در میانه بیابان!
*جوک
-بینی های جراحی شده بانوان ملازم کورش کبیر!!
-عزت‌الدوله که بعد از مرگ امیرکبیر سه بار شوهر کرد در رثای امیرکبیر ناله‌ها میکند!!
*دیالوگ
-من جراحم و بخاطر همین آدمای زیادیو به کام مرگ بردم!
-امیرکبیر خطاب به عزراییل: این ویسکی که میگویی مسکر است؟؟
*فایده؟؟
بوسه فرانسوی در سینمای ایران آزاد شد(!!)به لطف تهیه کننده چادری تلویزیون!! منتها بوس کننده و بوس شونده باید هیتلر و معشوقه اش باشند؟!
