سینماروزان: محمدحسین لطیفی رمضان امسال «سرّ دلبران» را روی آنتن داشت که هرچند با حمایت سازمان متمول اوج تولید شد اما نتوانست مورد توجه مخاطبان قرار گیرد و در آمار رسمی ارائه شده از سوی صداوسیما هم کم بینندهترین سریال شناخته شد!(اینجا را بخوانید)
لطیفی بی توجه به این عدم اقبال، تازه ترین گفتگویش را که با خبرگزاری اصولگرای «تسنیم» انجام شده زمینه ای کرده است برای زیر سوال بردن سیستم بانکی ایران بدون آن که خودش از بودجه ای بگوید که اوج صرف «سر دلبران» کرد و بازخورد لازم را هم نگرفت.
لطیفی در رابطه با علت ورودش به بحث‌هایی مانند ربا و مشکلات بانکداری ربوی می‌گوید: به عنوان یک ایرانی صحبت از مسائل و مشکلات بانکی در کشوری می‌کنیم که آزادی بیان وجود دارد. همان طوری که مراجع و بزرگان ما دغدغه‌هایشان را بیان می‌کنند ما هم حق داریم درباره این مشکلات و دغدغه‌ها صحبت کنیم. بنده به طورکل بانکداری ایرانی را اسلامی نمی‌دانم و با توجیه هم سروکار ندارم.
کارگردان سریال «سرّ دلبران» درباره حذفیات و سانسور بخش‌هایی از سریال ضمن اشاره به اینکه می‌توانستند بیش از این‌ها حذف کنند، می‌افزاید: یک سکانسی که حذف شد در آن سیدسلیم روحانی قصه ما این طور می‌گوید: «شما فکر کنید در همه جای این مملکت انقلاب شده الّا بانک». البته مثلاً سکانسی که در بانک شخصیت ما به کنایه می‌گوید «این اسمش وام نیست…» را حذف نکردند. اینجا به عنوان اعلام نظرشخصی با وجود اشرافی که به اتفاقات بانکی کشور دارم و خودم هم یک روزی وامی گرفته‌ام، این دغدغه را فریاد می‌کنم. به طورکل من چیزی را که اعتقاد دارم، می‌سازم.
لطیفی در ادامه ضمن شرح تجربه شخصی‌اش از بانک و بازپرداخت وام اظهار می‌دارد: یکبار ۵۰ میلیون وام ۱۰ ساله گرفتم ماهی یک میلیون تومان و در بازپرداخت با ۱۱۷ میلیون مواجه شدم که بالغ بر ۶۴ میلیون بهره بانکی بود. روزگاری در جامعه با موضوع بهره و نزول مغضوبانه برخورد می‌شد، به گونه‌ای که وقتی در محله پیروزی زندگی می‌کردیم با نزول‌خور جهود ساکن آن منطقه برخورد داشتیم و برای او منزلتی قائل نبودیم، اما امروز نام اهل‌بیت (ع) را ضمیمه مؤسسات مالی و اعتباری می‌کنیم و همان رویه غیرمجاز را ادامه می‌دهیم یعنی بهره دادن و بهره گرفتن!
این کارگردان سینما و تلویزیون در پایان خاطر نشان می‌کند: این سیستم اقتصادی باعث می‌شود هر روز جرم و خلاف به خاطر این فاصله طبقاتی، افزایش پیدا کند. وقتی تولید نداریم و دلالی و انباشت پول در بانک به اوج خودش می‌رسد باعث می‌شود لقمه حرام فراگیر شود. این را هم بدانید که در تمام دنیای غرب کشوری نداریم که بالای ۴ درصد بهره بگیرد، چون ملاک آنها ارزش کاری است، اما این رویه را ما از برخی مدیران آموخته‌ایم که کسی کار نکند و بهره بگیرد.
