سینماژورنال: در روزگاری که حتی بازیگرانی که حیات هنری خویش را مرهون فیلمفارسیها هستند زبان جز به انتقاد از آن سینما و ستارگانش باز نمی کنند اینکه کارگردانی که شکوفایی هنری اش در دوران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی رقم خورده از برخی بازیگران آن روزگار تقدیر می کند، جالب است.
به گزارش سینماژورنال کیانوش عیاری کارگردان سینمای ایران در جایی از تازه ترین گفتگوی خود به تمجید از توانایی هندی برخی از چهره های سرشناس سینمای قبل از انقلاب پرداخته است.
به گزارش سینماژورنال عیاری که با “شرق” سخن می گفته به صراحت از این گفته که اگر امثال بیک ایمان وردی با کارگردانان خوبی کار می کردند قطعا اتفاقات بهتری برای آنها می افتاد.
سینماژورنال این بخش از گفتگوی عیاری را ارائه می دهد:
در روابطی که با هم داشته‌ایم ازجمله چندین سفر به اقصی نقاط کشور، چند بار از تو شنیده‌ام بهترین بازیگران سینمای ایران، رضا فاضلی، بیکایمانوردی، حسن رضایی و مهران رجبی هستند. به نظرم این یک شوخی است… .
اصلا. فکر می‌کنم اینها بهترین بازیگران سینمای ایرانند. بیکایمانوردی همه فیلم‌هایی که بازی کرده، مبتذل بودند. ولی من چون شاخک‌های حساسی دارم، می‌توانستم ببینم زیر این بازی کلیشه‌ای و این داستان‌های سطحی، چه گوهری نهان است. به شکلی که اگر با یک کارگردان خوب مثل داریوش مهرجویی کار می‌کرد، ثابت می‌شد درست می‌گویم.
بر چه اساسی؟ بازی‌اش که فیگوراتیو و اغراق‌شده بود، شکل و شمایل خوبی هم که نداشت. از او بدتر، رضا فاضلی است که در فیلم «سفر سنگ» کیمیایی هم بازی کرد ولی همانی بود که در فیلمهای سطحی از او دیده‌ایم. همین مهران رجبی هم که چند فیلم با او کار کرده‌ای، همان شیوه بازیگری اغراق‌شده در فیلمفارسیها را دنبال می‌کند… .
در همه فیلم‌هایی که با او ساخته‌ام، اثری از هنر بازیگری در او ندیده‌ام. این هنر آن‌قدر محو و گم است که به یک ارزش تبدیل می‌شود؛ همان چیزی که در کار مارلون براندو و رابرت دنیرو می‌بینیم.
