سینماروزان: مهران احمدی در اولین تجربه فیلمسازیش توانست کمدی «مصادره» را بسازد که در رقابت با محصولات ارگانی-درصدی اکران نوروز، پیشتار گیشه هاست و با عبور از 12میلیارد فروش خالص به فکر 15میلیاردی شدن است؛ فیلمی که صدالبته حضور رضا عطاران در رأس بازیگرانش به اقبال مخاطبان نسبت به آن افزوده است.
مهران احمدی در تازه ترین گفتگویش پیرامون «مصادره» درباره سختیهای فعالیت به عنوان فیلمسازی به «شهروند» گفت: درحال حاضر عجله‌ای ندارم که به این زودیها فیلم دیگری بسازم. فیلم‌ساختن یک روند طولانی و دشوار است که در آن همه چیز هم در اختیار آدم نیست. چیزهایی مثل مسائل مالی و سرمایه‌گذاری فیلم، درگیری با ارشاد و سانسور و مجوز و… درگیری‌های دیگر که همه بهتر می‌دانند.
احمدی با اشاره به دردسرهای دریافت پروانه ساخت «مصادره» گفت: فیلمنامه مصادره برای بار اول پروانه نگرفت. بالاخره نمی‌شود که فیلمنامه‌ای بی‌ایراد باشد و همان اول به آن پروانه بدهند، اما تهیه کننده و من هم در مواقعی آن‌قدر رفتیم و آمدیم که درنهایت چیزهایی را به ما گفتند که آنها را اصلاح کردیم.
کارگردان «مصادره» با اشاره به وضعیت شخصیت اصلی فیلمش که ساواکی است بیان داشت: یک جایی خواندم که اوایل انقلاب یک عده کارمند اداره ساواک رفته بودند دم وزارت کشور تظاهرات؛ که چرا حقوق‌های ما را قطع کرده‌اید. این صددرصد واقعیت دارد. امام خمینی(ره) هم یادمان است که گفته بود فقط شکنجه‌گرها و رؤسای اصلی را محاکمه کنید. یک نکته‌ای بگذار بگویم که جالب است. می‌گویند حتی همین الان و امروز هم عده‌ای حقوق بازنشستگی ساواک را می‌گیرند.
مهران احمدی با رد تکراری بودن بازیگری رضا عطاران در «مصادره» اظهار داشت: در تمام سال‌هایی که عاشق سینما بوده‌ام، دیده و فهمیده‌ام که اصولا در تمام دنیا کمدین‌ها در بیشتر کارهایشان یک نقش را بازی می‌کنند. مگر مثلا چاپلین یا باستر کیتون فیلم به فیلم تفاوت دارد بازی‌شان؟ معلوم است که نه. اصلا قطعا می‌دانید که برای بازیگرانی در این حد براساس ویژگی‌هایشان فیلمنامه نوشته می‌شود؛ این از این، اما بیایید از جنبه دیگری هم نگاه کنیم. آن بخش‌های پیری عطاران کجایش تکراری است؟ کجا آن‌بخش از بازیگری رضا عطاران را که در سن بالا رخ می‌دهد، در فیلم‌های دیگر دیده‌اید؟ عطاران یکی از بهترین کمدین‌های ایران است و در این فیلم هم یکی از بازی‌های خوبش را شاهدیم. او در این فیلم، یک پروسه ۴۰ساله را در بازی‌اش طی می‌کند. یعنی که در ۴۵روز، ۴۰سال پیر می‌شود. این‌که درنهایت مخاطب باور می‌کند که درحال تماشای یک آدم ۷۰ساله است، به این دلیل است که عطاران با تمام فیزیک و روح و روانش در اختیار نقش بوده.
