سینماروزان: عباس شوقی از جمله تکنسینهای توانای پشت صحنه سینمای ایران است که سالهاست در حیطه جلوه های ویژه میدانی فعالیت میکند و در این حیطه سابقه همکاری با برخی از کارگردانان شهیر ایرانی از مسعود کیمیایی تا ابراهیم حاتمی کیا و بهمن فرمان آرا را در کارنامه دارد.
به گزارش سینماروزان شوقی که معمولا کم گفتگو میکند در یکی از معدود گفتگوهایش که به بهانه ارزیابی کارنامه مدیریتی سینما انجام شده برخی از انتقادات سالیان بدنه صنف را بی تعارف بیان کرده است.
عباس شوقی با اشاره به جشن خانه سینما که از همان زمان اعلام کاندیداها حاشیه ساز شده به «سینماپرس» گفت: من بسیار متأسفم که در همین جشن ها و مراسم هایی مانند جشن خانه سینما هم اهالی سینما به دو دسته خودی و غیرخودی تقسیم می شوند؛ متأسفم که در همین جشن سالانه هم همه اعضای خانه سینما نمی توانند همراه با خانواده های شان یک بار در سال شرکت کنند. سال گذشته ما شاهد بی احترامی شدید مسئولان برگزارکننده این جشن نسبت به همسران و خانواده های سینماگرانی بودیم که حتی برای دریافت جایزه کاندید بودند اما با نهایت بی حرمتی و بی احترامی آن ها را به محل برگزاری جشن راه ندادند.
وی با اشاره به مدیران خانه سینما ادامه داد: وقتی که آقایان حتی نمی توانند از پس برگزاری یک جشن ساده برآیند چطور می توانند کل سینمای کشور را اداره کنند؟ من بسیار متأسفم که آقایان تازگی یاد گرفته اند و چند آدم بی خرد را به عنوان تشریفات و یا نگهبان و… دم در می گذارند تا آن ها هرکه را که می خواهند به مراسم ها راه دهند و هرکسی را نمی خواهند از حضور در این مراسم ها حذف کنند!
شوقی سپس با بیان اینکه مدیرانی مانند ایوبی سینمای کشور را به نابودی کشاندند تصریح کرد: ایوبی در زمان مدیریتش تنها بلد بود با بازیگران سینما عکس یادگاری بگیرد و به جز این هیچ کاری در سینما انجام نداد؛ ایوبی حتی اهالی سینمای کشور را نمی شناخت و من همین الآن شرط می بندم که از هر صنف خانه سینما حتی اسم ۱۰ نفر را هم بلد نیست؛ این اتفاقات بسیار بد است. ما مدیرانی می خواهیم که ما را بشناسند، دردهای مان را بشناسند، حرف های مان را بشنوند و مسائل و مشکلات مان را حل کنند.
طراح جلوه های ویژه فیلم سینمایی «من مادر هستم» خاطرنشان کرد: ما در زمان مدیریت آقای ایوبی از طرف صنف طراحان جلوه های ویژه سینما بارها و بارها درخواست ملاقات حضوری با ایشان را کردیم اما حتی یک بار هم پاسخ مثبتی از ایشان نشنیدیم و این در حالی بود که ایشان هر روز در خانه این بازیگر و آن بازیگر حضور داشتند و با آنها عکس یادگاری می انداختند!
این سینماگر تأکید کرد: اتفاقات بد و تأسف بار در سینمای کشور تمامی ندارد؛ هیچ کس از سینما و سینماگران حمایت نمی کند و همه فقط به فکر پرکردن جیب های خود هستند؛ اتفاقات بسیار بدی در همین جشن خانه سینما و جشنواره فیلم فجر بر سر داوری ها و جا به جا شدن نام فیلم ها در لیست کاندیداها رخ داده که پرداختن به این قبیل موضوعات باید مورد توجه آحاد سینماگران باشد؛ ما باید همه با همت و اتحاد یک بار برای همیشه این اتفاقات شوم را از سر سینمای کشور پاک کنیم.
طراح جلوه های ویژه فیلم سینمایی «یتیم خانه ایران» سپس با بیان اینکه بحران شدید اقتصادی کشور به زندگی سینماگران لطمه های غیرقابل جبرانی را وارد ساخته است اظهار داشت: ذخیره زندگی ما طی سال های اخیر به طورکل از بین رفت و دیگر باید دست های مان را جلوی دیگران دراز کنیم! متأسفانه روز به روز به وسعت و دامنه مشکلات اهالی سینمای کشور در صنوف و رشته های مختلف افزوده می شود اما آن ها مدیریت نمی شوند؛ سینما در کشور ما دچار نوعی ولنگاری شده و هرکس به هر طریقی می خواهد فقط از سینما چپاول کند.
شوقی در همین راستا افزود: مسئولان خانه سینما مدتی است که با پافشاری های شدید قصد آن را دارند که صنوف را زیرنظر وزارت کار به ثبت برسانند اما تاکنون بسیاری از صنوف از جمله صنف طراحان جلوه های ویژه زیربار این ماجرا نرفته اند! مسئولان خانه سینما با اتکا و توسل به دروغ های شاخدار مبنی بر اینکه اگر زیرنظر وزارت کار بروید بیمه بیکاری به شما تعلق می گیرد می‌خواهند ما را در این وزارتخانه ثبت کنند و این در حالی است که مسئولان وزارت کار به ما گفته اند که هرگز بیمه بیکاری به صنوف خانه سینما تعلق نمی گیرد!
وی افزود: معلوم نیست که مأموریت آقایان برای این کار و اصرار بی حد و مرزشان برای ثبت صنوف در ذیل وزارت کار به چه دلیلی است و می خواهند چه بلایی به سر ما بیاورند؟ قطعاً هرچه که هست به نفع ما و سینما نیست و به نفع آقایانی است که اینطور خود را به آب و آتش می زنند تا صنوف در ذیل وزارت کار ثبت شوند.
طراح جلوه های ویژه فیلم سینمایی «اشک سرما» در خاتمه متذکر شد: متأسفانه ما مدت ها است فقط شاهد عقده گشایی های مدیران و مسئولان سینمایی بوده و هستیم و واقعاً دیگر امید برای حضور و کار در سینما را به طور مطلق از دست داده ایم.
