سینماروزان/روح‌الله نشیبا: احمد طالبی‌نژاد منتقد باسابقه سینما در یادداشتی که برای مجله فیلم امروز نگاشته، مروری ارائه داده بر حال و روز برخی از فعالان سینما و تلویزیون که آلودگی در الکل و ذغال،دمار از روزگارشان درآورده.
ابتدا برشی از یادداشت طالبی‌نژاد را به نقل از فیلم امروز بخوانید:
کسانی هستند که تا ته توبره و آخور را درنیاورند ول‌کن نیستند، شریک دزد و رفیق قافله اند ولی گاهی فریادی هم ازشان ساطع میشود که بگویند ما هستیم.
اول. یکی از اینها چند سال پیش با یک نهاد سینمایی قراردادی بست برای برای نوشتن فیلمنامه ای درباره یک شخصیت تاریخی و قسط اول را هم که نیم میلیارد میشد گرفت و خورد ولی هنوز یک سطر ننوشته!!
دوم. فیلمنامه نویس دیگری بود که به گفته نزدیکانش حتی دست و رویش را با عرق سگی می‌شست خواستند درباره یکی از قدیسان فیلمنامه بنویسد که نوشت و ساخته هم شد و به نمایش هم درآمد و چیزی بر وجوه شخصیتی آن قدیس نیفزود. تنها نتیجه اش این بود که با دستمزد حیرت انگیزش آن قدر مصرف الکل ش بالا رفت که نگو و نپرس.
سوم. یکی از بهترین های تاریخ سینمای ایران سال‌ها پیش با ساختن سریالی جاودانه دستمزد درخوری نصیبش شد و به همین دلیل مصرفش بالا رفت و گرفتار بلایی جانکاه شد.
چهارم. فیلمسازی از بهترین آغازگران سینمای پس از انقلاب در همنشینی با فیلمنامه نویسی گرفتار و ازقضا #محتاج، آلوده شد و از اوج قدرت به زیر کشیده شد و آب از سرش گذشت…
پنجم. کسی از یکی از دلسوزترین های سینما و ادبیات کودک و نوجوان سه دهه اخیر خبر دارد؟ او هم مدتی با همین فیلمنامه نویس دمخور شد و بیماریش را گرفت.
ششم. یکی از بهترین کارگردان های چهار دهه اخیر هم در اثر همنشینی با آن مرحوم و البته ذغال خوب تا آستانه سقوط مطلق پیش رفت و البته دارد تلاش می‌کند خود را از این دردها وارهاند…
پی‌نوشت: سینماروزان به‌عنوان رسانه‌ای که اغلب کوشیده افشاگری درباره فسادهای اقتصادی موجود در سینما را مستند بر داده‌های روشن، ارجح بر افشاگری درباره عادات شخصی بداند، روایت طالبی‌نژاد را کم‌فایده می‌داند چون به سبک ادبیات بی‌سند عالم مَجاز، نوعی افشاگری است بی ذکر نام و نشان و به سبک یک کلاغ و چهل کلاغ …
بماند که کنار این روایت باید نوعی آسیب‌شناسی در چرایی و چگونگی واسپاری پروژه‌های ارگانی و شبه‌ارگانی به حلقه‌های آلوده به ذغال و الکل ارائه میشد که نشده! حلقه‌هایی که با تغییر سبکِ آلودگی از سنتی به صنعتی، همچنان فعالند و دمار از روزگار سینماگران پالوده درآورده‌اند…
خب که چی…
مگه توی بقیه صنوف نیست این عادات شخصی
همین الان سر بزنین به نزدیکی ترین قلیون سرای
منطقه تون و انبوه مشتری رو ببیتین