سینماروزان: سیامک انصاری بازیگری که این سالها به هسته اصلی آثار مهران مدیری بدل شده است این روزها با «ساعت ۵ عصر» روی پرده است؛ فیلمی با حجم بالای سالن و سانس که درباره آن نظرات متفاوت و بعضا متناقضی وجود دارد.
به گزارش سینماروزان سیامک انصاری که پیشتر از او در آثاری مانند «بی پولی» یا «جرم» در نقشهای کوتاه ولی متفاوتی دیده ایم در «..۵عصر» نقش اصلی است اما نه یک نقش اصلی متفاوت بلکه نقشی که بیشتر با نقش اش در «شبهای برره» مقایسه میشود.
انصاری در یکی از تازه ترین گفتگوهایش با اشاره به تأثیر بیزنس خانوادگی‌اش در روند بازیگری گفت: کار فرش شغل پدری من است. این شغل شاید به طور مستقیم تأثیری روی من نگذاشته باشد اما ارتباطم با آدمها در این حرفه قطعا تأثیرگذار است. رفت آمد به بازار خیلی موثر بوده که شخصیتهای مختلف را بشناسم و از آن در بازیگری استفاده کنم.
وی با اشاره به ارتباط موسیقی با بازیگری به «فیلم» اظهار داشت: اما چیزی که برایم خیلی موثر بوده این است که من بلدم یک ساز بزنم. نه به طور کامل ولی پیانو میزنم و دانستم ریتم موسیقی بسیار کمکم میکند بخصوص در دانستن ریتم بازیگری. این را خیلی تجربه کردم. بازیگر حتما باید از موسیقی و ریتم بداند و از رعایت ریتم در دیالوگ تا اکت.
سیامک انصاری ادامه داد: طیف دوستانم متنوع و عجیب هستند و با افراد مختلفی دوست هستم؛ از فوق تخصص یک رشته پزشکی تا یک آدم خیلی شر. این برایم خیلی موثر بوده است. از وسایل نقیله عمومی خیلی استفاده میکنم.
انصاری با اشاره به یکی از سکانسهای سریال خانگی «قهوه تلخ» افزود: یکی از عجیب ترین صحنه هایی که توی مترو داشتیم در «قهوه تلخ» بود. یک روز همه با لباسهای قدیمی «قهوه تلخ» به طور همزمان و دسته جمعی وارد ایستگاه متروی قیطریه شدیم. البته هماهنگ نکرده بودیم اما قرار هم نبود همه با هم برویم. این باعث شد برخی مسافران قلبشان گرفت که اینها کی هستند؟
