سینماروزان: در روزهایی که بحث درباره هنروتجربه به واسطه ادبیات متصدی این گروه در «غیرقانونی» خواندن رفتار شورای صنفی نمایش پررنگتر شده و پس از غلامرضا فرجی که این ادبیات را زیر سوال برد، جبار آذین که مشکل اصلی این گروه را گردانندگان آن دانست و همایون اسعدیان که این گروه را محفلی شامل آدمهای حقوق بگیر خطاب کرد حالا علیرضا رضاداد در میانه یک گفتگوی تفصیلی درباره جشنواره کودک که با «ایسنا» انجام شده این گروه را الگویی خوب برای راه اندازی اکران کودک ندانسته است و راه حل اکران کودک را استفاده از ظرفیت رسمی اکران دانسته است.
به گزارش سینماروزان علیرضا رضاداد که خود یک مدیر رشد یافته در سیکلهای دولتی است درباره احتمال راه اندازی یک گروه سینمایی ویژه کودک گفت: شاید تشکیل گروه سینمای کودک بهترین راه حل برای حل مشکل اکران نباشد. من به همه فعالان سینمای کودک در نشست‌های شبانه‌ای که آقای نیکخواه در جشنواره برگزار می‌کردند و مساله نمایش را در آن مطرح می‌کردند، گفتم که رویکرد خودشان را تغییر بدهند و بیایند فکر دیگری بکنند.
وی با تأکید بر اینکه با روشهای دولت مآبانه برای اکران موفق نیست ادامه داد: درست است که مسیر فعلی مسیر درستی نیست که اگر فیلمی توانست جایش را در اکران باز کند به نمایش دربیاید و اگر نتوانست فراموش شود اما شاید راه حل مشکل اکران، تشکیل یک گروه محدود مثل «هنر و تجربه» نباشد و یا روشهای دستوری و دولت مآبانه را بهتر است، جستجو نکنیم.
او با تاکید بر اینکه “اگر بر ایجاد تنوع در اکران متمرکز شویم، قطعا فرصت نمایش فیلم‌های کودک نیز فراهم می‌شود.” تصریح کرد: اصل این است که فعالان صنفی به راه حلی برسند که سهم مخاطبان مختلف و موضوعات متنوع در اکران پیش بینی شود و آن هیات امنای نمایش که خوشبختانه در آیین نامه امسال شورای صنفی تاسیس شده بتواند این برنامه‌ریزی را برای جذب مخاطب بیشتر به سینما بکند و به رونق بیشتر سینما کمک کند.
رضاداد با اشاره به استفاده از چرخه رسمی اکران برای آثار کودک گفت: ما شاهدیم گاهی همزمان پنج فیلم اجتماعی با هم به نمایش درمی‌آمد یا در یک مقطع دیگر تعدادی فیلم کمدی و طنز. خوب است در یک راه کار صنفی به تنوع در سبد اکران فکر کنیم که به نظر می‌رسد شورای صنفی نمایش در حال تلاش برای رسیدن به این هدف است بنابراین اگر این مسئله حل شود خود به خود مسئله اکران سینمای کودک نیز حل خواهد شد. همچنین در کنار این دولت باید به سراغ ظرفیت‌های معطل و مرتبط با کودکان در آموزش و پرورش، کانون، شهرداری وسازمان‌های مرتبط برود.
