سینماروزان/غفور پورغفور: در انفعال گریبانگیر رسانه‌های مدعی ارزشها و آلودگی فله‌ای آنها به چربی محصولات مشکوک‌المنابع، کنشمندترین محصول یک دهه اخیر حوزه هنری «دیدن این فیلم جرم است» در جشنواره فجر بایکوت شد!!
به گزارش سینماروزان «دیدن این فیلم جرم است» به عنوان یکی از به‌روزترین محصولات سینمایی ایران میتوانست وارد بخش مسابقه جشنواره شود ولی هیأت انتخابی-که یکی از آنها از قلّت فیلم خوب در جشنواره امسال نالیده بود-نه تنها این فیلم را وارد بخش مسابقه نکرد بلکه در اختتامیه فجر هم هیچ تحسینی نثار این فیلم نشد!
بایکوت «دیدن این فیلم جرم است» در شرایطی رخ داد که فیلمی یادآور تله‌فیلمهای دوران عزت الله ضرغامی با نام «بیست و سه نفر» از محصولات سازمان اوج، سیمرغ ملی جشنواره را به خود اختصاص داد و در اختتامیه هم برایش سنگ تمام گذاشتند!!
«بیست و سه نفر» به لحاظ مضمونی نه تنها اثری پیشرو نبود که در بهترین حالت تداعی کننده فیلمهای دفاع مقدسی ابتدای انقلاب است با این حال این فیلم قدر می‌بیند و محصولی پیشرو مثل «دیدن این فیلم جرم است» که نقدی کامل بر ساختارهای فشل ارائه میدهد کاملا بایکوت میشود.
اهمیت تولید «دیدن این فیلم جرم است» برای حوزه هنری آنجاست که بدانیم حوزه هنری در دو دهه اخیر هیچ گاه اثری به این کنشمندی تولید نکرده بود. حوزه هنری در سالهای ابتدایی راه اندازی فیلمهای جنگی و ایدیولوژیک کم تولید نکرده بود؛ از جمله «بایکوت» که درامی علیه کمونیستها بود یا «بدوک » که به قاچاق دختران میپرداخت یا «تیرباران» که روایتی از زندگی علی اندرزگو بود با این حال از دهه هفتاد و با مدیریت محمدعلی زم بیشتر رویکرد تجاری بود که در محصولات حوزه دیده شد و سرانجامش هم شد تولید کمدی «مرد عوضی»!!!
در سالهای اخیر نیز حمایت از تولید محصولات خنثی مانند «مهمان داریم»، «بوسیدن روی ماه»، «فرشته ها با هم می‌آیند»، «امروز» و «بیست و یک روز بعد» در دستور کار حوزه قرار گرفته بود و کار به جایی رسیده بود که حوزه هنری بیش از آن که به واسطه محصولاتش شناخته شود به خاطر تحریم برخی آثار مجوزدار اشتهار کسب کرده بود!!
با این حال در ماههای اخیر نه تنها بخش عمده فیلمهای مجوزدار-و حتی فیلمی به شدت مغضوب افراطیون مثل «خانه دختر»-توسط حوزه هنری اکران شد بلکه با رونمایی «دیدن این فیلم جرم است» در جشنواره مشخص شد حوزه ترجیح داده فرزند زمانه خودش باشد و با تأیید متن جوانی که از منظر تکنیکی آماتور است شرایط تولید «دیدن این فیلم جرم است» را فراهم کرده؛ فیلمی که هرچند در ابتدا با «آژانس شیشه ای» مقایسه شد ولی در متن خیلی جلوتر از «آژانس…» است و فساد رسوخ کرده در بدنه مدیریتی کشور را خیلی خوب نقد کرده است!!
هیأت انتخاب جشنواره فجر میتوانست با وارد کردن این فیلم به بخش مسابقه به جای آثاری همچون «پالتو شتری»، اسباب توجه بیشتر به آن را فراهم کند ولی محافظه کاری گریبانگیر ساختار سینمایی اعتدال باعث شد این فیلم نه به بخش مسابقه راه یابد و نه جایی در فهرست جوایز داشته باشد!!
دقت کنید که دو سال پیش فیلمی کاملا روتین از حوزه به نام «بیست و یک روز بعد» به راحتی وارد بخش مسابقه جشنواره فجر شد؛ فیلمی که در ساختار و مضمون یادآور آثار دهه شصتی کانون بود ولی به راحتی به بخش مسابقه وارد شد ولی «دیدن این فیلم جرم است» حتی به بخش مسابقه راه نیافت تا ظرفیت نقدپذیری مدیران سینمایی اعتدال بیش از همیشه زیر سوال رود!
عجیب بود که مثلا زهرمار و پالتوشتری تو بخش مسابقه بودن ولی این فیلم نبود
حداقلش اینکه باید میزاشتن بیاد بخش مسابقه
ولی چون اقایون اصلاح طلب فقط دوست دارن مجیز بشنون این فیلم و راه ندادن
اقایون فیلمو درست درک نکرده بودن
چون فیلم همه کاسبکارا رو نقد میکرد
از اصلاح طلب تا اصولگرا
و حتی روحانی مذبذبو
مسأله دقیقا همین عدم درک بود
آتش به اختیار این فیلم بود
نه اون فیلم لرزان مهدویان