سینماروزان: در اقدامي بديع در روزهاي گذشته از يک طرف برخي از آثار بخش فيلمهاي بلند جشنواره سلامت در شبکه چهارم به تحليل گذاشته شده و به لحاظ گافهاي پزشکي و واقع‌گرايانه بودن از منظر پزشکي مورد بررسي قرار گرفته و از طرف ديگر عين همين اتفاق براي برخی مستندهاي جشنواره در شبکه مستند رخ داده است با این تفاوت که نسخه کامل برخی مستندها روی آنتن هم رفته است.
هرچند اينکه جشنواره اي آثار خود را پيش از برگزاري جشنواره به تحليل بگذارد اتفاقي کم سابقه است اما اگر درنظربگيريم که در همه اين سالها و به غير از يکي دو جشنواره، حين برگزاري ساير جشنواره‌ها در کشورمان سالنهاي نمايش همواره خالي از مخاطب بوده‌اند روندي که درباره آثار جشنواره سلامت درنظر گرفته شده ميتواند توجيهي منطقي داشته باشد.
به هر حال آنتن رسانه ملي مجالي است که ميتواند اسباب ارتباط بيشتر و نزديکتر با بدنه مخاطب را فراهم کند و اينکه حالا دست اندرکاران جشنواره اي سعي دارند فضاهاي مرده آنتن را مجالي کنند براي جلب نظر مخاطبان به جشنواره‌شان بدعتی است کم‌نظیر.
اما این روند پرسشهایی را هم ایجاد می‌کند. اصلی‌ترین آنها این است که آيا واقعا هدف برگزارکنندگان جشنواره سلامت آن است که به جاي بريز و بپاشهاي مرسوم که در حين برگزاري جشنواره و براي سالنهاي خالي از مخاطب رخ ميدهد به سمت استفاده از رسانه ملي براي پرزنت محصولاتشان بيايند یا آن که از طریق رسانه ملی صرفا کار تبلیغاتی مرتبط با آثار را انجام داده و عین این نشستهای تحلیل و بررسی یا مشابه آن را در جشنواره هم خواهند داشت؟
