سینماژورنال: سخنگوی وزرات ارشاد در نشست خبری روز گذشته‌اش نسبت به اکران فیلم “رستاخیز” موضع جدیدی گرفت. او گفت که حالا توپ در زمین کارگردان و تهیه کننده فیلم است. این اظهار نظر با واکنش جدی درویش همراه بوده است.
به گزارش سینماژورنال دیروز بیستمین نشست خبری حسین نوش آبادی سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سالن جلسات حوزه وزارتی این وزارتخانه برگزار شد.
یکی از سوالاتی که نوش آبادی به آن پاسخ داد، مسئله اکران فیلم رستاخیز بود. سخنگوی وزارت ارشاد گفته بود: «وزارت ارشاد تلاش خود را تاکنون انجام داده و شخص وزیر برای اکران فیلم با اصلاحات لازم مصمم است، اما دوستان هم لازم است انعطاف پذیری به خرج دهند، اکنون توپ در زمین کارگردان و تهیه کننده است. در نهایت فکر می‌کنم که فیلم اکران شود».
احمدرضا درویش در گفت‌وگو با روزنامه “سینما” پاسخ تندی به حرف‌های نوش‌آبادی داده است و البته ادعا کرده که تصمیم ارشاد باعث نابودی تمامی فرصتهای داخلی و خارجی برای اکران فیلم بوده است.
سینماژورنال متن کامل گفته های درویش را ارائه می دهد:
آقای درویش آقای نوش آبادی در بخشی از صحبت های خود گفته‌اند: «حالا توپ در زمین سازندگان فیلم «رستاخیز» است» ، ماجرای این توپ که به زمین شما افتاده چیست ؟
سخنگوی محترم وزارت ارشاد ابتدا باید معلوم کند توپی که به پای سازندگان “رستاخیز” انداخته‌اند ، توپ فوتبال است یا توپ جنگی ؟
نظر خودتان چیست ؟
اگر تشبیه آقای نوش‌آبادی را قبول داشته باشیم، ظاهرا ایشان فضای فرهنگ و سینما را مسابقه فوتبال فرض گرفته‌اند و الان توپ را زیر پای سازندگان «رستاخیز» انداخته‌اند. سازندگان “رستاخیز” بر مبنای قوانین حاکم بر یک مسابقه فوتبال که در اینجا قوانین ارشاد و شرعی است و به تایید ارشاد نیز رسیده وارد این مسابقه شده‌اند. متاسفانه داور این بازی که وزارت ارشاد است وسط مسابقه کاری کرده که همه زحمات و محصول یک تیم بر باد رفته است! حالا هم می‌گویند توپ زیر پای تیمی است که حقوقش پایمال شده ، اصلا حواسشان نیست این توپی که زیر پای ما انداخته‌اند توپ جنگی است. از نظر سازندگان «رستاخیز» این فیلم در تاریخ 24 تیر ماه 1394 اکران شده است و توسط ارشاد که نقش داوری داشته و مجوز برای مسابقه صادر کرده به تعلیق درآمده است. ولی وقتی یک تیم وارد بازی می‌شود مسئولان باید در نظر بگیرند که آنان مجوزها را صادر کرده‌اند و این مجوزها تبعات قانونی دارد و هر نوع تصمیم‌گیری برخلاف مفاد مجوز صادره می‌تواند خسارت و تبعات معنوی و مادی داشته باشد. تمام فرصتهای نمایش فیلم «رستاخیز» در داخل و خارج از کشور با تصمیم وزارت ارشاد نابود شده است. مثال می زنم: در این ایام که مصادف با اربعین حسینی است حدود بیست و چهار پنج میلیون نفر پای پیاده برای زیارت عتبات عالیات از نجف به کربلا می‌روند. یکی از فرصت های جدی که تهیه‌کننده «رستاخیز» با تلاش زیاد و سفرهای متعدد و هماهنگی با استاندار کربلا و مسئولان عراقی و تولیت آستان مقدس حضرت سیدالشهدا (ع) و پشتیبانی سازمان حج و زیارت ایجاد کرد توزیع حداقل پنج میلیون DVD این فیلم در روز اربعین در میان عاشقان امام حسین (ع) بود. اتفاقی که قرار بود بعد از نمایش عمومی این فیلم در ایران و خارج از ایران رخ دهد اما به واسطه تصمیم وزارت ارشاد از «رستاخیز» گرفته شد.
احتمالا قبل از آن هم در ایران توزیع می‌شد.
بله ، بسیاری از دی وی دی های این فیلم در داخل کشور پیش فروش شده بود اما همه این‌ها با تصمیم ارشاد مسکوت مانده است و نمایش خارجی نیز نمی‌تواند صورت بگیرد ، زیرا اگر فیلم در خارج به نمایش درآید بعد از دانلود وارد بازار قاچاق می‌شود و به ایران می‌آید. سخنگوی محترم وزارت ارشاد متوجه نیستند که ساختار نمایش برای هر فیلمی ساختاری صنعتی و موازی است. شما ابتدا باید فیلم را در همه سالن‌‌ها در داخل و خارج نمایش دهید و بعد وارد عرصه نمایش خانگی و بعد اینترنت و بعد شبکه‌های تلویزیونی شوید. این‌ها به طور همزمان و موازی است و این طور نیست که یک بار فیلم در ایران اکران شود و مدتی بعد در اروپا و بعد جهان عرب. برای نمایش فیلم «رستاخیز» ساختار و ساز و کار نمایشی در سطحی وسیع طراحی شده بود. سخنگوی محترم وزارت ارشاد در سخنان اخیرشان می گویند مجوزی که به فیلم «رستاخیز» داده شده بر اساس اصول ، قوانین و چارچوب های وزارت ارشاد بوده است و اشکالی که وجود دارد از نظر فتاوای فقهی است. من از این گفته سخنگوی محترم وزارت ارشاد تعجب می‌کنم. ضروری است که بگویم بنا بر نامه رئیس سازمان سینمایی جناب آقای ایوبی به یکی از مراجع بزرگوار در تاریخ 13 خرداد سال 93 یعنی یک سال و یک ماه قبل از اکران فیلم «رستاخیز»، این نکته از سوی ایشان نوشته شده: «نظر به اینکه حذف چهره قمر بنی‌هاشم (ع) از این فیلم غیر ممکن بوده و به ساختار فیلم آسیب جدی می‌زند با رعایت همه اصول اعلام شده و با استناد به همه فتاوای موجود از جمله فتوای مقام معظم رهبری چاره‌ای جز نمایش چهره حضرت وجود ندارد.» این را رئیس سازمان سینمایی در قالب یک نامه رسمی به یکی از مراجع عالی قدر نوشته است.
این نامه نشان می‌دهد که وزارت ارشاد موضوع تصویر شدن چهره حضرت ابوالفضل (ع) را پذیرفته بودند؟
بله و پروانه نمایش بعد از آن صادر شده است. آقای ایوبی یک روز قبل از نمایش فیلم اعلام کردند فیلم «رستاخیز» هم مجوز قانونی دارد و هم حجت شرعی. این حجت شرعی بر اساس فتاوایی است که در نامه خودشان ذکر کرده‌اند. سئوال اینجاست که چرا طی 50 نمایش اختصاصی فیلم «رستاخیز» برای روحانیون و بزرگان و حتی جمع هیات محترم دولت، حتی یک نفر هم اشاره نکرد که این فیلم با اصول فقهی و شرعی مطابقت ندارد. سئوال این است که آیا حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی بدون در نظر گرفتن حجت شرعی ، مسئولیت پخش سراسری فیلم «رستاخیز» را در سرتاسر ایران برعهده گرفته است؟ و همه امکانات خود را برای اکران ملی «رستاخیز» بسیج کرده است؟ آیا رسانه ملی که ماه مبارک رمضان در شب ضربت خوردن حضرت علی(ع) تبلیغات فیلم را پخش کرده ، بدون مجوزهای قانونی و شرعی عمل کرده است؟ من از آقای نوش‌آبادی سئوال می کنم که شما سخنگوی دولت در حوزه فرهنگ هستید یا سخنگوی خودتان؟ به شما توصیه می کنم قبل از سخنرانی از افرادی که در این خصوص مستندات زیادی در اختیار دارند استفاده کنید. سازنده و تهیه‌کننده «رستاخیز» را دعوت کنید تا اسناد را نشانتان دهند تا وضعیت این فیلم رابه زمین فوتبال تشبیه نکنید. زمینی که با تصمیم خود ایجاد کرده‌اید زمین فوتبال نیست، زمین جنگ است. این توپ توپ فوتبال نیست، توپ جنگی است. سازندگان فیلم «رستاخیز» با نیت ترویج فرهنگ اهل بیت (ع) این فیلم را ساخته‌اند و این اثر حق‌الناس است و متعلق به یک تشکیلات دولتی نیست. قبلا آقای وزیر محترم وزارت ارشاد در صحبت خود در شبکه یک تلویزیون گفته اند: «ما می‌توانیم الگویی که تلویزیون در «مختارنامه» عمل کرده بود را انجام دهیم.» به ایشان یاداوری می کنم فیلم «رستاخیز» متعلق به بخش خصوصی است. تلویزیون می‌تواند هر سریالی را تولید کند و بنا به مصالحی تصمیم بگیرد آن را نشان ندهد. اما «رستاخیز» با خون دل و در مدت 10 سال ساخته شده است. خود شما اعلام کرده‌اید که این فیلم جهانی است و برای آن نمایش اختصاصی گذاشتید. دوایر امنیتی و نهادهای لشکری را به استناد مجوز قانونی و شرعی وزارت ارشاد پیش خرید کرده اند. دولت براساس منویات و مصالحی که مورد احترام ماست تصمیم گرفته نمایش فیلم «رستاخیز» را تعویق کند. ما این فیلم را اکران کردیم و بعد آن را از پرده پایین کشیده‌اند. تبعات و خسارات این تصمیم و مصلحت جویی بر عهده خود تصمیم گیرندگان است. متاسفم وزارت ارشاد یک فیلمساز را مقابل دولت قرار داده است و سخنگوی وزارت ارشاد فضای فرهنگی و هنری و خلاقیت و احساس را در حد یک بازی با توپ نازل می‌کند! ایشان متوجه نیستند که عرصه سینما عرصه فرهنگ، اندیشه و هنر است و تولید اثر سینمایی فراتر از زَد و بندهای جناحی و سیاسی است آن هم اثری با موضوع و مضمون بلند عاشورا.
در بخشی از صحبت‌های نوش آبادی از شما به عنوان سازنده فیلم خواسته شده تا انعطاف به خرج دهید.
ما چه باید می کریدم که نکردیم ؟ یازده سال قبل پروژه‌ای را شروع کردیم که تولید این نوع فیلم ها به دلیل اهمیت موضوعی و مضمونی وظیفه همه دولت هاست. کما اینکه با عنوان پروژه‌های فاخر فیلم هایی با بوجه دولتی ساخته شد ، از جمله فیلم “ملک سلیمان”، “راه آبی ابریشم” و “استرداد”. سازندگان «رستاخیز» بر اساس غیرت دینی خود بدون اتکا به ریالی از بودجه بیت‌المال و با صد در صد سرمایه‌گذاری در این فیلم و با ایجاد تعهدات بسیار به افراد حقوقی و حقیقی و سیستم بانکی و تعهد به منابع خارجی که همه از عاشقان اباعبدالله هستند به مدت 10 سال این فیلم را ساخته‌اند. آیا این جای تشکر از سوی دولت ندارد؟ وضع موجود پاسخ زحمت 10 ساله سازندگان «رستاخیز» است ؟ آیا تولید این فیلم همکاری نیست؟ سازندگان «رستاخیز» فیلمی ساختند که دولت تدبیر و امید در سال اول حضور خودش در عرصه خدمتگزاری به آن 9 سیمرغ بلورین از جمله بهترین فیلم ، بهترین کارگردانی ، بهترین فیلمبرداری ، بهترین طراحی صحنه ، بهترین گریم ، بهترین بازیگر نقش مکمل ، بهترین جلوه های ویژه میدانی ، بهترین موسیقی و جایزه ویژه مصطفی عقاد را اهدا کرده است ، این بد است این همکاری نیست ؟ فیلم «رستاخیز» در فستیوال بین‌المللی بغداد و در قلب کشور عراق نمایش داده شد و ندای لبیک یا حسینِ هزاران نفر از تماشاگران در تالار “مسرح الوطنی” بغداد را به دنبال داشت. تا جائیکه «رستاخیز» تواتست جایزه بهترین فیلم فستیوال را به خود اختصاص دهد. آیا این حضور و جایزه برای دولت محترم افتخار نیست؟ آیا این همکاری نیست؟ فیلم «رستاخیز» بعد از اخذ پروانه نمایش به سه زبان عربی ، فرانسه و آذری دوبله و زیرنویس انگلیسی شد و قرادادهای اکران برای جهان شیعه و جهان اسلام و دنیای عرب در اروپا و آمریکا سازمان دهی شد که به فاصله چهار هفته بعد از ایران در عرصه بین المللی به نمایش درآید. بدون کوچک ترین هزینه و زحمتی برای دولت. آیا این همکاری نیست؟ مصاحبه‌های وزیر محترم ارشاد و جناب آقای ایوبی را بخوانید و ببنید در مواضع مختلف چه امیدهایی درباره این فیلم آفریدند؟ اما چه اتفاقی افتاد که با فضاسازی و حواشی موضوع این فیلم تبدیل به ماجرای امنیتی شد؟ جناب آقای جنتی هم در مصاحبه خود گفتند که دولت نمی خواست توافق هسته ای تحت‌الشعاع ماجرای «رستاخیز» قرار گیرد. از سوی دیگر ماهیت معترضین هم معلوم شد. بنا به نظر خود آقای وزیر و دستگاه‌های نظامی و امنیتی مشخص شد که معترضین چه ماهیتی داشتند. آنها به بهانه «رستاخیز» تابلوی سیاسی خود را بالا بردند و هتاکی و قمه‌زنی کردند. دولت محترم باید بپذیرد که پایین کشیدن فیلم «رستاخیز» از پرده اکران به هر دلیل و مصلحتی تبعات و خسارات فراوانی را به سازندگان فیلم «رستاخیز» تحمیل کرده است. این تبعات معنوی و مادی یقینا بر عهده تصمیم گیرندگان است. فیلم «رستاخیز» بنا بر ادعای مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی متکی بر چارچوب های قانونی و شرعی یک بار اکران شده است. ابتدا لازم است که تبعات این تصمیم دولت روشن و معلوم گردد. اکران مجدد فیلم «رستاخیز» با هر شکل و ماهیتی در اولویت دوم قرار دارد.
شما پیگیری‌هایی در سطحی خارج از سازمان سینمایی برای ایجاد زمینه اکران فیلم انجام دادید؟
در کشور مسئولی نیست که در جریان مسائل و حواشی این فیلم نباشد. در عالی‌ترین سطوح نظام و قوای لشگری کشوری و امنیتی و انتظامی رایزنی شده و ماجرا در دست پیگیری است. متاسفانه موضوعی که دامنه آن بدین حد گسترش یافته جناب آقای نوش‌آبادی به عنوان سخنگوی محترم وزارت ارشاد این معضل پیچیده را در عرصه فرهنگ و هنر به توپ فوتبال تعبیر می‌کنند ! ایشان می‌گویند: «کارگردان فیلم شاید فکر نمی‌کرد که بر اثر حواشی فیلم «رستاخیز» نقل محافل شود و افکار عمومی را تحریک کند.» باید بگویم: خیر آقای نوش‌آبادی ! این فیلم با نیت ترویج فرهنگ اهل بیت (ع) ساخته شده و این حواشی جز ایجاد ابهام و پرسش و تضعیف حریم قوانین و حرمت مراجع بزگوار نتیجه دیگری نداشته است.
