سینماروزان: در روزهایی که بسیاری درباره سلطه آثار ارگانی و آثار متصل به سرمایه های مشکوک بر جشنواره فجر به سبب چینش یک هیات انتخاب متزلزل هشدار داده اند عده ای هم پیدا شده اند و مشغول بحث برای بازگرداندن کاخ جشنواره به برج میلاد هستند!!
روزنامه اصولگرای “جوان” در تحلیلی بر این اتفاق پرسشهایی جدی طرح کرده در چرایی به حاشیه بردن مطالبات اساسی از برگزارکنندگان جشنواره.
متن تحلیل “جوان” را بخوانید:
در روزهایی که موضوع کیفیت فیلمهای متقاضی حضور در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر و وزن پایین هیات انتخاب به عنوان مسائلی جدی مطرح شده است، بعضی از محافل سینمایی و رسانه‌ای با پیش کشیدن مسئله‌ای حاشیه‌ای با عنوان «کاخ جشنواره» باعث انحراف خواسته های برحقی، چون بالا بردن میزان کیفیت آثار و ارتقای وزن هیاتهای انتخاب و داوری جشنواره فجر شده‌اند.
کاخ جشنواره، عنوانی است که برای محل استقرار رسانه‌ها و منتقدان در جشنواره فیلم فجر به کار می‌رود، البته نه «مرکز همایش‌های برج میلاد» و نه «پردیس سینمایی ملت» هیچ کدام به لحاظ شکل و کارکرد به کاخ شباهتی ندارند.
در حالی که سینمای ایران سال‌هاست از بی‌برنامگی و نداشتن راهبرد مشخص برای ارتقای کیفیت هنری و محتوایی آثار رنج می‌برد برخی رسانه‌ها با طرح مسائل کاملاً فرعی مثل مکان برگزاری و پردیس رسانه‌ها به طور کلی مطالبات اصلی را به حاشیه می‌برند.
سینمای ایران بیش از هر زمان دیگری درگیر نوعی مدیریت باری به هر جهت و بی‌برنامگی است و این را می‌شود از نوع محتوا و جنس ضعیف کیفیت آثار سینمایی این سال‌ها و همین طور ضعف در کارنامه سینمایی هیات انتخاب فجر مشاهده کرد.
سینمای ایران حالا بی‌برنامه‌تر از هر زمان دیگری گذران امور می‌کند و به جای اتاق فکر‌های قوی که بار کارشناسی بالایی دارند این سرمایه‌گذاران و محافل پشت پرده هستند که فضای محتوایی فیلم‌ها را مدیریت می‌کنند.
در چنین وضعیتی مشاهده می‌شود که برخی مطالبات اصلی را به سمت حاشیه‌هایی، چون مکان برگزاری جشنواره می‌برند و بدیهی است که مدیریت ضعیف سینمایی وزارت ارشاد هم ترجیح می‌دهد مطالبه اصلی در همین سطح باقی بماند.
اینکه اهالی رسانه در کدام سینما یا پردیس سینمایی مستقر شوند، برخلاف آنچه بعضی از اهالی رسانه مطرح می‌کنند، مسئله مهم و حادی به شمار نمی‌رود. برعکس اینکه خبرنگاران سینمایی و منتقدان فیلم در کدام سینما حضور داشته باشند، تقریباً مسئله‌ای صنفی است و برای میلیون‌ها دوستدار سینما که فیلمهای جشنواره فجر را در سینما‌های منتخب تهران و شهرستان‌ها تماشا می‌کنند، اصلاً موضوع قابل بحث و دارای اهمیتی نیست. با این وجود، هر ساله برخی با ایجاد موجی از انتقاد، به گونه‌ای وانمود می‌کنند که هیچ مسئله‌ای برای برگزاری جشنواره فجر مهم‌تر از محل استقرار خبرنگاران و منتقدان نیست! این درحالی است که صرفاً کارکرد محل استقرار اهالی رسانه به دلیل میزبانی از نشست‌های رسانه‌ای فیلم‌هاست و غیر از این کارکرد خاصی برای آن نمی‌توان متصور بود.
دبیر جشنواره فیلم فجر از سوی رئیس سازمان سینمایی منصوب می‌شود و جشنواره فیلم فجر هویتی فراتر از سازمان سینمایی ندارد. برای همین اگر قرار است برای این جشنواره اتفاق نو و مثبتی رخ دهد، این اتفاق ابتدا باید در ذهن مدیران سازمان سینمایی و مسئولان ارشد وزارت ارشاد رخ دهد.
تهران، محل دائمی برگزاری جشنواره فیلم فجر، دارای پردیس‌های سینمایی متعددی است. در کنار آن سینما‌های بزرگ و مراکزی مانند «مرکز همایش‌های برج میلاد» وجود دارند که عملاً توانایی میزبانی از جمعیت بالای خبرنگاران و منتقدان سینما را دارند. اگر چه در ذهن برخی از اهالی رسانه دوقطبی «ملت- میلاد» ایجاد شده، ولی می‌توان حتی فراتر از این دو گزینه، به محل‌های دیگری برای استقرار آنچه خبرنگاران به آن «کاخ جشنواره» می‌گویند، فکر کرد ولی اینکه چرا سازمان سینمایی نمی‌خواهد فکری برای پایان دادن به این حاشیه هر ساله بدهد، سؤالی است که هنوز برای آن پاسخی پیدا نشده است.
به نظر می‌رسد این سازمان می‌تواند با تعیین محلی دائمی برای برگزاری جشنواره‌های ملی و جهانی فیلم فجر، حداقل باعث شود تا دعواهای سطحی میان اهالی رسانه‌ها درباره اینکه کجا برای برگزاری جشنواره بهتر است، خاتمه یابد، البته به شرط اینکه مدیران این نهاد دولتی خودشان از اینکه اهالی رسانه درگیر چنین دعوای پیش‌پاافتاده‌ای باشند و به مسائل جدی‌تر سینما و برگزاری جشنواره فجر فکر نکنند، راضی و خشنود نباشند!
