قطب الدین صادقی می گوید: نمایش “عزیز شنگال” که مضمونی ضدداعشی دارد، واکنشی علیه مدیریت سابق مرکز هنرهای نمایشی بود که به هر راهی می‌خواست مرا از فعالیت باز دارد. برای همین خواستم نشان دهم که همچنان می‌شود کار کرد. مدیر سابق می‌خواست بودجه و سالن را از من دریغ کند و این نمایش درواقع علیه سیاست‌های ضدفرهنگی اوست برای همین برای یک نمایش میدانی طراحی شده بود.
سینماژورنال: قطب الدین صادقی نویسنده و کارگردان سرشناس تئاتر بعد از مدتی بیکاری به تازگی نمایشی با عنوان “عزیز شنگال” را در تئاترشهر روی صحنه برده است. نمایشی که هم پرفورمنس و هم مستند است. در آن حرکات بی‌کلام با نشانه‌هایی بارز، قصد دارد جنایات گروه تروریستی داعش را که ویرانگرانه جولان می‌دهد، برملا کند.
به گزارش سینماژورنال شنگال نام مکانی در عراق است و “عزیز” نام کودکی شش یا هفت‌ساله است که در زمان هجوم داعش به منطقه شنگال از آنجا تا نزدیکی‌های کوبانی -در سوریه- را پیاده از دل کوه‌ها می‌رود. این طفلک با شکم گرسنه و تشنه این مسیر را می‌آید و به‌دلیل تابش مستقیم خورشید قرینه هر دوچشمش می‌خشکد و کور می‌شود. نمایش به‌دلیل این سکوت دردناک و جانکاه عزیز به شیوه بی‌کلام اجرا می‌شود. در این مسیر همه جنایات داعش و آنچه عزیز دیده است، به نمایش درمی‌آید.
صادقی در گفتگویی مفصل پیرامون این نمایش که با رضا آشفته در “شرق” انجام شده از یک طرف درباره ویژگیهای این نمایش سخن گفته و از طرف دیگر از کم لطفیهای رییس سابق مرکز هنرهای نمایشی گفته که شرایط اجرای این نمایش را فراهم نیاورد. شرط عجیب یک شرکت بیمه ایرانی برای حمایت از این کار که حذف نام داعش بوده هم از جمله گفته های صادقی است.
سینماژورنال بخشهای خواندنی گفته های این پیشکسوت تئاتر را ارائه می دهد:
واکنشی علیه مدیریت سابق مرکز هنرهای نمایشی
این نمایش به‌گونه‌ای، واکنشی علیه مدیریت سابق مرکز هنرهای نمایشی بود که به هر راهی می‌خواست مرا از فعالیت باز دارد. برای همین خواستم نشان دهم که همچنان می‌شود کار کرد. مدیر سابق می‌خواست بودجه و سالن را از من دریغ کند و این نمایش درواقع علیه سیاست‌های ضدفرهنگی اوست برای همین برای یک نمایش میدانی طراحی شده بود. زمانی که او رفت، اردشیر صالح‌پور، دبیر جشنواره فجر از ما خواست در جشنواره هم آن را اجرا کنیم و ما هم پذیرفتیم با این شرط که بلافاصله نمایش در تالار اصلی تئاترشهر اجرا شود. بنابراین با تغییراتی آن را برای تالار اصلی آماده کردیم.
شرکت بیمه‌ای می‌خواست از ما حمایت کند اما شرطش این بود که اسم داعش را از کار حذف کنیم!
فقط‌وفقط دبیر جشنواره فجر و مهندس افضلی مدیر توسعه هنرهای معاصر به ما کمک کرده‌اند و دیگر هیچ‌کس ریالی در اختیارمان نگذاشته است. هیچ‌کس قدمی جلو نگذاشته. حتی شرکت بیمه‌ای می‌خواست از ما حمایت کند اما شرطش این بود که اسم داعش را از کار حذف کنیم. آنها در قلب تهران از داعش می‌هراسیدند. این در حالی است که پنج‌نهاد با دیدن کار به‌به و چه‌چه کرده‌اند و حرف‌های خوشگل زده‌اند اما قدمی برنداشته‌اند. طبق برآوردمان از جیبم خرج کرده‌ام و امیدوارم طبق قول‌هایی که داده‌اند حمایت‌ها عملی شود.
برخی به اشتباه در حال تکرار متون آمریکایی و روسی هستند
وظیفه بزرگی است که هنرمند به دوران خودش بپردازد. برخی به اشتباه مدام در حال تکرار متون آمریکایی و روسی هستند؛ بی‌آنکه این متون به اقتضای زمانه اکنون انتخاب شده باشد یا اینکه بخواهد منطبق با فرهنگ و مصائب اجتماعی باشد. برای همین خودمان مقصر هستیم که کمتر در نمایش‌هایمان به مسایل خودمان می‌پردازیم و باید بحران‌های زمانه ما در آثارمان مشهود و هویدا باشد. ما باید به دغدغه‌های جامعه خودمان بپردازیم و آنها را حل‌وفصل کنیم. وظیفه ماست که به سهم خویش و با زبان شخصی نسبت به مسایل واکنش نشان دهیم. سکوت نشانه رضای ماست و انگارنه‌انگار که اتفاقی در دنیا و حتی دم گوش‌مان در حال وقوع است. همه تعهد و التزام هنری ماست که به داعش که بانی خشونت و ویرانگری بخشی از زندگی در خاورمیانه است، بپردازیم. این در حالی است که داعش تا ٤٠کیلومتری مرزهای ایران پیش آمده است و هیچ‌گاه نمی‌توانیم نسبت به آن بی‌تفاوت باشیم.
هر هنرمندی باید به شیوه خودش علیه داعش اعلام موضع کند
هر هنرمندی به شیوه خودش می‌تواند علیه داعش اعلام موضع کند. یک آهنگساز، یک نظامی، یک عکاس، یک خبرنگار و یک تئاتری می‌توانند هنر و وظیفه خودشان را در قبال این هجوم و ویرانگری نمایان کنند. ما نمی‌توانیم در برابر این تجاوزگری به زنان بی‌تفاوت باشیم، در حالی که این شیرزنان مقابل داعش ایستاده‌اند و اسلحه دست گرفته‌اند. داعش با خوراندن روان‌گردان هزارپسر را برای ترور و عملیات انتحاری آماده کرده. آنها دزدند و نفت منطقه را می‌دزدند و ثروت و مال و اموال مردم را می‌دزدند و همه اینها مانع از بی‌توجهی ما می‌شود.
