جزییات تولید فصل چهارم “زیر آسمان شهر” از زبان تهیه‌کننده

سینماژورنال: “زیر آسمان شهر” که اول بار یک دهه و نیم قبل تولید شد، به واسطه موفقیت فصل اول دو فصل دیگر را هم در امتداد خود دید که هیچ کدام نتوانستند موفقیت فصل اول را کسب کنند. در این شرایط تولید فصل چهارم می تواند به یک ریسک شبیه باشد آن هم در روزگاری که رسانه ملی بی پول تر از همیشه است.

مهران مهام تهیه کننده این مجموعه اما اعتقاد دارد همچنان می شود یک مجموعه موفق در این سری تولید کرد. مهام در گفتگو با “نسیم آنلاین” با بیان اینکه عزمش برای تولید این مجموعه جدی است بیان داشت: البته برخلاف آنچه در خبرها آمده هنوز فیلمنامه این فصل آماده نشده است و ما تازه در مرحله خلق شخصیت هستیم و به موازات آن نیز طرح داستانی را خلق می کنیم.

همچنان یک آپارتمان داریم

وی ادامه داد: شخصا فکر می کنم “زیر آسمان شهر” به لحاظ جنس متن جزو کارهایی است که هنوز هم می توان محصولی تازه از دل آن بیرون کشید و البته با لحاظ استانداردهای معاصر به ماجراهایش شاخ و برگ داد.

تهیه کننده آثاری نظیر “خانه بدوش” و “بزنگاه” درباره جزییات داستانی سریال خاطرنشان ساخت: به لحاظ لوکیشن همچنان داستان در یک آپارتمان روایت می شود و باز هم ماجراهای یک سری مستأجر است که در قسمتهای مختلف به تماشا گذاشته می شود.

حضور یوسف تیموری و مجید صالحی 

مهام پیرامون تیم بازیگران “زیر آسمان شهر4” بیان کرد: بازیگر اصلی مهران غفوریان است که خودش به عنوان کارگردان در کنار ما حضور دارد. برخی بازیگران به دلیل درگذشت یا مهاجرت نمی توانند در کار حضور داشته باشند اما سعی می کنیم چهره هایی مانند یوسف تیموری یا مجید صالحی را کنار خود داشته باشیم تا بار نوستالژیک سریال ادا شود.

خشایار مستوفی هم وارد می شود

درباره حضور حمید لولایی یا “خشایار مستوفی” در این فصل اظهار داشت: در خط ابتدایی سریال این شخصیت وجود ندارد و آپارتمان مرکز وقایع، سرایداری دیگر را به خود می بیند اما مشکلات از جایی آغاز می شود که مستأجران با این سرایدار به مشکل می خورند و دوباره به سراغ خشایار مستوفی می روند و او را به آپارتمان می روند.

این تهیه کننده درباره دورنمای خودش نسبت به موفقیت فصل چهارم “زیر آسمان شهر” گفت: به شدت به دنبال آن هستیم که سریال را امروزی کنیم و برخی از مشکلات دهه نودی شهروندان آپارتمان نشین را در سریال به تصویر درآوریم. در این مسیر ابدا هم به خودسانسوری نمی پردازیم و سعی می کنیم از دل اجتماع به طرح معضلات با زبان طنز بپردازیم.