سینماروزان: اینکه یک جوان کم‌تجربه با حمایت ارگانی متنفذ همچون حوزه هنری فیلمی ضدملکه به نام “دیدن این فیلم جرم است” را بسازد و در جشنواره هم مورد توجه مخاطبان قرار گیرد، خیلی هم خوب است.
ولی اینکه همین جوان وقتی متوجه می‌شود در روالی کاملا قابل پیش‌بینی اجازه اکران فیلمش را نمی‌دهند، به ناگاه بزند زیر واقع‌گرایی فیلمش و آن را اثری “تخیلی” بداند را چطور باید ارزیابی کنیم؟؟
محمدرضا شفاه تهیه‌کننده فیلم «دیدن این فیلم جرم است» با اشاره به مشکلات سدراه اکران فیلم در دانشگاه شریف گفت: یکی از مشکلات ما این است برخی باور نمی‌کنند که این فیلم است و مبتنی قصه “تخیلی”(!) ساخته شده، نه بیشتر از آن. مسیر ساخت فیلم طبق روال قانونی طی شده و ما حتی به اصلاحاتی که در شورای پروانه ساخت به فیلمنامه اعمال شد، وفادار بودیم و روند ساخت فیلم از زمان دریافت پروانه ساخت و میزان انطباق خروجی فیلم با فیلمنامه مصوب مشخص است، اما متاسفانه حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی اجازه اکران فیلم را نمی‌دهند و علی‌رغم آنکه بیش از یک سال از اکران فیلم در جشنواره فیلم فجر می‌گذرد، اما ما تنها فیلم جشنواره فجر سی و هفتم هستیم که هنوز تکلیفش روشن نشده و انتظار روشن ما این است که رئیس سازمان سینمایی نسبت به این موضوع پاسخگو باشد.
اینکه چرا آستانه تحمل مدیران سینمایی دولت اعتدال آن قدر پایین آمده که اجازه اکران یک فیلم انتقادی خالص را نمی‌دهند به جای خود؛ ولی آیا راه مقابله با این کم‌طاقتی، زدن زیر مفهوم فیلم و ادعای “تخیلی”بودن است؟؟ این رفتار را باید به پای حوزه هنری بنویسیم یا کم‌تجربگی جوانی که به‌مدد حمایت‌های حوزه، تهیه‌کننده شده!!؟؟
