سینماروزان: پخش تلویزیونی فیلم سیاسی “آقای رییس جمهور” حدود بیست سال بعد از تولید و البته توقیف(!) حرف و حدیث‌های متعددی را در میان مخاطبان ایجاد کرده و اغلب هم از تلویزیون به‌خاطر رفع توقیف از فیلم به نیکی یاد کرده‌اند. یوسف مرادیان بازیگر اصلی این فیلم درباره بازتاب رفع توقیف تلویزیونی فیلم و روند ایفای نقش در آن حرف زده است.

*آیا فکر می کردید که “آقای رییس جمهور” به طور غیررسمی نزدیک بیست سال توقیف شود و در نهایت تلویزیون نسبت به عرضه گسترده آن اقدام کند؟

**همان زمان که قرار بود کار کلید بخورد طبیعتا صحبت‌هایی حول و حوش فیلمنامه و متن داستان وجود داشت ولی بی‌توجه به این حواشی چون متن کار را متفاوت دیدم بازی در فیلم را پذیرفتم. وقتی فیلمنامه به من پیشنهاد شد یک بار به‌طور کامل آن را خواندم و گفتم من نقش این خبرنگار را بازی خواهم کرد که بسیار ملموس مصور شده و هرچند فراز و نشیب‌هایی را متحمل می شود ولی در نهایت سعی می‌کند که به اصل خودش برگردد. این اتفاقی است که مطمئنا در جامعه، مشابه دارد و جزو حقایق جامعه است ولی بعد از ساخته شدن فیلم دیدیم که همچنان حق‌گویی تبعات دارد و فیلم در هاله.ای از ابهام سالها مسکوت ماند تا پخش تلویزیونی اخیر.

*خبرنگاری شغلی است که به معنای واقعی کلمه در سینما و تلویزیون حقش ادا نشده. برای ایفای خبرنگار همذات پندارانه “آقای رییس جمهور” از خبرنگار خاصی الهام گرفته بودید؟
** من همیشه در طول فعالیت بازیگری با بچه‌های مطبوعات، همکاری نزدیک داشته‌ام و به خاطر اینکه رابطه تنگاتنگی با این دوستان داشته‌ام، فضای جدی کار رسانه‌ای خیلی برایم بیگانه نبود. ضمن اینکه کسی داشت کار را می‌ساخت که خودش اهل رسانه بود و درک درستی از کاراکتر داشت. من با چشم و گوش باز نقش را بازی کردم و فکر می‌کنم مطلوب هم واقع شده.

*به خاطر بازی در این فیلم اصلاح‌طلب‌ها و یا اصولگراها برخورد خاصی با شما نداشتند؟

**چرا اتفاقا با تهدیدات برخی تندروها مواجه شدم و حتی بارها بهم گفتند ترورت می‌کنیم و تهدید به مرگ شدم!!! من هم گفتم من فقط بازیگر هستم و یکی از الگوهای من خدا بیامرز مهدی فتحی بوده است که حتی در منتهی‌الیه مشکلات هم کمر خم نکرد و بنده هیچ کس نبود.

*دقیقا از سوی چه کسانی تهدید شدید؟
**ببینید دقیقا مشخص نبود کدام طرفی بودند و فقط می‌توانم بگویم تندروهایی بودند که به‌جای دیالوگ به دنبال حذف صدای مخالف بوده و هستند. علیرغم این تهدیدات همان موقع هم مثال آقای فتحی را زدم که بازیگر باید بازی کند و در برابر هیچ زورگویی سر خم نکند.

*پس خودت به مفاهیم “آقای رییس جمهور” اعتقاد کامل داشته‌ای؟

**اگر زمانی بخواهیم درباره بعضی از مسایل خیلی تخصصی و خیلی ریزبینانه برخورد کنیم، باید سراغ آن نویسنده و آن کارگردان و آن تفکر برویم که وقتی اینها را آوردی چه چیزی را می خواستی در آن زمان بگویی و منظور و نظرت چه بوده است؟ من فکر می‌کنم این منطقی‌تر است که به طور نسبی به فیلمنامه باور داشته باشیم. حرفه من ایجاب می‌کند هر شخص و شخصیتی را به درستی ایفا کنم. باید به کاراکتر نزدیک بود ولی این دلیل نمی شود من شخصی برخورد کنم و دارای یک تفکری باشم و صرفا از آن تبعیت کنم و تفکر شخصیم را کاملا وارد کار کنم. من یک بازیگرم و باید در نقش خود فرو روم. من خاطرم است که فیلمی به من پیشنهاد شد به اسم “ترمینال غرب” که در آن نقش شهیدمصطفی احمدی روشن را بازی کردم و برای آن کار از جشنواره عمار، جایزه نقش یک را گرفتم و خیلیها از کنار آن نقش گذشتند ولی خودم وقتی نقش را در فیلم نامه خواندم، دیدم چقدر نقش این آدم زیباست و این آدم تمام حرف و صحبتش در طول قصه، تکیه بر علم است. یعنی این بچه متکی به علم است و معتقد است یکی از جبهه‌هایی که می‌شود در آن جنگید، جبهه علم است و این برایم قشنگ بود. شخصیت این آدم از دنیایی صحبت می کند که چند قدم جلوتر است و به همین خاطر نقش را پذیرفتم. شخصیت اصلی “آقای رییس جمهور” هم ویژگیش این بود که به‌مانند همه آدم‌ها هم کار درست انجام می‌داد و هم کار نادرست و فی‌الواقع، تخت نبود.

*به نظر خودتان چرا آثار سیاسی صریح کمتر ساخته می‌شود؟

** فکر می کنم به خاطر همان جناح‌بندی‌های بی‌فایده است. ما به مرحله ای رسیده‌ایم که به جای اینکه بیاییم با هم تعامل کنیم و با هم بیندیشیم و با هم همفکری کنیم تا اهداف کشور محقق شود، نسبت به هم گارد داریم و حتی یک توییت انتقادی را برنمی‌تابیم چه برسد نقد در قالب فیلم و سریال. البته چه خوب شد که تلویزیون پیشقدم شد در رفع توقیف از یک فیلم سیاسی تمام‌عیار و یقین بدانید اگر تلویزیون با همین دست‌فرمان پیش برود یعنی در کنار عرضه فیلمهای سیاسی مهجور ثابت‌قدم باشد و کنارش از تهیه‌کنندگانی که به‌دنبال تولید چنین آثاری هستند حمایت کند، دیری نمی‌گذرد که ژانر سیاسی دوباره در این کشور پا می‌گیرد.

*…البته اگر افراطیون بگذارند؟

**ببینید، همین “آقای رییس جمهور” از تلویزیون پخش شد و کلی حرف و سخن طرح کرد که یکی هم بوده که در دو دهه قبل، مفاسد اقتصادی امروز را پیش‌بینی کرده. طبیعی است که باید اجازه داد که مخالفان چنین فیلمی هم حرف خود را بزنند و حتی فیلم و سریال خود را بسازند و اجازه پخش بگیرند. افراطیون هم باید قاعده بازی را بشناسند و به‌جای تلاش برای حذف فیلم و سریال مخالف، بکوشند با زبان هنر پاسخ دهند.

*حرف آخر؟

**گاهی در محیط های عمومی از من می پرسند که چرا کم کار می کنم؟ و چرا نیستم؟ من از تریبون شما به این عزیزان می گویم که من هر کاری که کار خوبی باشد را که با قلبم و روح و تفکراتم ارتباط برقرار کند، حتما انجام خواهم داد و کارهایی را که دوست ندارم و کارهایی را که احساس می کنم پیامی ندارند و حرفی برای گفتن ندارند و حتی سرگرم کننده هم نیستند، رد خواهم کرد. اینکه کاری در زمان خود توقیف شود و بیست سال بعد جریان ایجاد کند را ترجیح می‌دهم به کارهای سطحی و فاقد اثرگذاری. آهسته و پیوسته جلو می‌روم و مطمئنم خداوند برای من هم برنامه‌هایی دارد.

سینماروزان: هرچند سالها بود که جمشید مشایخی در محافل خصوصی گلایه‌های مستقیم و غیرمستقیم را به عزت‌الله انتظامی روانه میکرد که در این سالها کوشیده هم با رییس دولت اصلاحات باشد و هم با احمدی نژاد و اسفندیار رحیم مشایی عکس یادگاری بگیرد، هم ذکر خیر محمدباقر قالیباف را کند و هم پاسداشت حسن روحانی را اما دو هفته قبل و در محفلی موسوم به جشن منتقدان خانه سینما بود که او رک و راست به گلایه از انتظامی پرداخت و درباره وی گفت: در دوران سابق جلوی شهبانو پهلوی تنبک میزد و حالا خانه اش را خراب میکند!!(اینجا را بخونید)

به گزارش سینماروزان این گفته های صریح هرچند حواشی فراوانی را رقم زد و بسیاری به دنبال این بودند که تکذیبیه‌ای از مشایخی بگیرند اما  مشایخی ریا پیشه نکرد، از سخنان خود کوتاه نیامد و حتی در یک برنامه تلویزیونی هم بر سخنان خود تأکید کرد.

مشایخی تازه ترین گفتگوی خود با رسانه اصلاح طلب «شرق» که بهانه اش همان اظهارات جنجالی بوده است را کاملا در مسیر دلخواه خود به سمت فردوسی و شاهنامه ای برده که تا حکیم طوس زنده بود چندان برایش ارزش قائل نشده بودند. مشایخی در ادامه هم از تلاش برای تولید یک فیلم سینمایی با همراهی یوسف مرادیان و همچنین اهدای نشان به جمشید آریا گفته است.

مشایخی بیان داشت: من علاقه عجیب زیادی به فردوسی دارم. فردوسی در حق این سرزمین و فرهنگش کار بسیار بزرگی کرد. به نظرم داستان‌های شاهنامه هرکدام مطالب زیادی برای چگونگی زندگی‌کردن به ما انسان‌ها می‌آموزد و نکته جالب این است که داستان‌های شاهنامه همچنان بعد از گذر هزار سال تازه هستند و می‌توان در زندگی امروزی از آن استفاده کرد. حالا هم باید زندگی کرد و هر کسی باید کار خودش را انجام دهد. چون زندگی چیزی جز زندگی‌کردن نیست.

این بازیگر سینما در ادامه افزود: مهم‌ترین نکته در زندگی این است که هر حرفی زده می‌شود،‌ درکی درست و نکات منطقی از آن دریافت کرد و به جان خرید وگرنه هیچ چیزی در زندگی ماندگار نیست. من هم در سینما دوبار نقش شاه و دوبار هم نقش کارگر شهرداری را بازی کردم که البته برخی‌ها معترض شدند که چرا. من هم گفتم بازیگر می‌تواند هر نقشی را بازی کند؛ ‌منتها به بهترین شکل باید کارش را درست انجام دهد. هر کسی وظیفه‌ای دارد و هنرمند هم باید به وظیفه‌اش عمل کند و البته بدون مردم کار به جایی نمی‌رسد و من هم به عشق مردم همچنان سرپا هستم.

جمشید مشایخی در ادامه  افزود: این روزها من و یوسف مرادیان و حسین نظری دورهم جمع شده‌ایم و ایده‌ای را پرورش داده‌ایم. طرح آن را یوسف مرادیان نوشته که اتفاقا قلم خوبی دارد. حالا هم قرار است آن طرح را به فیلم‌نامه‌نویسی حرفه‌ای بدهیم تا بعد از نگارش کامل ان‌شاءالله بتوان فیلمی از آن ساخت.

این بازیگر در ادامه مطرح کرد: مدت سه سال است که سفیر سلامت مؤسسه موعود هستم که سال گذشته نشان سفیر سلامت را به آقای طالقانی، ‌مربی کشتی، دادم. امسال هم قرار است در ٩ اردیبهشت این نشان را به آقای جمشید هاشم‌پور (آریا) تقدیم کنم.

او همچنین افزود: این روزها هم از شبکه پنج سیما سریال «در جست‌وجوی آرامش»، به کارگردانی سعید سلطانی پخش می‌شود و من در آن بازی کرده‌ام. ایفاگر نقش پدری هستم که متأسفانه اتفاق ناگواری برای دخترش می‌افتد و…، به نظرم سریال خوبی شده. به‌خصوص سعید سلطانی که انسانی کاربلد و نیکی هستند و از همکاری با ایشان در این سریال خوشحال هستم.