1

نظر یک رسانه اصلاح‌طلب درباره پوستر جشنواره فجر⇐ضعیف و رقت‌بار/مدیر هنری پوستر کیست؟ یک کارگردان هنروتجربه که کارمند ثابت جشنواره‌های کودک دولت احمدی‌نژاد بود!

سینماروزان: بعد از جشنواره سی و چهارم فیلم فجر که تصویر خسرو شکیبایی بر پوستر جشنواره آمد و البته حواشی خاص خود را هم داشت امسال تصویر علی حاتمی است که بر پوستر نقش بسته است.

به گزارش سینماروزان روزنامه اصلاح طلب «شرق» در یادداشتی به نقد پوستر امسال جشنواره پرداخته و طراحی تصویر علی حاتمی بر آن را ضعیف و رقت بار خوانده است.

این اتفاق در شرایطی رخ داده که مدیر هنری پوستر امسال هم به مانند پارسال مجید برزگر کارگردان هنروتجربه ای سینمای ایران بوده است؛ کارگردانی به ظاهر منتقد احمدی نژاد که به کارمند ثابت جشنواره های کودک دولت احمدی نژاد بدل شده بود!!!

برزگر در دوره‌های مختلف جشنواره‌های کودکی که در دولت دوم محمود احمدی نژاد برگزار شد و از جمله ادوار بیست و پنجم، بیست و ششم و بیست و هفتم، مدیر هنری جشنواره و البته کارگردان افتتاحیه و اختتامیه‌ و مراسم جنبی بوده‌اند و گویا طراحی اقلام تبلیغاتی و از جمله تیزر، پوستر و آنونس نیز با نظارت وی انجام شده بود.

برزگر پارسال هم مدیر هنری پوستر بود و البته این حضور به شدت حاشیه ساز شد اما همه آن حاشیه ها باعث نشد قید این کار را بزند و مجددا به تصدی گری هنری پوستر جشنواره روی آورد.

متن یادداشت «شرق» درباره پوستر جشنواره فجر را بخوانید:

سال‌هاست که مواد تبلیغی تولیدات سینمایی دیگر از سوی مدیای هنرنقاشی و به دست نقاشان تجارتی انجام نمی‌شود؛ نقاشانی که در سال‌های نه‌چندان‌دور، کار طراحان گرافیک امروزی را روی سردر سینماها (پلاکارد) و پوستر، «دیوارکوب» یا «اعلان» به روایت مرسوم دهه‌های ٢٠ و ٣٠ نقاشی و رسامی می‌کردند.

ساختار بصری اعلان سینمایی در ایران، از همان ابتدا تحت‌تأثیر پوسترسازان هندی یا آذربایجانی و بعدها تحت نفوذ پوسترهای سینمای غرب قرار داشت و به سیاق پوسترهای آمریکایی عمدتا سعی می‌کردند چهره هنرپیشه‌ها را در حد مقدور استادانه مصورسازی کنند. نمی‌توان از پوستر جشنواره سی‌وپنجم فیلم فجر که به سیاق نقاشانه تولید شده سخن گفت و از «میشاگیراگوسیان» و «هایک اوجاقیان» که از بنیان‌گذاران رسامی و نقاشی پوستر و پلاکارد سینمای ایران در دهه ٣٠ هستند یاد نکرد.

نگاه به پوستر جشنواره سی‌وپنجم فجر، یاد نفراتی را در ذهن بیدار می‌کند که به احترام این سنت نیکو که به‌تازگی در هر جشنواره به ادای احترام یکی از نام‌آوران سینمای ایران، هر سال پوستری به سیاق نقاشانه منتشر می‌شود؛ قلم را وامی‌دارد که از فعالان در رسامی و نقاشی پوستر سینمای ایران یاد کنیم، ازجمله: محسن دولو، مسعود بهنام، محمدعلی حدت، مرتضی کاتوزیان، محمدعلی باطنی و… و بسیاری از نام‌های دیگر که در این نوشتار مختصر نمی‌گنجد، اما بلافاصله باید گفت که هیچ‌گاه اثر نقاشانه درخورتوجهی در ٧٠ سال گذشته در قالب پوستر فیلم دیده نشده است. شاید استثنایی در کار بوده است، بنابراین روال کلی سوابق در این عرصه ناظر بر نشت و نفوذ قلم هنرمندانی است که به‌ندرت ممکن است اثر هنری درخورتوجه مستقلي از پوسترهایی که ترسیم کرده‌اند، از آنان به خاطر آورد.  نقاشی چهره علی حاتمی، کارگردان فقید سینمای ایران، کار علی بیگی‌پرست نیز خارج از این قاعده نیست.

استفاده از عکس به‌عنوان سند تصویری که برخلاف مدل زنده که دشواری‌هایی، هم از نظر مدت‌زمان پرتره‌سازی و هم جلسات متعدد دارد که مدل باید به قول پل سزان، مثل سیب مقابل نقاش بی‌حرکت بنشیند، کار سهل‌تر و قابل‌کنترل‌تری است. در نقاشی این پوستر با دم‌دست‌ترین و بازاری‌ترین تمهیدات نقاشی چهره مواجه هستیم که در سطح بسیار نازل، حتی نازل‌تر از نقاشان دوره‌گرد خیابان مونمارتر پاریس که چهره توریست‌ها و رهگذران را در ازای دستمزدی ناچیز باسرعت نقاشی می‌کنند مواجه هستیم. جای دریغ دارد که پوستر سینمایی یک جشنواره ملی و بین‌المللی در چنین سطح ضعیف و رقت‌باری ارائه شده است.

جا دارد که بپرسیم کدام چشمی به این نقاشی ناشیانه و تکنیک گول‌زننده‌اش نمره قبولی داده است؟ بی‌تردید، چشم یا چشمانی که نه از سنت پرتره‌سازی در هنر نقاشی اطلاعات فنی دارند و نه می‌دانند که چنین حد عامیانه از نقاشی چهره تحت عنوان Daily work و پروژه «یک روز، یک نقاشی» در گوگل و تحت دسته‌بندی «هنر بازارپسند» و با نرخ زیر صد دلار قیمت به‌وفور حراج می‌شود… . این سطح از نقاشی، عمدتا از سوی افرادی که در آخر هفته برای تفنن در انجمن‌ها و محلات شهرشان روزگار می‌گذرانند، انجام می‌شود. پرتره‌سازی در زمانه تکثیر بی‌شمار تصویر، اگر منجر به‌نوعی شناخت از احساس انسان و موضوع پرتره نشود و الزاما به سطح ازکاردرآوردن و شباهت زورکی سوژه منجر شود، جایی در نقد هنر و انتشار و بازتاب فرهنگ زمانه ندارد. بااین‌همه، جشنواره فجر باید به تولید یک پوستر نقاشانه در هر سال ادامه دهد تا اینکه موزه‌ای از پوسترهای دست‌ساز که ارزش هنری‌شان تازه پس از گذر زمان، هویدا می‌شود برای ارتقای سواد بصری جامعه ساخته و پرداخته شود.

پوستر جشنواره سی و پنجم فیلم فجر
پوستر جشنواره سی و پنجم فیلم فجر



به‌خاطر مخالفت خانواده کیارستمی؟⇐علی حاتمی جای کیارستمی را در پوستر جشنواره فجر گرفت

سینماروزان: در حالی که پیشتر شنیده شده بود این عباس کیارستمی است که به پوستر جشنواره سی و پنجم راه می یابد اما بنا شده تصویری از علی حاتمی کارگردان ممتاز در ژانر تاریخی زیبنت بخش پوستر جشنواره امسال باشد.

به گزارش سینماروزان برخی شایعات مجازی حکایت از آن دارند که مخالفت خانواده کیارستمی با قرارگیری تصویر این کارگردان بر روی هر گونه پوستر منتسب به جشنواره های دولتی عامل عدم استفاده از پرتره او برای طراحی پوستر جشنواره شده است و در یک روند منطقی علی حاتمی کارگردان دست نیافتنی سینمای ایران جایگزین وی ده است.

امسال پوستر سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر با محوریت زنده‌یاد علی حاتمی کارگردان فقید سینمای ایران طراحی شده است و قرار است طی مراسمی با حضور اهالی رسانه و مدیران جشنواره از این پستر رونمایی شود.

گفتنی است سال گذشته و در سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر، برای اولین بار در تاریخ جشنواره پوستر جشنواره فیلم فجر مزین به تصویر یک هنرمند شد و این زنده‌یاد خسرو شکیبایی بود که روی پوستر رفت.




رونمایی از پوستر اصلاح‌شده جشنواره فجر در حضور وزیر ارشاد+عکس/رفع ایرادات قبلی به بروز ایرادات تازه‌تر منجر شده است!

سینماژورنال: انتقاداتی که نسبت به پوستر جشنواره سی و چهارم فیلم فجر صورت گرفته بود سبب ساز آن شد که دبیرخانه جشنواره بر لزوم اصلاحاتی بر این پوستر تأکید کند.

به گزارش سینماژورنال گویا این اصلاحات نیز خیلی زود انجام گرفت و  دیدار علی جنتی با دبیر جشنواره محملی شد برای رونمایی از این پوستر اصلاح شده.

دیدار وزیر ارشاد با دبیر جشنواره که رییس سازمان سینمایی و مشاور دبیر و همین طور مدیر کاخ و مدیر روابط عمومی جشنواره در آن حضور داشتند هرچند با انتشار سخنان جنتی در این دیدار رسانه ای شد اما یکی از تصاویری که ضمیمه این سخنان بود حاضران در این دیدار را در کنار پوستر اصلاح شده جشنواره نشان می داد و این معنایی ندارد جز رونمایی از پوستر اصلاح شده با حضور وزیر.

تغییر فونت “سی و چهارمین” و سفید کردن پس‌زمینه شکیبایی

اصلی ترین وجه افتراق پوستر اصلاح شده با پوستر ابتدایی در فونتی است که برای نشان دادن عبارت “سی و چهارمین” که بیانگر  دوره جشنواره به کار رفته است. در پوستر اصلاح شده “سی و چهارمین” با فونت نستعلیق نگاشته شده و البته که این عبارت کمی هم بالاتر آمده و بر روی پیراهن خسرو شکیبایی قرار گرفته است.

ایراد مربوط به اشتباه بودن تاریخ میلادی روی پوستر نیز در پوستر جدید اصلاح شده است ضمن اینکه پس‌زمینه تصویر که پیشتر متشکل از سیمرغ نماد جشنواره بود در پوستر اصلاح شده کاملا سفید و خالی از هر گونه نماد کار شده است.

ایرادات اصلاحات حداقلی

به گزارش سینماژورنال هرچند همین که دست اندرکاران جشنواره کوشیده اند با توجه به نظر منتقدان تلاش خود را برای اصلاح پوستر انجام دهند جای خرسندی است اما به نظر می رسد در همین اصلاحات حداقلی هم یک ایراد بزرگ وجود دارد و آن هم بزرگ شدن بیش از حد فونت عبارت “سی و چهارمین” نسبت به فونت جشنواره فیلم فجر است که باعث می شود مخاطب از همه جا بی خبر به دنبال ایجاد ارتباط میان “سی و چهارمین” و “خسرو شکیبایی” باشد و مثلا گمان کند این پوستر سی و چهارمین یادمان شکیبایی است.

در پوستر اصلاح شده نه “فجر” که نام جشنواره است بولد شده و نه نماد جشنواره که “سیمرغ” است در جای مناسبی قرار گرفته؛ حداقل یکی از این دو باید جای مهمی از پوستر را به خود اختصاص می داد.

جای “فجر” و “سیمرغ” در این پوستر کجاست؟

در پوستر اصلاح شده علاوه بر اینکه نماد اصلی جشنواره که سیمرغ است از پس زمینه حذف شده، تنها جایی که این سیمرغ به چشم می خورد در منطقه پایینی پوستر است و این می‌تواند نوعی کم اهمیتی به نماد جشنواره تلقی شود.

وضعیت قرارگیری نام “فجر” در این پوستر هم بهتر نیست چون “فجر” نیز در یکی از پایین ترین نقاط پوستر قرار گرفته است.

پیشنهاد سینماژورنال به طراحان پوستر که امسال به جای فرد یک گروهند این است که قید استفاده از تصویر فعلی شکیبایی را زده و یکی از تصاویر شکیبایی که سیمرغ جشنواره را در دست دارد برای طراحی مجدد استفاده کنند تا هم حق جشنواره ادا شود، هم حق شکیبایی و هم اینکه از دردسرهای اصلاح سه‌باره پوستر فعلی خلاصی یابند.

رونمایی از پوستر اصلاح شده در حضور وزیر ارشاد
رونمایی از پوستر اصلاح شده در حضور وزیر ارشاد
پوستر جشنواره سی و چهارم فجر
پوستر ابتدایی جشنواره سی و چهارم فجر



تناقضات گفته‌هاي ديرهنگام دومين بازيگر معترض به دبیرخانه فجر…

سینماژورنال: دو هفته بعد از استعفای شهاب حسینی از مشاوره جشنواره فیلم فجر و استعفانامه پر از گلایه وی نسبت به دبیر(اینجا را بخوانید) حالا پرویز پرستویی نیز در قامت یک منتقد، سیاستهای محمد حیدری دبیر جشنواره فیلم فجر را زیر سوال برده است.

به گزارش سینماژورنال پرستویی که در سالهای اخیر بیشتر در تولید آثاری مانند “من و زیبا”، “سیزده 59″، “دو” ، “بوفالو”و … همکاری داشته که اغلب در جلب توجه مخاطبان ناکام بوده‌اند در گفتگویی که با “ایسنا” داشته از وجوه مختلف جشنواره امسال از طراحی پوستر گرفته تا چگونگی رونمایی از پوستر و حتی چرایی طراحی لباس مخصوص هنرمندان برای فرش قرمز انتقاد کرده است.

البته که به مانند هر انسان آزاده دیگری انتقاد حق پرویز پرستویی است اما نکته اینجاست که گفته های پرگلایه ایشان دو تناقض اساسی دارد.

رضاداد یک دنیا آرامش بود اما اگر به جشنواره ایشان رفتند بخاطر کارگردانها بوده و نه رضاداد؟

اولین تناقض جایی بوده که ایشان گفته است: «پشت شخصی مثل آقای رضاداد یک دنیا تجربه و آرامش بود و کارها را با فکر انجام می‌داد.» و به فاصله چند جمله بعدتر بیان کرده است: «سال گذشته هم دو فیلم داشتم و اگر رفتم، به احترام کارگردان‌های آن‌ها بود و بعد از آن دیگر کسی من را ندید. فقط با دیدن وضعیت به‌اصطلاح کاخ جشنواره متحیر شدم و آرزو کردم نیروی انتظامی آنجا نریزد که متاسفانه ریخت.»

پرستویی در جایی دیگر این را هم گفته است که: «دو سال گذشته که آقای قریبیان که بسیار آدم شریف و سالمی است، بعد از جشنواره اعلام کرد جایزه بازیگری تغییر کرده است و از نوید محمدزاده به رضا عطاران رسیده، چه اتفاقی می‌افتد که این می‌شود؟»

جالب است که ایشان از آرامش و تجربه رضاداد دبیر دوره های سی و دوم و سی و سوم جشنواره فجر گفته اند اما سال گذشته که ایشان دبیر بوده اند هم اگر به جشنواره رفته‌اند فقط به خاطر کارگردانان آثارشان بوده و نه مدیری که به زعم ایشان یک دنیا تجربه و آرامش پشتش بوده است!

از آن سو به انتقاد از جابجایی جوایز در دوره سی و دوم پرداخته اند که دبیر این دوره هم همان جناب رضاداد بوده است!

علاقه ای به دیده شدن ندارند اما عدم تفکر به ایشان به عنوان یکی از گزینه های رونمایی ناراحتشان کرده!

دومین تناقض گفته های این بازیگر جایی است که بعد از انتقاد از نحوه طراحی پوستر جشنواره سی و چهارم به گلایه از رونمایی اثر پرداخته است. وی با اشاره به بی‌علاقگی خود به قرار گرفتن در کانون توجه چنین بیان داشته است: «من عقده دیده شدن ندارم؛ کما اینکه برای بیلبورد دعوت شدم و قبول نکردم.» و چند جمله بعدتر گفته است: «برای رونمایی یا رضا کیانیان را باید دعوت کنیم یا آتیلا پسیانی، امین تارخ یا مثلا مجید مظفری یا در آخر من.»

قابل تأمل است که ایشان از یک طرف از بی علاقگی به دیده شدن می‌گوید و از آن طرف می‌پرسد چرا برای رونمایی بعد از گزینه هایی چون کیانیان، پسیانی، تارخ و مجید مظفری به ایشان فکر نکرده اند!

ای کاش…

سینماژورنال خرسند است که یکی از بازیگران پیشکسوت ایرانی سه هفته پس از رونمایی پوستر و بعد از مشخص شدن آثار بخشهای مختلف جشنواره و البته هویدا گشتن تکلیف بخش خارج از مسابقه، حرف دلشان درباره پوستر جشنواره را بیان کرده‌اند و نظر صریحشان درباره عملکرد دبیرخانه جشنواره را مطرح کرده اند اما…

اما ای کاش این بازیگر متن گفته هایش را پیش از انتشار لااقل یک بار بازبینی می‌کرد تا چنین تناقضات فاحشی در گفته‌ها به چشم نخورد.